کریمخان گفت: این اشاره‌‌های تو برای چه بود؟
درویش گفت: نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم.
آن کریم به تو چقدر داده و به من چه داده؟ کریمخان در حال کشیدن قلیان بود؛ گفت
چه می‌خواهی؟
درویش گفت: همین قلیان، مرا بس است! چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد
و فروخت.
خریدار قلیان کسی نبود جز فردی که می‌خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان
ببرد!
پس جیب درویش را پر از سکه کرد و قلیان را نزد کریمخان برد! روزگاری سپری شد.
درویش جهت تشکر نزد خان رفت.
ناگه چشمش به قلیان افتاد و با دست اشاره‌ای به کریمخان زند کرد و گفت: نه من کریمم
نه تو؛ کریم فقط خداست که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش است.
2 پیمانه
علامه محمدتقی جعفری می‌گفتند: عده‌ای از جامعه‌شناسان دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا در باره‌ی موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضع این بود: ارزش واقعی انسان به چیست؟ معیار ارزش انسان‌ها چیست. هر کدام از جامعه‌شناسان، صحبت‌هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه کردند.
بعد، وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم: اگر می‌خواهید بدانید یک انسان چه‌قدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌ورزد. کسی که عشق‌اش یک آپارتمان دوطبقه است، در واقع، ارزش‌اش به مقدار همان آپارتمان است.
کسی که عشق‌اش ماشین‌اش است، ارزش‌اش به همان میزان است. اما کسی که عشق‌اش خدای متعال است ارزش‌اش به اندازه ی خداست. علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه‌شناسان صحبت‌های مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.
وقتی تشویق آنها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزیزان! این کلام از من نبود، بلکه از شخصی به نام علی (ع) است. آن حضرت در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ أمْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» / «ارزش هر انسانی به اندازه‌ی چیزی است که دوست می‌دارد». وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه‌ی احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (ع) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند
امام زمان علیه السّلام،خاتم الاوصیاء،یگانه منجی و رهایی‌بخش بشریت از ظلمت و تاریکی، آرزوی همۀ ستمدیدگان و کعبۀ آمال همۀ مظلومان عالم است. عزّت و عزّت‌خواهی واقعی در دولت ایشان،مصداق پیدا خواهد کرد و به دست او،وعده‌های الهی تحقق خواهد یافت:«به یملأالأرض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما.»
او می‌آید تا به همراه خود،قسط و عدل آورد و لازمۀ قسط و عدل او،عزّت او و عزت دولت و یاران او است. «و بکم أخرجنا اللّه من الذّل» (۲) «به واسطۀ شما خدا ما را از ذلت،رهایی داد»
در دولت امام زمان علیه السّلام اولیای خدا عزیز، و دشمنان او ذلیل هستند. «أین معزّ الأولیاء و مذلّ الأعداء» (۱) «کجاست عزت‌دهندۀ به دوستان خدا و ذلیل‌کنندۀ دشمنان او»
درآیات و روایات متعددی در این باره سخن گفته شده که به چند مورد اشاره می شود.
درتفسیر آیه ۵۴ سوره مبارکه مائده :«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی اَلْکافِرِینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ...»«ای گروهی که ایمان آورده‌اید،هرکدام از شما که از دین خود مرتد شود[بداند که]به زودی خدا قومی را که بسیار دوست‌شان دارد و آنها نیز خدا را دوست دارند و نسبت به مؤمنان سرافکنده و فروتن و نسبت به کافران سرافراز و مقتدرند(به نصرت اسلام)برانگیزد که در راه خدا جهاد کنند و (در راه دین)از نکوهش و ملامت احدی باک نداشته باشند.»
از معصومین روایت شده است:«این آیه دربارۀ قائم و اصحاب اوست؛همان کسانی که در راه خدا جهاد می‌کنند و از هیچ چیز پروا ندارند.»(۳)
امیرالمؤمنین ، امام علی علیه السّلام در ذیل آیۀ (۴)«وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ» می‌فرماید:«هم آل محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم یبعث اللّه مهدیهم بعد جهدهم،فیعزّهم و یذلّ عدوّهم»(۵) «ایشان،خاندان پیامبرند که خداوند پس از سختی‌ها،مهدی ایشان را ظاهر می‌سازد و به آنان عزّت می‌بخشد و دشمنانشان را خوار می‌سازد.»
خداوند در آیه ۵۵ سورۀ نور می‌فرماید:«وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً» ؛«خداوند به کسانی که از شما ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کردند،وعده داده است که حتما آنان را در این زمین،جانشین خود قرار دهد،همان‌گونه که کسانی را که پیش از آنان بودند،جانشین خود قرار داد.و آن دینی که برایشان پسندیده،به سودشان مستقر می‌کند و ترسشان را به ایمنی مبدل گرداند.مرا عبادت می‌کنند و چیزی را با من شریک نمی‌گردانند.»
«به راستی چه عزتی بالاتر از اینکه انسان مؤمن در دولت مهدوی عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف در روی زمین،خلیفۀ خدا شود؛دین خداوند بر همۀ زمین،چیره گردد؛هیچ ترس و ناامنی وجود نداشته باشد؛انسان، فقط عبد خدا و مشغول به عبادت او باشد و غیری را در خدا شریک قرار ندهد؟»(۶)
در روایات وارده،تصریح شده است که امام مهدی علیه السّلام با طاغیان،دست بیعت نمی‌دهد و با حاکمان زر و زور و تزویر،سازش نخواهد کرد.
امام کاظم علیه السّلام در مورد قاطعیت امام زمان علیه السّلام می‌فرماید: «...الثّانی عشر منّا یسهّل اللّه تعالی له کلّ عسر و یبیر به کلّ جبّار عنید و یهلک علی یده کلّ شیطان مرید»؛(۷)
«خداوند برای دوازدهمین [امام]از خاندان ما،هردشواری را آسان می‌گرداند و به دست او هرجبّار سرسختی نابود می‌شود و هر شیطان سرکشی،هلاک می‌گردد.»
امام صادق علیه السّلام می‌فرماید:«إنّ فی القائم من آل محمّد ص شبها من خمسة من الرّسل...و أمّا شبهة من جدّه المصطفی ص فخروجه بالسّیف و قتله أعداء اللّه و أعداء رسوله ص و الجبّارین و الطّواغیت و أنّه ینصر بالسّیف و الرّعب...»(۸) «قائم آل محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم شباهت‌هایی با پنج تن از پیامبران دارد...اما شباهت او به جدّ خود،قیام با شمشیر و کشتن دشمنان خدا و جباران و سرکشان است؛او با[نیروی]شمشیر و[نیروی]ترساندن[جباران]مدد می‌گیرد.»
پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم می‌فرمایند:«...به یخرج ذلّ الرّقّ من أعناقکم.»(۹) «به دست مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف...بندهای بردگی از گردن شما گشوده می‌گردد.»
اولین روز ظهور همراه با عزت‌خواهی است؛چنانچه امیر المؤمنین، علی علیه السّلام می‌فرماید:«گویا می‌بینم فرزندم مهدی در ساعات اوّل ظهورش،سوار بر مرکب از ناحیه وادی السلام به طرف مسجد سهله- درحالی‌که نور از پیشانی مرکب سواری‌اش می‌درخشد-در حرکت است و این دعا را می‌خواند:
«اللّهمّ معزّ کلّ مؤمن وحید و مذلّ کلّ جبّار عنید»؛(۱۰) «خداوندا تو عزت‌دهندۀ تمام مؤمنان بی‌یاور و خوار کنندۀ تمام ستمگران سرکش هستی»
«فأولیاؤه بعزّة یتعزّون»؛(۱۱) «بنابراین،عزت اولیای الهی از عزت او سرچشمه می‌گیرد
[چنانچه ]در دعای افتتاح که حضرت ولی عصر علیه السّلام به محمد بن عثمان بن سعید عمری،نائب دوم از نواب اربعه،تعلیم داده و او منتشر نموده است.در بخش‌هایی از این دعا می‌خوانیم:
«اللّهمّ إنّا نرغب إلیک فی دولة کریمة تعزّ بها الإسلام و أهله و تذلّ بها النّفاق و أهله»«خدایا!به تو امید داریم که دولت باکرامت امام زمان علیه السّلام را به ظهور آوری و اسلام و اهلش را با آن عزت بخشی و نفاق و اهل نفاق را ذلیل و خوار گردانی.»
«اللّهمّ أعزّه و أعزز به و انصره و انتصر به و انصره نصرا عزیزا»؛ «خدایا او(حضرت حجت علیه السّلام)را عزّت ده و ما را به ظهورش عزیز گردان.او را یاری کن و از یاری او ما را نیز بهره‌مند فرما و او را نصرتی باعزّت و کامل،عنایت کن.
«و أعزّ به ذلّتنا»؛«ذلّت ما را در سایۀ قیام حضرتش،به عزّت تبدیل نما.»
«و أعنّا علی ذلک بفتح منک تعجّله و بضرّ تکشفه و نصر تعزّه»؛ «خدایا!ما را در این پیکار،یاری فرما تا از سوی تو زودتر به پیروزی رسیم و رنج و دشواری برطرف گردد و از این پیروزی ما را عزّت دهی.» (۱۲)
منابع:
۱- مفاتیح الجنان،دعای ندبه
۲-همان،زیارت جامعۀ کبیره
۳- تفسیر نور الثقلین،ج ۱،ص ۶۴۱
۴- سورۀ قصص،آیه ۵
۵- بحار الانوار،ج ۵۱،ص ۵۴
۶-از فرات تا فرات ج ۱ ص۱۳۲
۷- همان
۸- کمال الدین و تمام النعمه ،ج ۱،ص ۳۲۷
۹- بحار الأنوار،ج ۵۱،ص ۷۵
۱۰-بحار،ج ۵۲،ص ۳۹۱
۱۱-مفاتیح الجنان،دعای عرفه
۱۲-برگرفته از مقاله «عزت درآینه عاشورا و انتظار ،حجه الاسلام روح الله شاکری زواردهی، »
کتاب از فرات تا فرات ، بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)،صص۱۳۴-۱۲۸
