برای غزه مقاوم و سرفراز
برای بریدن درختان آمده بودند
مثل همیشه!...
با دلی پر کینه
سری بی‌اندیشه
این بار با تیزترین تبرها
با هزاران تیشه
از جوانه‌ها آغاز کردند
تا نوبت به ریشه برسد
در پایان امّا...
خود زخم خوردند
و کاری از پیش نبردند
درخت بر پای ایستاد
ستبر و استوار
بارور شد از باورهای آسمانی
و بر سر هر شاخ آن
در جای هرجوانه
سر زد باز جوانه
وصل به ساقه و ریشه
و درخت ماند بر جا
تنومند و پا بر جا
سر سبز‌تر از همیشه!...
علیرضا چخماقی
