سالها الفاظ را جان می دهیم

سالها الفاظ را جان می دهیم

درس های سخت و آسان می دهیم

برسپاه سینه ها تا مرز دل

سالها با واژه ها سرکرده ایم

شعرهای ناب از برکرده ایم

وزنهای مصرع هرخانه را

با هجای دل برابر کرده ایم

بحرهای عشق تقطیع دل است

وزن های مهر ورزی مشکل است

می شود محذوف از بحرادب

آن که از احوال مردم غافل است

ما چرا دربند دنیا مانده ایم

ازحقیقت پاک تنها مانده ایم

از میان درسهای بی شمار

جمله از معنای آن وامانده ایم

پس بیا ازعاشقی معنا بساز

جمله های بکر را اینجا بساز

استعاره از صداقتها بگیر

از محبت ها بیا دنیا بساز

مطللع عشق از ازل ایزد نهاد

مقطع آن را حقیقت نام داد

از جناس عشق و عاشق در جهان

عکس ها در قلب های ما فتاد

عشق تمثیل بهار آرزوست

عشق سرفصل کتاب گفتگوست

عشق یک تفسیر از بند دل است

عشق تنها قبله گاه آرزوست

مفرد اندر عشق باش و بندگی

جمع کن معنای عشق و زندگی

پس نمودار حقیقت را بکش

هسته آن می شود پایندگی

فعل های زندگی را ساده کن

وصف ها از مردم آزاده کن

از برای عام ها و خاص ها

خویش را از جان و دل آماده کن

بهر فرهاد دلت یک تیشه ساز

کوهی از شیرینی اندیشه ساز

واج های مهربانی را بگو

در هجاهای محبت ریشه ساز

باب های عشق هرگز بسته نیست

هسته است او هیچگه وابسته نیست

آنکه امر نفس خودرا نهی کرد

هیچگه از عاشقی دلخسته نیست

می توان با مهر مسندها نوشت

رفت تا سرمشق درس سرنوشت

در نهاد عشق مفعولی نهاد

وانگه آن را با محبت ها سرشت

عشق گاهی هم متمم می شود

سربه زیر قامتش خم می شود

پیشوند مهر را وقتی گرفت

بهترین افعال آدم می شود

روزگاری قصه افزون گفته ایم

قصه های عشق مجنون گفته ایم

راوی سوگ سیاووش بوده ایم

قصه از احوال قارون گفته ایم

این زمان فصلی دگر برپا کنیم

واژه های مهر را پیدا کنیم

از میان متن های زندگی

عشق را با یکدیگر معنا کنیم