ستاره می‌شکند، ماه قصد خواب ندارد
در این مسیر اگر چه کسی شتاب ندارد
برای رد شدن از مرزهای سرد اسارت
جنون و وحشت این جاده آب و تاب ندارد
مقاومت گل سرخی است زیر بارش باران
شقایق است منور که آفتاب ندارد
چنان خوش است رسیدن به صبح صادق فردا
که شادمانی این سرزمین حساب ندارد
نشسته کودک تنها کنار مرز فلسطین
به آسمان بنویسید وطن شهاب ندارد؟
طلوع طالع ما روشن است مثل سپیده
و چهره‌های پر از اشک ما نقاب ندارد
قطار وحشی قدرت از ایستگاه گذشته
قطار خسته و ویرانه اضطراب ندارد
بیا به مدرسه ما، بیا به مکتب قرآن
نگو در این غم و غربت کسی کتاب ندارد
ونوس جامی‌پور
