ای نگار نازنین فاطمه
یادگار آخرین فاطمه
نام زهرا بهر قرآن شد نگین
نام تو نقش نگین فاطمه
خلقت من بهرعشق روی تو
رخ عیان کن مه جبین فاطمه
ساکنم بنما به کوی معرفت
آشنایم کن به دین فاطمه
هم سفر شو در مدینه با دلم
تا در بیت الامین فاطمه
کی کنی روزی روم من در بقیع
سر گذارم بر زمین فاطمه
خاک ریزم بر سرم محرم شوم
تا شوم خلوت نشین فاطمه
آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشمهایت
این چشمهای ما کمی تقوا بگیرد
آقا بیا تا این شکسته کشتی ما
آرام راه ساحل دریا بگیرد
آقا بیا، تا کی دو چشم انتظارم
شبهای جمعه تا سحر احیا بگیرد
پایین بیا، خورشید پشت ابر غیبت
تا قبل از آن که کار ما بالا بگیرد
آقا خلاصه یک نفر باید بیاید
تا انتقام دست زهرا را بگیرد
علی اکبر لطیفیان
شهیدان غریبی پشت چشمان تو پنهانند
هزار آیینه در پلکت نماز صبح می‌خوانند
شب از شوق نگاهت سینه ریز از کهکشان دارد
به یادت اختران در هفت گردون مست و حیرانند
نگاه عاشقت از شاعران شهر دل برده
تبسم می‌کنی ابیات در تعبیر می‌مانند
سکوتت حرف‌ها دارد که در گفتن نمی‌آید
غزل‌هایم پر از آرامش اما قبل طوفانند
ببار ای ابر رحمت در دلم شوری ببار آور
کویرم، چشمهای تشنه‌ام دلتنگ بارانند
تو سردار هزاران لشکر ملک سلیمانی
شهیدان در نگاه تو نماز عشق می‌خوانند
شعر نغمه مستشارنظامی برای شهید حاج قاسم سلیمانی
.jpg)
سینه ها با سوختن، ارزنده تر خواهند شد
شمع ها در عمق شب، تابنده تر خواهند شد
امتیاز ماست مُردن! می کُشند و غافلند
دم به دم با مرگِ ما بازنده تر خواهند شد
سنگ اگر هم صحبت آیینه های ما شود
ما زبان هامان از این بُرّنده تر خواهند شد
چون جواب صخره تکراری ست، پرسش های موج
بعد از این از صخره ها کوبنده تر خواهند شد
چشم هایی که پی میراث ما افتاده اند
منتظر باشند! در آینده، تر خواهند شد!
اهل دنیا را خیال مرگ حتی می کُشد
عاشقان با مرگ اما زنده تر خواهند شد
ای شهادت! دست خونین بر سر و رومان بکش!
تحفه ها، تزیین شده، زیبنده تر خواهند شد
رزق اگر باشد شهادت، شام با تهران یکی ست
«بی تفاوت ها» فقط شرمنده تر خواهند شد!
شعر محمدحسین ملکیان برای شهید حاج قاسم سلیمانی
عمری به گریه خواندم از سوز دل خدا را
شاید دمی ببینم آن روی دلربا را
از اصل خویش دوری بیگانه ای و کوری
ای دیده گر نبینی دلدار آشنا را
دوران زندگانی تا مرگ انتها یافت
دردا دمی ندیدیم آن حسن ابتدا را
ماهی که بر جمالش تاب نگاه ما نیست
آیا شود نوازد با یک نگاه ما را
رفتار ما گدایی قانون او کرامت
آری کرامت او سلطان کند گدا را
بالله که یار آید چون ماه رخ گشاید
ای طالبان دلدار دیدارتان گوارا
ای بی تو اوفتاده در کار ما گره ها
از آستین برون آر دست گره گشا را
تا چند راس جدت بر نوک نی درخشد
از دست نیزه داران بر گیر نیزه ها را
باز آ که دوستانت از اشک دیده عمری
پیوسته آب دادند گلهای کربلا را
قال الامام الصادق(ع):
انّ المرء یحتاج فی منزله و عیاله الی ثلاث خصال یتکلفها و
ان لم یکن فی طبعه ذلک: معاشره جمیله، وسعهًْ بتقدیر، و غیرهًْ بتحصّن».
امام صادق(ع) فرمود: مرد در (اداره) خانه و خانواده‌اش، به سه خصلت
نیاز دارد که باید آنها را به کار برد، اگرچه این ویژگی‌ها در طبیعت (درون)
او نباشد:
1- خوش‌رفتاری
2- گشاده‌دستی سنجیده
3- و غیرت برای ناموس‌داری.(1)
____________
1- تحف‌العقول، ص322
ای دل شیدای ما گرم تمنای تو
کی شود آخر عیان طلعت زیبای تو
گرچه نهانی زچشم دل نبود نا امید
می رسد آخر به هم چشم من و پای تو
زاده نرگس تویی دیده چو نرگس به ره
مانده که بیند مگر لاله حمرای تو
تیره بماند جهان نور نتابد زشرق
تا ندهد روشنی روی دلارای تو
این همه نو دولتان غره به جاه وجلال
کاش کند جلوه ای غره ی غرای تو
باش که فرعونیان غرق ستم ناگهان
خیره شود چشمشان از ید بیضای تو
از بشر بت پرست جد تو بتها شکست
بت شکن آخرست همت والای تو
گوش بشر پر شده ست از رجز این وآن
بار خدایا به گوش کی رسد آوای تو
سوخت ضعیف از ستم پای بنه درمیان
تا بکشد انتقام دست توانای تو
نور خدایی چرا روی نهان می کنی
کس نکند جز خدای حل معمای تو؟
شه صفتان راکنون تصفیه ای درخورست
وین نکند جز به حق طبع مصفای تو
ظلم به شرق وبه غرب چون به نهایت رسید
عدل پدیدآورد منطق شیوای تو
گو همه دجال باش روی زمین کز فلک
هم قدم موکبت هست مسیحای تو
دفتر ایام رامعنی ولفظی نبود
هرورقش گر نداشت پر تو امضای تو
نیمه شعبان بود روز امید بشر
شادی امروز ماست نهضت فردای تو
امروز آقا بی تو جور دیگری بود
حتی نگاه یاسها، نیلوفری بود
خورشید مثل پنج شنبه پا نمی شد
انگار بین رختخوابش بستری بود
برشانه های شمع ها در اول صبح
تابوت یک پروانه ی خاکستری بود
وضعیت آب و هوا مثل همیشه
مثل هوای جمعه ی پشت سری بود
در چشمهایم التماس آخرینم
مارابه سمت"چشمهایت می بری"بود
علی اکبر لطیفیان
این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
خورشید خانواده ی زهرا نیامدی
از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها
ای آخرین مسافردنیا نیامدی
صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم
آمد غروب، رفت و تو آقا نیامدی
امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟
آقای من! اگر زد و فردا نیامدی
غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم
تا روبرویمان نشدی، تا نیامدی!
علی اکبر لطیفیان
به کجا رهسپاری باز آ
ندانم از کدام رهسپارم
دنیا ره به سوی ویرانی نهاده است ؟
یا انقلابی در عرش و مهد
در حال ظهور است ؟
دیرگاهی است دار بر دوش بر مَهد می گردم 1
در عرش مَهدگاهم آرامش یافتم
در شب
در عرش گشتن و یافتن
که عزیز کردۀعرشیانی 2
چندگاهی است در مَهد به گرد و جستجوی
مردان حق می جویم
در تلخگاه رسیدن ، پَر کشیدند
از دی 98 قاسمم را بر عرشگاه حسینم ( ع ) 3
در بهار403 سیدم را برمَسلخگاه مرز شیاطین 4
در تابستان 403 هَنیه ام را بر سجدگاه رب ام 5
در پاییز 403 سنوارم را بر مَهدگاه قدسم در رزم 6
هدیه دادم
اینک تنها ؛ نه با خدایم می آیم
تنها نیستم یاران
دیرگاهی است پریشان حال احوال برادرانم
و امروز در آدینه ایی هستم که باید
عَهد بر بست و میثاقی دگر بست
که وقت پریشانی دگر نیست
که مامم می گوید تو از ذات مردانه ایی 7
که دُخت نه شیرمردی
هر شب با عرشیان در عهدی دگرایم
از ابرها به مهد می آیم و در انتظار
آمدن مولایم در عرش می گردم 7
مهد دگر جایی تنگ برایم خواهد بود
رویایی ام از تبار یاران امامم حسین (ع ) جانم
رویایی ام از تبار یاران آل محمد(عج ) سَرور
مرا با ترس از کودکی بیگانه ام 8
میثاق در کودکی 9
راهی در غبار زمان ، می آیم
دنیا در نبردی عجیب و آرام
مَحک زدن راهیان بهشتیان سخت است 10
بسیار سخت ، در دستانت
آتش بگیر در دستان که پیام امامم :
" امر به معروف ونهی از منکر " 11
پیام مولایم است
توانی ؟ آماده ایی ؟
در فراخوانی بسیار نزدیک
یاران امام ( عج ) به قدس خواهند رفت
--------------------------------------------
جمعه 1403/9/23 - سروده رویاپوراحمدگربندی - ساعت 11:30 ظهر
1-در آرزوی شهادت
2- سیر وسلوک در نماز شب
3- شهادت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در 13 دی ماه 1398 در حمله پهپادی آمریکا در بغداد عراق
به شهادت رسید
4- شهادت آیت الله رئیسی سانحه سقوط بالگرد در ورزقان اشاره به سقوط بالگرد بل ۲۱۲ حامل سید ابراهیم
رئیسی رئیس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران است که در زمان طی مسیر خود از سد خداآفرین تا تبریز در
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ در نزدیکی روستای اوزی ورزقان در شمال استان آذربایجان شرقی رخ داد.
5- شهادت اسماعیل هَنیه رئیس دفتر سیاسی حماس در ساعت 1:37 بامداد در 10 مردادماه 1403در تهران ،
هنگام قرائت قرآن به شهادت رسید
6- شهادت یحیی سنوار 25 مهر ماه 1403 در درگیری با ارتش اسرائیل در شهر رَفع در جنوب نوار غَزه به
شهادت رسید
7-عقیده مادر راجب دخترش // امام عصر ( عج )
8- نترس بودن از دوران کودکی
9- عهد بستن با امام ( عج ) در محراب سامرا سرداب ( براساس خواب )
10- آشوب آخرالزمانی از تابستان ( شهریور 1401 ؛ امر به معروف و نهی از منکر ) تا کنون ادامه دارد
11- شهادت امام حسین ( ع ) برای احقاق امر به معروف و نهی از منکر که اکثر مردم از آن واهمه دارند
چیزهای خوب
نصیب کسانی می شود که باور دارند
چیزهای بهتر
نصیب کسانی می شوند که صبور هستند
ولی بهترین چیزها
نصیب کسانی می شود که تسلیم نمی شوند
قال الامام الصادق(ع): ان لله علما لم یعلمه الا هو،
و علما اعلمه ملائکته و انبیاء و رسله:
فما اعلمه ملائکته و انبیاء و رسله فنحن نعلمه».
امام صادق(ع) فرمود: خداوند علمی دارد که جز خودش نمی‌داند،
و علمی دارد که فرشتگان و پیامبران را از آن آگاه ساخته،
و آنچه را به فرشتگان و پیامبران و رسولانش داده ما می‌‌دانیم.(1)
____________
1- بحار الانوار، ج 26، ص 260
دیشب حسن(ع)اشـــــــک برادر پاک می کرد
حــــــــیدر از این ماتم گریبان چاک می کرد
دیشب حسین(ع)نازنین با چشم گــــــریان
ازخوردن آب و غــــــــــــذا امساک می کرد
اسطـــــــــوره ی صبر و سکوت و پایمردی
جسم نحـــــــیف همسرش را خاک می کرد
مـُهر کــــــــــــــبودی بر رخ ماهش نمایان
این شکوه را با خالق افــــــــــلاک می کرد
اشک ملایک ریخـــــــــــــــت از بام مدینه
خاک بقیع و کـــــــــوچه را نمناک می کرد
بانگ عزا در عرش می پیچــــــــید ، گویا
این داغ را هر ذره ای ادراک می کــــــرد
دستان هستی بخش فخـــــــــــر عالم خاک
یا رب مگر خـــلق جهان را خاک می کرد
صدف چشم من از داغ تو گوهر بارست
چه کنم؟! کار علی بی تو به عالم، زارست!
اشتیاق تو مرا میکشد از خانه برون
ور نه از خانه برون آمدنم، دشوارست!
موقع آمد و شد، فاطمه جان! میبینم
دیدهی زینب تو مات در و دیوارست!
به گواهی شب و، زمزمهی مرغ سحر
اهل یثرب همه خوابند و، علی بیدارست
روز در خانه، پرستار حسین و حسنم
کمکم کن! که نگهداری شان دشوارست!
یاد آن روز که با زینب تو میگفتم:
دخترم! گریه مکن! مادرتان بیمارست!
چاه داند که به من، عمر چه ِسان میگذرد
قصه، کوتاه کنم ور نه سخن بسیارست
بشنو از شاعر (ژولیده)، تو راز دل من
صدف چشم من از داغ تو، گوهر بارست
ژولیده نیشابوری
مقنعه
هنوز به سن تکلیف نرسیده بودم که مقنعه سر می‌کردم. در مسیر مسافرت، مکانی برای استراحت پیدا کردیم. تابستان بود و هوا عجیب گرم. مقنعه‌ام را در آوردم و با بچه‌ها مشغول بازی شدم.
***
پدر مرا که دید، طرفم آمد. با مهربانی دستی بر سرم کشید و دوباره مقنعه را سرم کرد؛ با حالتی کودکانه گفت: «دخترم! گرمای امروز که از داغی عذاب خدا بیشتر نیست.»
گونه‌هایم از شرم سرخ شد، مقنعه‌ام را جلو کشیدم، آن وقت دوباره با بچه‌ها شروع به بازی کردم.
خاطره‌ای از شهید سید علی ابراهیمی
راوی: سمیه ابراهیمی، دختر شهید
مریم عرفانیان
