ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
علی آن شیر خدا شاه عرب ****
الفتی داشت با این دل شب
شب ز اسرار علی، آگاه است ****
دل شب محرم سرّ الله است
شب علی دید به نزدیکی دید ****
گر چه او نیز به تاریکی دید
شاه را دید به نوشینی خواب ****
روی بر سینه دیوار خراب
قلعهبانی که به قصر افلاک ****
سر دهد ناله زندانی خاک
اشکباری که چو شمع بیزار ****
میفشاند زر و میگرید زار
دردمندی که چو لب بگشاید ****
در و دیوار به زنهار آید
کلماتش چو در آویزه گوش ****
مسجد کوفه هنوزش مدهوش
فجر تا سینه آفاق شکافت ****
چشم بیدار علی خفته نیافت
روزهداری که به مُهر اسحار ****
بشکند نان جوین افطار
ناشناسی که به تاریکی شب ****
میبرد نان یتیمان عرب
تا نشد پردگی آن سرّ جلی ****
نشد افشا که علی بود علی
شاهبازی که به بال پر راز ****
میکند در ابدیت پرواز
شهسواری که به برق شمشیر ****
در دل شب بشکافد دل شیر
عشقبازی که هم آغوش خطر ****
خفت در خوابگه پیغمبر
آن دم صبح قیامت تأثیر ****
حلقه در شد از او دامنگیر
دست در دامن مولا زد در ****
که علی بگذرد از ما مگذر
شال میبست و ندایی مبهم ****
که کمربند شهادت را محکم
پیشوایی که ز شوق دیدار ****
میکند قاتل خود را بیدار
ماه محراب عبودیت حق ****
سر به محراب عبادت منشق
میزند پس، لب او کاسه شیر ****
میکند چشم اشارت به اسیر
چه اسیری که همان قاتل اوست ****
تو خدایی مگر ای دشمن دوست
در جهان این همه شر و همه شر ****
ها علی بشر کیف بشر
کفن از گریه غسال خجل ****
پیرهن از رخ وصال خجل
" محمدحسین شهریار "