در باب عادت : طنز: چنان به موی تو آشفته ام به بوی تو مست که باورت نمیشه!

   

از قدیم گفته اند «ترک عادت مرض است». لذا اول از همه خوب فکرهایتان را بکنید.

ببینید ترجیح می دهید  معتاد باشید یا مریض! البته به تازگی می گویند معتاد مجرم نیست

 و بیمار است. یعنی آدم می تواند هم معتاد باشد هم مرض داشته باشد! پس اگر چه با عادت

 چه بی عادت، مرض دار محسوب شوید، همان بهتر که بی عادت باشید. برای ترک عادت

همان راههایی  که بالا ذکر شد را انجام دهید. یعنی خودتان را به ترک عادت، عادت دهید!

---

تریبون مستضعفین -رضا احسان پور

عادت کردن هم خوب است هم بد. اصولاً خیلی چیزها هم خوب است هم بد. اینکه خیلی چیزها

هم می تواند خوب باشد هم بد، باعث شده است که خیلی از افراد، چیزهای خوب را بد و چیزهای

 بد را خوب جلوه بدهند. ما با این خیلی از افراد و کارهای بدی که می کنند کاری نداریم. فعلاً بحث

 ما در خصوص عادت است.

وقتی یک رفتار یا یک چیزی را بیش از چند بار و بصورت مداوم و تکراری انجام می دهید و اگر

آن را انجام ندهید، حالتان یک طوری می شود، به آن عادت می گویند. افراد به چیزهای مختلفی

عادت می کنند. به فردی که عادت دارد، معتاد می گویند.

البته امروزه معتاد معنای بدی دارد ولی بهرحال وزن فاعلی کلمه عادت می شود معتاد. بدتر از همه

 اینکه کلمه معتاد را فقط برای فردی به کار می برند که عادت به مصرف مواد مخدر داشته باشد.

برای عادات دیگر باید حتما ذکر شود که معتاد به چه چیزی ولی برای مواد مخدر، فقط می گویند

 “فلانی معتاد است”! مثلا می گویند معتاد اینترنتی،  معتاد به بازی های رایانه ای و …

چگونه عادت کنیم؟

خوب است که انسان، خودش را به چیزهای خوب عادت بدهد. روانشناسان می گویند که اگر یک نفر سعی کند یک کار را سه هفته بطور مداوم انجام دهد، آن عمل برایش عادت می شود. از آنجایی که سه هفته، زمان کمی نیست و تجربه ثابت کرده است که ما بعد از نهایتا یک هفته بیخیال می شویم، راهکارهای زیر برای اینکه یک امری در ما عادت شود و بتوانیم آن را سه هفته ادامه دهیم پیشنهاد می شود:

۱- اول از همه سر خودمان را کلاه بگذاریم و به خودمان تلقین کنیم که قرار است ان کار را برای مدت ۶ هفته انجام دهیم. یعنی زمانی حدود دوبرابر زمان اولیه. آم وقت، سه هفته به نظرمان نمی آید و حتی بعد از رها کردن کار بعد از سه هفته، از اینکه سه هفته دیگر ان کار را انجام نداده ایم خوشحال هستیم. هر چند آن کار دیگر برایمان عادت شده است و چه بخواهیم و چه نخواهیم ادامه اش می دهیم.

۲- برای اینکه یادمان بیاید فلان کار را باید انجام دهیم، باید به خودمان یادآوری کنیم! البته واضح و مبرهن است که اگر یادمان بماند که به خودمان یادآوری کنیم، خب دیگر نیاز به یادآوری نیست و به جایش یادمان می ماند که آن کار را انجام دهیم. برای همین مجبور هستیم به نحوی به خودمان یاداوری کنیم که به یادمان بیاید که فلان کار را انجام دهیم. در گذشته راه های متعددی برای ایجاد یادآور وجود داشت؛ از جمله بریدن انگشست که باعث می شد سوزش زخم، مدام نه تنها آن موضوع را بلکه جد و آباء فرد را به یادش بیاورد. یکی دیگر از راههای یادآوری در زمان های قدیم، نوشتن کف دست بود که خب هنوز هم متداول است. بسیاری معتقدند ریشه خالکوبی به همین نوشته های خودکاری برمی گردد؛ بسیاری هم معتقد نیستند. راه دیگری که برای به یاد ماندن استفاده می شد، بستن نخ دور انگشتان بود. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و حضور فن آوری های نوین مانند تلفن همراه، می شود یادآور تلفن همراه را تنظیم کرد تا هر چند دقیقه یک بار به شما یادآوری کند که فلان کار را انجام دهید. البته ضرر این کار این است که شما مجبور هستید ۲۴ ساعته تلفن همراه را همراه خود داشته باشید و خطر ابتلا به بیماری های ناشی از تلفن همراه در شما افزایش می یابد. البته باید راهی هم برای اینکه یادتان بماند تلفن همراه را مدام همراتان داشته باشید بیندیشید! نهایتا اگر هیچ کدام از این کارها جواب نداد، می توانید از یک نفر خواهش کنید که به شما یادآوری کند که عادتتان را انجام دهید.

۳- فکر کنید شما به آن کار عادت کرده اید و حالا می خواهید آن را ترک کنید. معمولا آدم نسبت به چیزی که از ان منع شده باشد، حریص تر است. بنابراین مدام به یادتان می آید و آن کار را انجام می دهید!

چگونه عاداتمان را ترک کنیم؟

از قدیم گفته اند “ترک عادت مرض است”. لذا اول از همه خوب فکرهایتان را بکنید. ببینید ترجیح می دهید معتاد باشید یا مریض! البته به تازگی می گویند معتاد مجرم نیست و بیمار است. یعنی آدم می تواند هم معتاد باشد هم مرض داشته باشد! پس اگر چه با عادت چه بی عادت، مرض دار محسوب شوید، همان بهتر که بی عادت باشید. برای ترک عادت همان راههایی که بالا ذکر شد را انجام دهید. یعنی خودتان را به ترک عادت، عادت دهید!