در این دیده در آیید و ببینید خدا را

تجلّی گه خود کرد خدا دیده ی ما را

در این دیده در آیید و ببینید خدا را

خدا در دل سودا زدگانست بجویید

مجویید زمین را و مپویید سما را

گدایان در فقر و فناییم و گرفتیم

به پاداش سر و افسر سلطان بقا را

بلا را بپرستیم و به رحمت بگزینیم

اگر دوست پسندید پسندیم بلا را

طبیبان خداییم و به هر درد دوائیم

به جایی که بود درد فرستیم دوا را

مبندید در مرگ و ز مردن مگریزید

که ما باز نمودیم در دار شفا را

گدایان سلوکیم و شهنشاه ملوکیم

شهنشاه کند سلطنت فقر گدا را

حجاب رخ مقصود من و ما شمایید

شمایید مبینید من و ما و شما را

«صفا» را نتوان دید که در خانه ی فقرست

در این خانه بیایید و ببینید صفا را

صفای اصفهانی