" آفتاب پنهانی " :

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی

ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی

**

دوباره پلک دلم می‌پرد، نشانه ی چیست؟

شنیده‌ام که می آید کسی به مهمانی

^^

کسی که سبزتر است از هزار بار بهار

کسی، شگفت کسی، آن چنان که می دانی

**

کسی که نقطه ی آغاز هر چه پرواز است

تویی که در سفر عشق خطّ پایانی

^^

تویی بهانه ی آن ابرها که می گریند

بیا که صاف شود، این هوای بارانی

**

تو از حوالی اقلیم هر کجا آباد

بیا که می رود این شهر رو به ویرانی

^^

کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق

بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی

**

سپیده می زند از مشرق زمین هر روز

نفس شماره زند، پس چرا نمی آیی

" دکتر قیصر امین پور "