من می‌روم سوی دریا جای قرار من و تو

دیروز اگر سوخت ای دوست غم برگ و بار من و تو

 امروز می‌آید از باغ بوی بهار من و تو

 

آن جا در آن برزخ سرد در کوچه های غم و درد

 غیر از شب آیا چه می‌دید چشمان تار من و تو؟

 

 دیروز در غربت باغ من بودم و یک چمن داغ

 امروز خورشید در دشت آیینه دار من و تو

 

 غرق غباریم و غربت با من بیا سمت باران

 صد جویبار است اینجا در انتظار من و تو

 

این فصل فصل من و توست فصل شکوفایی ما

 برخیز با گل بخوانیم اینک بهار من و تو

  

با این نسیم سحرخیز برخیز اگر جان سپردیم

 در باغ می‌ماند یا دوست گل یادگار من و تو

 

 چون رود امیدوارم بی تابم و بی قرارم

 من می‌روم سوی دریا جای قرار من و تو

" سلمان هراتی "