" به مناسبت شهادت امام سجاد ( ع) : "

 

حضرت زین العابدین ( ع ) شتری داشت که بر اساس بعضی از روایات بیست و دو بار

با او به حج رفته بود، اما در تمامی این مدت حتی یک ضربه تازیانه هم به او نزده بود.

امام در شب شهادت خود سفارش کرد به این شتر رسیدگی شود. 

وقتی امام به شهادت رسید، شتر یکسره به سوی قبر مطهر امام رفت، در حالی که هرگز قبر

امام را ندیده بود.

خود را به روی قبر انداخت و گردن خود را بر آن می زد و اشک از چشم هایش جاری شده بود.

خبر به حضرت امام باقر ( ع ) رسید.  امام کنار قبر پدر رفت و به شتر گفت:« آرام باش.

بلند شو. خدا تو را مبارک گرداند.» شتر بلند شد و برگشت ولی پس از اندکی باز به قبر برگشت

و کارهای قبل را تکرار کرد. 

امام باقر باز آمد و او را آرام کرد ولی بار سوم فرمود:« او را رها کنید! او می‌داند که از دنیا

خواهد رفت.» سه روز نگذشت که شتر از دنیا رفت. 

منابع:

 بحارالانوار، ‌ج 46، ص147 و 148، حدیث 2 و 3 و 4 به

نقل از بصائر الدرجات و اختصاص و

اصول کافی ج 1، ص 467، حدیث 2 و 3 و 4