بهترین کار برای خود و مردگان

اگر بخواهیم برای خود یا مردگان خویش، بهترین کار را انجام دهیم، آن، دادن «صدقه» است؛ زیرا محتضر در هنگام برداشته شدن پرده‌ها و دیدن حقایق هستی از خدا خواهش می‌کند تا لحظه‌ای به او فرصت دهد تا مالش را صدقه دهد.(منافقون، آیات 10 و 11)
از همین رو برطبق قرآن، بهترین کار برای ایجاد تقوای الهی، همان «صدقه و انفاق» به‌ویژه از زیادی مالی است که بدان نیازمند نداریم و در اصطلاح قرآنی از آن به عنوان «عفو» یاد می‌شود.(بقره، آیات 219 و 237)
اما از نظر قرآن، بهتر است که این بهترین کار نیک را به دست پیامبر(ص) و اهل بیت از معصومان(ع) بدهیم و از آنان بخواهیم که تا این مال را بگیرند و برای ما دعا و استغفار کنند و روان و نفس ما را تطهیر و تزکیه نمایند.(توبه، آیات 103 تا 105؛ آل‌عمران، آیه 159)
پس هنگام دادن صدقات واجب مانند خمس و زکات به دست ولی فقیه یا صدقات مستحب به دست نیازمندان از سائل و محروم، بهتر است این گونه نیت کنیم: «ای پیامبر و معصومان(ع)، این را به دست شما می‌دهم تا برایم و مردگانم دعا و استغفار کنید و نفس ما و مردگانمان را تطهیر و تزکیه‌ نمایید.»

شعر انتظار ...

کوچه های شهر را امشب چراغانی کنید  /  عرش را و فرش را آیینه بندانی کنید

آمده نور دل انگیزی به سمت سامرا  /  باید امشب کوچه ها را خوب نورانی کنید

طبق رسم فصل حج، مثل تمام حاجیان /  جان ما را پیش پای یار، قربانی کنید

از خَم ابروی او صدها خُم می، می چکد /  باید امشب خلق را انگور مهمانی کنید

دیدن روی سلیمان کار آسانی که نیست  /  باید اوّل خوب از این مُلک، دربانی کنید

     هر که باشد نوکر تو زود آقا می شود

خود به خود با یک نگاه تو مسیحا می شود 

شعر انتظار ...

 باز هم روح الامین دارد غزل می آورد  /  صنعت ایهام و تشبیه و بدل می آورد

تا شود ابیات شعر من کمی دلچسب تر  /  واژه واژه بر لبم جام عسل می آورد

شعر شیرین مرا شور عجیبی داده است /  واژه ی نابی که در چندین محل می آورد

چیست آن واژه که همراه ادایش جبرییل /  جمله ی «حیّ علی خیرالعمل» می آورد

در میان شعرهای شاعران اهل بیت /   دائماً این بیت را ضرب المثل می آورد:

یوسف مصری کجا و یوسف زهرا کجا؟!

جلوه ی قطره کجا و جلوه ی دریا کجا؟!