" ذکر حقیقی و دائمی " :

 

خدای سبحان در حدیث قدسی می‌فرماید: هرگاه به دل بنده‌ای سربزنم و ببینم

که یاد من در آن چیره گشته است، اداره و تربیت او را خود به عهده می‌گیرم

و همنشین و هم‌سخن و همدم او می‌شوم.(1)

رسول خدا(ص) می‌فرماید: هر کس از خداوند فرمان برد، خدا را یاد کرده است،

هرچند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندک باشد.(2)

هم چنین امام صادق(ع) می‌فرماید: از برترین اموری که خداوند بر مردمان واجب

کرده است، ذکر خدا به فراوانی است.

البته منظورم گفتن «سبحان‌الله والحمدلله ولااله‌الا‌الله والله اکبر» نیست، گرچه

این هم ذکر است، اما مقصود به یاد خدا بودن در امور حلال و حرام است،

که اگر اطاعت است به آن عمل کند، و اگر نافرمانی است رهایش نماید.(3)

ــــــــــــــــــــــــ

1- میزان‌الحکمه، ج 4، ح 6396

2- همان، ح 6451

3- اصول کافی، ج 2، ص 80