می نشینم تا ظهور سرخ مردی سبزپوش

با تو ام ای دشت بی پایان، سوار ما چه شد؟

یکه‌تاز جاده‌های انتظار ما چه شد؟

آشنای «لا فتی الا علی» آنک کجاست؟

صاحب «لا سیف الا ذوالفقار» ما چه شد؟

چهارده قرن است چهل منزل عطش پیموده ایم

التیام زخم‌های بی شمار ما چه شد؟

چشم یوسف انتظاران را کسی بینا نکرد

روشنای دیده امیدوار ما چه شد؟

باز ای موعود! بی تو جمعه‌ای دیگر گذشت

کشت ما را بی قراری پس قرار ما چه شد؟

می‌نشینم تا ظهور سرخ مردی سبزپوش

آن زمان دیگر نمی پرسم بهار ما چه شد؟

مهدی جهاندار