زمستان

پلک هایم سنگینی می کنند از پشت پنجره که نگاه می کنم سپیده زده وطبیعت سفید پوش

 شده است . بلبلی دیگرآواز نمی خواند و خبری از گل های زیبا نیست .آری زمستان از 

راه رسیده است .

زمستان پایان دلتنگی های روزگاراست ، پایان دل خوشی های زودگذر . وقت آمدن بابائول

باکیسه ه کوچکش که آرزوی های بچه ها را برآورده می کند . دیگر وقت شاباش ریختن

آسمان بر سر آن سبزه های زرد رنگ و پژمرده دشت است .

درختان همیشه سبز کاج جنگل الماس هایی زیبا بر سر و صورت خود آویزان کرده اند ، بهار

کلاغ ها زمستان است و موسقی زمستان هم قارقار کردن کلاغ ها است که در تمام دهکده به 

هم می پیچند . باد سوزناکی می وزد و الماس های ریز و درشت از نواختن باد می رقصند به 

راستی که آهنگ دلنوازی دارد . درختان خشک و گل های پژمرده زیبایی زمستان را به هم 

می زند اما لباس سپیدی که پوشیده اند بسیار زیباست . صدای جلینگ جلینگ به هم خوردن 

قندیل های رودخانه آرامش خاصی به انسان می دهد که نمی توان آم را توصیف کرد .

محو تماشای دشت بودم که تا به خود آمدم دیدم آسمان تاریک شده است ، موسیقی سیاه شب 

از تار زخمی افق برمی خیزد و چنگ در نهانخانه ی جان ها می زند و آسمان شب در همه جا

 گسترده است .و سکوتی ابهام آمیزبر دشت حکم فرما شده است و بر سقف نیلگون آسمان

 ستارگانی چند دور از چشم ماه جلوه گر کرده اند .

 زمستان فصل فراموشی کینه ها بدی هاست ، خدا کند که کینه ها و بدی ها در دل صاف و 

پاک شما مانند آبی که در سرما مانند بلور در انعکاس نور خورشید در زمستان است

 یخ نزند .

****************************************************************

سمیرا خواست - بندرعباس - پایه دوازدهم علوم انسانی - دبیرستان شیخ الاسلام