سیدالشهدا اباعبدالله الحسین ( ع ) ...... 1

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ایستاده ست به تفسیر قیامت زینب
آن سوی واقعه پیداست بیا تا برویم

خاک در خون خدا می شکفد، می بالد
آسمان غرق تماشاست بیا تا برویم

تیغ در معرکه می افتد و برمی خیزد
رقص شمشیر چه زیباست بیا تا برویم

از سراشیبی تردید اگر برگردیم
عرش زیر قدم ماست بیا تا برویم

دست عباس به خون خواهی آب آمده است
آتش معرکه پیداست بیا تا برویم

زره از موج بپوشیم و ردا از طوفان
راه ما از دل دریاست بیا تا برویم

کاش ای کاش که دنیای عطش می فهمید
آب مهریه ی زهراست بیا تا برویم

چیزی از راه نمانده ست چرا برگردیم
آخر راه همین جاست بیا تا برویم

فرصتی باشد اگر باز در این آمد و رفت
تا همین امشب و فرداست بیا تا برویم

ابوالقاسم حسینجانی

ابوالفضل العباس ( ع ) علمدار دشت کربلا ....... 2

در بین این شب ها شب تو فرق دارد
چون بین ما اصلا تب تو فرق دارد

از پرچمی که روی دوشت فخر میکرد
معلوم شد که منصب تو فرق دارد

مثل علی مرد خدا مرد دعایی
در سجده یارب یارب تو فرق دارد

عباسیون را به بصیرت می شناسند
آقا اصول مکتب تو فرق دارد

تو پیر عشقی میر عشاق الحسینی
با کل عالم مذهب تو فرق دارد

با دست دادن عشق را اثبات کردی
طرز بیان مطلب تو فرق دارد

وقتی که زانو میزنی در پای محمل
یعنی رکاب زینب تو فرق دارد

در دست هایت آب بود اما نخوردی
از تشنگی زخم لب تو فرق دارد

وقتی به تو آقا به نفسی انت را گفت
در آسمان جبرئیل فورا مرحبا گفت

(سید پوریا هاشمی)

ابوالفضل العباس ( ع ) علمدار دشت کربلا ....... 1

علقمه موج شد، عکسِ قمرش ریخت به هم
دستش افتاد زمین، بال و پرش ریخت به هم

تا که از گیسویِ او لختۀ خون ریخت به مشک
کیـسویِ دختـرکِ منتـظرش، ریخت به هم

تیـر را با سـرِ زانـوش کشیـد از چشـمش
حیف از آن چشم، که مژگانِ ترش ریخت به هم

خواهرش خورد زمین، مادرِ اصغر غش کرد
او که افتاد زمیـن، دور و برش ریخت به هم

قبـل از آنیـکه بـرادر بـرسـد بـالیـنش
پـدرش از نجف آمـد، پدرش ریخت به هم

به سـرش بـود بیـاید به سـرش ام بنـین
عوضش فاطمه آمـد به سرش ریخت به هم

کِتـف ها را کـه تکان داد، حسیـن افتـاد و
دست بگذاشت به رویِ کمـرش، ریخت به هم

خواست تـا خیمه رساند، بغـلش کـرد، ولی
مـادرش گفت به خیـمه نبرش، ریخت به هم

نـه فقط ضـرب عمـود آمـد و ابـرو وا شد
خورد بر فرقِ سرش، پشتِ سرش ریخت به هم

تیـر بود و تبـر و دِشـنه، ولـی مـادر دید
نیزه از سینه که ردّ شد، جگرش ریخت به هم

بـه سـرِ نیـزه ز پهـلو سرش آویـزان بود
آه بـا سنگ زدنـد و گـذرش ریخت به هم

(حسن لطفی)

علت عدم بیعت با یزید

امام حسین(ع) فرمود: ای امیر! مائیم خاندان نبوت و معدن رسالت، در خاندان ما محل رفت و آمد فرشتگان و محل نزول رحمت خدا است. خداوند اسلام را از خاندان ما شروع و افتتاح نمود و تا آخر نیز همگام با ما خاندان به پیش خواهد برد. اما یزید مردی شرابخوار که دستش به خون افراد بیگناه آلوده است، او شخصی است که دستورات الهی را درهم شکسته، و در مقابل چشم مردم مرتکب فسق و فجور می‌گردد.

آیا رواست شخصی همچون مثل من با آن سوابق درخشان و اصالت خانوادگی با چنین مرد فاسق بیعت کند؟ ‌باید در این زمینه شما و ما آینده را در نظر بگیریم و خواهید دید که کدام یک از ما سزاوار خلافت و رهبری امت اسلامی و شایسته بیعت مردم است.(1)

____________

1- مقتل‌الحسین(ع)، خوارزمی، ج 2، ص 184

منتقم کربلا در راه است

ای قبله ی نمازگذاران آسمان
ای خلق عالمت به سر سفره مهمان

هجر تو کرده قامت اسلام را کمان
الغوث یا بن فاطمه الغوث الامان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
ای روح دین حقیقت ایمان بیا بیا
ای جان جان و مصلح کل جهان بیا

تنها دمید عترت و قرآن بیا بیا
خورشید تا به کی به پس ابرها نهان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
ای غائب از نگاه و چراغ دل همه
داغ فراغ تو شده داغ دل همه

گل کرده این شراره به باغ دل همه
آه از جگر بر آمده آتش گرفته جان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
ای پر ز اشک چشم تو صحرا بیابیا
ای سینه سوز ناله زهرای بیا بیا

ای آرزوی زینب کبرا بیا بیا
تا چند سرو قامت دخت علی کمان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
مولا کنار چاه صدا می زند تو را
زهرا به سوز و آه صدا می زند تو را

زینب به قتلگاه صدا می زند تو را
زخم عزیز فاطمه گوید به مرزبان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
از قلب داغدیده ندا می رسد بیا
از ناله ی کشیده ندا می رسد بیا

از حنجر بریده ندا می رسد بیا
ای داغدار لعل لب و چوب خیزران

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
تا کی ز دیده اشک نشانیم سیدی
تا کی در انتظار بمانیم سیدی

تا کی دعای ندبه بخوانیم سیدی
تا کی سر بریده ی جد تو بر سنان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
----
یاران دعا کنید که دلدار می رسد
خورشید از درون شب تار می رسد

صبح ظهور و وصل رخ یار می رسد
میثم بریز اشک و دعای فرج بخوان

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

منتقم کربلا در راه است

بیا مهدی بیا دورت بگردم
بیا تا دست خالی برنگردم

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

اباصالح بیا دردم دوا کن
مرا با دیدنت حاجت روا کن

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

اباصالح عزیز آل یاسین
بیا در جمع ما آقا تو بنشین

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

گلی گم گرده ام می جویم او را
به هر گل می رسم می بویم او را

گل من یک نشانی در بدن داشت
یکی پیراهم کهنه به تن داشت

اگر بینم گلم را در بیابان
ز آب دیدگان می شویم او را

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

------
خدایا تا ظهور دولت یار
عزیز ما خامنه ای نگهدار

کجایید ای شهیدان خدایی
بلا جویان دشت کربلایی

بسیجی ام بسیجی ام بسیجی
فدای رهبرش باشد بسیجی

صبر بر طاعت و حاکمیت عقل

قال الامام الحسین(ع):

«اصبر علی ما تکره فیما یلزمک الحق، واصبر عما تحب فیما یدعوک الیه الهوی».

امام حسین(ع) فرمود:

راهی که تو را به حق می‌رساند، در برابر سختی‌ها و ناملایمات آن صبر کن، و در آنچه

تو را به هواپرستی می‌کشاند و تو آن را دوست داری، شکیبایی پیشه کن.(1)

____________

1- نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ج 1، ص 85

دستیابی به حقیقت و رفع اختلافات با پیروی از ائمه(ع)

دستیابی به حقیقت و رفع اختلافات با پیروی از ائمه(ع)

امام حسین(ع) فرمود: از ما پیروی کنید که اطاعت ما واجب و لازم است، زیرا که اطاعت ما در شمار اطاعت خدا و پیامبرش قرار دارد. و خداوند بزرگ فرمود: فرمان برید خدا و پیامبرش و صاحب امر خویش را، و چون در چیزی اختلاف کردید، آن را به خدا و پیامبرش ارجاع دهید، و باز می‌فرماید: اگر هر مشکلی را به پیامبر(ص) و صاحبان امر ارجاع می‌دادند، کسانی که در پی دانستن چگونگی حل مشکلات بودند، حقیقت را از آنها فرامی‌گرفتند. اگر کرم و رحمت خداوند شامل شما نبود، شیطان را پیروی می‌کردید.(1)

____________

1- وسائل‌الشیعه، ج 8، ص144، ح 45

منتقم کربلا در راه است

گل با صفاست اما بی تو صفا ندارد
گر بر رخت نخندد در باغ جا ندارد

پیش تو ماه باید رخ بر زمین بساید
بی پرده گر بر آید شرم و حیا ندارد

ای وصل تو شکیبم ای چشم تو طبیبم
باز آکه درد هجران بی تو دوا ندارد

فریاد بی صدایم در سینه حبس گشته
از بسکه ناله کردم آهم صدا ندراد

بار فراق بردم خون از دو دیده خوردم
باز آی تا نمردم دنیا وفا ندارد

گفتم که در کنارت جان را کنم نثارت
دیدم که جان هم اینجا قدر و بها ندارد

هر کس تورا ندارد جز بیکسی چه دارد
جز بیکسی چه دارد هر کس تو را ندارد
سازکار

منتقم کربلا در راه است

 ​

بیا مهدی بیا دورت بگردم
بیا تا دست خالی برنگردم

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

اباصالح بیا دردم دوا کن
مرا با دیدنت حاجت روا کن

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

اباصالح عزیز آل یاسین
بیا در جمع ما آقا تو بنشین

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

گلی گم گرده ام می جویم او را
به هر گل می رسم می بویم او را

گل من یک نشانی در بدن داشت
یکی پیراهم کهنه به تن داشت

اگر بینم گلم را در بیابان
ز آب دیدگان می شویم او را

ابا صالح ابا صالح کجایی
کجایی یوسف زهرا کجایی

------
خدایا تا ظهور دولت یار
عزیز ما خامنه ای نگهدار

کجایید ای شهیدان خدایی
بلا جویان دشت کربلایی

بسیجی ام بسیجی ام بسیجی
فدای رهبرش باشد بسیجی

آیت‌الله کوه‌کمری میان دو انتخاب

مرحوم آیت‌الله سیدحسین کوه‌کمری از شاگردان صاحب جواهر و مجتهدی مشهور و معروف بود و حوزه درسی معتبری داشت.

آن بزرگوار هر روز طبق معمول و در ساعتی معین، به یکی از مساجد نجف می‌رفت و تدریس می‌کرد. یک روز آقای کوه‌کمری از جایی برمی‌گشت و هنوز زمانی به وقت تدریسش باقی مانده بود.

فکر کرد در این وقت کم، اگر به خانه برود به کاری نمی‌رسد، پس بهتر است به محل تدریس برود و به انتظار شاگردانش بنشیند. وقتی به مدرس خود رسید، هنوز کسی نیامده بود، ولی دید در یک گوشه از مسجد، شیخ ژولیده‌ای با چند شاگرد نشسته و تدریس می‌کند.

سید به سخنان او گوش داد و با کمال تعجب، احساس کرد که این شیخ ژولیده بسیار محققانه بحث می‌کند. در روز بعد راغب شد قدری زودتر بیاید و به سخنان شیخ گوش کند. این کار را کرد و دید این شیخ بسیار باسواد است. این عمل چند روز تکرار شد.

برای سیدحسین یقین حاصل شد که این شیخ از خودش فاضل‌تر است و حتی خودش هم از درس این شیخ استفاده می‌کند و اگر شاگردانش به جای درس او، به درس این شیخ حاضر شوند، بهره علمی بیشتری خواهند برد.

روز دیگر که شاگردان آمدند و جمع شدند، گفت: «رفقا، امروز می‌خواهم مطلب تازه‌ای به شما بگویم. این شیخ که در آن کنار با چند شاگرد نشسته، از من برای تدریس شایسته‌تر است و خود من هم از او استفاده می‌کنم، همه با هم به درس او می‌رویم!» از آن روز آنها در حلقه شاگردان آن شیخ ژولیده‌، که چشم‌هایش نیز اندکی تراخم داشت و آثار فقر در او دیده می‌شد، حاضر شدند.این شیخ ژولیده‌پوش همان است که بعدها به نام شیخ مرتضی انصاری معروف شد.

شهید آیت‌الله مطهری، که در کتاب «عدل الهی» این ماجرا را بیان کرده گفته است که وقتی مرحوم کوه‌کمری با چنین مسئله‌ای مواجه شد، خود را میان تسلیم و عناد، ایمان و کفر و آخرت و دنیا مخیّر دید. اما تقوای این مرد باعث شد که ایمان و آخرت را انتخاب کند.

ایشان با این انتخاب، امتیاز مرجعیت و رهبری مسلمین را بعد از صاحب جواهر از دست داد، اما ایمان را انتخاب کرد.

[حضرت علی‌(ع) فرمود: مَنْ تَقَدَّمَ عَلَی قَوْمٍ وَ هُوَ یَرَی فِیهِمْ مَنْ هُوَ أَفْضَلَ فَقَدْ خَانَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ المُؤمِنینَ، هرکس خود را در جامعه برای ریاست بر دیگران مقدم بدارد؛ درحالی که بداند افراد لایق‌تر از او هستند، قطعا او به خدا و پیامبر و مؤمنان خیانت کرده است. (الغدیر، ج ۸، ص۲۹۱)]

از: سایت پژوهشکده تاریخ معاصر، 15/ 6/1401،

کد 24112

نیازهای عام و فراگیر

قال الصادق(ع):

«ثلاثه اشیاء یحتاج الناس طراً الیها: الامن و العدل و الخصب».

امام صادق(ع) فرمود:

سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند: امنیت، عدالت و رفاه.(1)

____________

1- تحف العقول، ص 320

تبیین رسالت مصلحانه امام علی(ع)

قال الامام علی(ع):

«اللهم انک تعلم انه لم یکن الذی کان منا منافسهًْ فی سلطان و

لا التماس شیء من فضول الحطام و لکن لنرد المعالم من دینک و

نظهر الاصلاح فی بلادک، فیأمن المظلومون من عبادک و تقام المعطله من حدودک»

امام علی(ع) فرمود:

خدایا! تو می‌دانی من نه در پی ریاست و زعامت و حکومتم و نه طالب مال و

ثروت دنیا، من فقط مردی مصلح می‌باشم، می‌خواهم نشانه‌های از بین رفته دین را

برگردانم و در بلاد تو اصلاحی به عمل آورم تا ستمدیدگان در امان قرار گیرند و

حدود تو جاری شود.(1)

ــــــــــــــــــــــــــ

1- نهج‌البلاغه- خطبه 129

منتقم کربلا در راه است

سینه ای سوخته از آتش هجران دارم
سالها از غم تو سر به گریبان دارم

یا که جانم بستان یا به وصالت برسان
بیش از اینها نه دگر طاقت هجران دارم

نبرد لذتی از دوری گل بلبل زار
بی تو کی آرزوی روضه رضوان دارم

هست از توشه تهی دست من بی مقدار
هر چه دارم همه از لطف تو جانان دارم

سر خود را که به پای تو فشاندم ای دوست
بر ندارم زقدمهای تو تا جان دارم

وای بر من که ترا با عملم آزردم
حالیا مسئلت بخشش عصیان دارم

منتقم کربلا در راه است

سحر نوید دهد صبح نور نزدیک است
زمان غم به سر آمد سرور نزدیک است

شفق زده است ز مشرق فروغ صبح امید
دهید مژده که روز ظهور نزدیک است

گذشته موسی عمران از آن سوی دریا
بگو به لشکر فرعون گور نزدیک است

حجاب ها زمیان رخت بسته اند همه
الا که لحظه ای فیض حضور نزدیک است

قسم به فاطمه یاران عزیز فاطمه را
زکوچه های مدینه عبور نزدیک است