خواص اسما ء الحسنی ( 29 ) :

رحمن :

از اسمای حسنای الهی است  . خداوند " رحمان "  است یعنی به تمام بندگانش نظر

لطف و بخشندگی دارد ، مومن باشد یا کافر مطیع باشد یا معصی .

امام  ( ع) می فرماید : رحمن یعنی به وسیله دادن رزق بندگانش به آن ها مهربان و

بخشنده است و به وسیاه معصیت آن ها رزقشان را قطع نمی کند .

و در همه حال روزی آن ها را می دهد . رحمانیت خداوندشامل تمام مخلوقات می شود .

خداوند برحسب رحمانیت خود به همه روزی می دهد و نفع کلی برخلائق می رساند

فرقی نمی کند که آن ها مومن باشند یا کافر و یا غیر آن ها .

رحمان بودن خداوند عام است و در مقابل آن رحیمیت خداوند است که خاص است . 

خداوند رحیم است یعنی نظر لطفش فقط شامل حال مومنین می باشد و فقط مومنین

هستند که از رحیم بودن خداوند فیض می برند . رحمان بودن خداوند اختصاص به دنیا

دارد اما رحیم بودنش شامل هم دنیاست و هم آخرت .

غیر مومنین و کفار فقط در دنیا از نعمت های الهی نفع می برند ، اما مومنین هم در دنیا

و هم در آخرت در دریای نعمت های خداوندی غوطه ور هستند و کافران در آن جا از نظر

لطف و واسعه ی الهی بی بهره هستند و در حسرت ابدی خواهند سوخت .

خواص :

1- اما رضا ( ع ) می فرماید : " هر کس بعد از هر نمازی "  298  " بار "  الرحمن الرحیم  "

را بگوید ، همه ی مخلوقات او را دوست می دارند و از اهل تحقیق می گردد .

2- از حضرت خضر (  ع  ) روایت شده که فرمود : هر کس در عصر جمعه نمازبخواند و روی

به قبله باشد و "  یا الله یا رحمن   " بگوید تا این که خورشید غروب بکند و از خداوند چیزی

بخواهد به او عطا می شود .

3- در خواص الاسماء و مفاتیح النجات آمده است ، اگر کسی بعد از هر نمازی "  100  " بار

" الرحمن " را بگوید در همه  ی حالات مورد لطف و عنایت حق می گردد .

4- "  الرحمن و الرحیم  " دو اسم جلیل و عظیم هستند و دعا به وسیله ی  آن ها به

مضطرین نفع می رساند و امانی برای خائفین می باشد . پس هر کس آن دو اسم مبارک

را در آخرین ساعت های روز جمعه در انگشتری از نقره حک بکند و در انگشت خود بکند

ابدا هیچ بدی را نمی بیند .