" تقدیم به سرورم امام حسین ( ع ) : شعری از رویاپوراحمدگربندی " :

 

این شعر صرفا جهت مطالعه است و کپی برداری پیگرد قانونی دارد

*********************************************************

با تو سخن از عشق گفتن سخت است

               با تو از راز دوباره شکفتن سخت است

               با تو از راز دلتنگی دور

               با تو از عطر خوش خاطره ها

               با تو از یاس سپید گفتن سخت است !

               بی تو پرواز چقدر سَهل است

               بی تو بر سجادۀ نور رفتن سَهل است

                           بی تو از خود دور بودن

                                   بی تو از عطر خوش آلالۀ سبز   1

                                               بی تو ، آزاد و رها بودن

                                                        در دشت خاطره ها

                                                                  سَهل است

          مَنْ بی تو عین پرواز است

          مَنْ با تو عین عصیان است

          در کدامین باغ با من بودی ؟

          در کدامین بیشۀ نور ، پرواز را دیدی ؟

          من وتو ، من و او ، من و ما

                                          همه بیگانۀ این راهید ، می دانید ؟

          در فراسوی تنگ غروب

          در فراسوی تنگ سحری دیگر

                                         یا

           در فراسوی عطش ناک ظهری گرم  

           در برکۀ نور ، غوغایی بود       2    

            پشت در پشت

                            منتظر می مانند

           تا به یک جرعه راز عشق را دریابند                  

           قطره ای بود شفای دل بیمارم را

           " هرکه شد محرم دل در حرم یار بماند

                                   هرکه این کار ندانست در انکار بماند "     3

         راز گلهای شقایق را دانستم

         راز پرواز ، و دوباره شکفتن را دانستم

                                با تو در خود ماندن

                                 با تو در خود دیدن

          سالها ماندن پشت دروازۀ باغ گلها         4

                                        سخت است

          تو به باغ گلهای زمینی دلشادی

          من به باغ گلهای آسمانی دلشادم          5

          بی تو سفری آغازم

          بی تو سفری در پیش است

          تو بمان با آدمیان در مَهد     6

          گل شب بو ، هرشب          7  

          بوی خوش آلالۀ سبز

          با خود آورد از کوه به دشت

          از دشت به کوچۀ باغ دل من

          باور کن

          با تو سخن از عشق گفتن سخت است

          دل من دریایست پر از عشق و صفا

          عشق به معبودی دارم

          که آن آلالۀ سبز در راهش        8

                             درتنگ غروب

                                      بی سَر ، پروازی آغازید

          بوی خوش آلالۀ سبز

          بوی رنگ صفایی دیگر دارد

          بویی که فقط عاشقان راهش دریابند

          باور کن

          با تو از دیدن و رفتن ، گفتن بسیار سخت است

  -------------------------------------------------------------------------

   سرودۀ : رویا پوراحمد گربندی

    1 - امام حسین(ع) وتمامی شهدا

   2  - حوض کوثر

   3 - بیتی از حافظ

   4  - پشت دروازهای باغ بهشت

   5 - شهدا

   6 -  زمین

   7 - جانبازان

   8 - امام حسین(ع)