ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
شخصی
در مدینه مدرسهای تاسیس کرد و به آموزش کودکان مشغول بود. روزی یکی از
فرزندان امام حسین(ع) به مدرسه وی رفت و آیه شریفه «الحمدلله رب العالمین»
را آموخت.
وقتی به منزل برگشت، آیه را تلاوت کرد و معلوم شد آن را در مدرسهای از معلم آموخته است. امام حسین(ع) هدایای زیادی برای معلم فرستاد بهطوری که موجب شگفتی عدهای از یاران آن حضرت گردید.
آنها نزد حضرت آمدند و عرض کردند: آیا آن همه پاداش به معلم رواست که شما در برابر آموزش یک آیه، این همه هدیه برای معلم فرستادهاید؟! حضرت فرمود: آنچه که دادهام چگونه برابری میکند با ارزش آنچه که او به پسرم آموخته است.
ایشان با این کار ارزش و جایگاه والای معلم و علم را به تمامی یاران و پیروان خود گوشزد نمود.(1)
____________
تفسیر برهان، ج1، ص43