از جمله خصوصیات امام که باید بدان اشاره شود در رابطه با فرزند شهیدشان حاج آقا مصطفی خمینی(ره) بود که خود از بزرگان فضلا و بهترین شاگردهای درس امام بودند.
ولی از نظر اقتصادی و مادی، زندگی مرحوم حاجآقا مصطفی و سایر طلاب در یک حد بود. یعنی منزلشان و شهریهای که امام به ایشان میدادند با بقیه طلبهها فرقی نمیکرد و این امر مشهود بود، چیزی نبود که مخفی بماند.
به طور کلی آن چیزی که در یک رهبر بخصوص رهبر مسلمانها باید باشد، زهد است که امیرالمومنین علی(ع) میفرمایند: «باید مولایت خود و زندگیاش را در سطح ضعیفترین مردم پایین بیاورد.»
واقعا با بودن همه امکانات مادی و توجیه استفاده از همه آنها، امام و فرزندشان شهید حاج آقا مصطفی، خودشان را به حد یک طلبه رسانده بودند، یعنی خانهشان خیلی قدیمی بود و هیچ تشریفات و تشکیلاتی نداشت.
به طوری که در یک زمستان دیوار اتاق طبقه دوم منزل امام فرو ریخت و ایشان راضی نشدند که خانهشان را عوض کنند و باز آن دیوار را ساختند و در همانجا باقی ماندند.
* حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمد سجادی اصفهانی، کتاب آئینه حسن، )ص 109)