" میلاد گل رسالت مبارک " :

امروز خورشید درخشنده تر و نورافشان تربر کره زمین می تابد.

امروز باد مهربان تر و با سخاوت باورنکردنی دست خود را بر دامن این سرزمین می کشد

پرندگان تمام استعداد خود را بر کار برده تا آوازی بی نظیر بسازند گویی تمام زمین گوش گشته

و این آهنگ غرق در سکوت است تا مبادا چیزی از دست دهند .

گل ها در حالت خواب و بیداریفرو رفته اند که متوجه آن مرواریدی که از آن دو گوی زیبا چکید

و تا بر زمین می نشیندگیاه می روید.

ابرها یکدیگر را در آغوش گرفته بودند و در این پایکوبی شرکت می کردند .

 درختان دامان خود را گرفته بودند و می رقیدند باد در بین شاخه ی درختان با سرودی دلپذیر

نغمه سرایی می کنند .من گویی مسخ شده بودم .

گویی این یک رویا بود و غزالی گریز پا با چشمان مسحور کننده اش دیدم.

پرسید: تو کیستی ؟ گفتم : انسان . به نگریست و گفت : بپرس . گفتم  : چه بپرسم ؟

گفت : سوالت را ؟ گفتم : دلیل این مهمانی چیست ؟ گفت : ولادت نبی اکرم ( ص ) است .

آن که شهرتش به گوش ملک هم  رسیده است.

همان که زمین به خاطراتش چراغانی و وعرش هم با ستارگانش آذین بسته اند .

از انس و جن و ملائک همه در مدحش می سرایند و او خاتم النبیین ( ص ) است .

(( فاطمه احمدزاده - دوم تجربی - دبیرستان شیخ الاسلام ))