تبریک ولادت امام محمد باقر (ع)

 بــه ســر مى پــرورانــم مــن هــواى حـضـرت باقر

بـه دل بـاشـد مـرا شـوق لـقــاى حـضــرت بــاقــر

ز عشقش جان من بر لب رسیده ، کَس نمى داند

که نبود چـــاره ســاز من سواى حـــضــرت بــاقــر
چــنـان بـگـرفته صـیت عـلمیش آفــاق را یـک سـرکه پـیـچـیـده در ایـن عـالم صـداى حـضـرت بــاقـــر

پـیـمـبـر گـفـت بـا جـابر، کـه خـواهى دیـد بـاقـر را

سـلام از مـن رسـان آن گـه بــراى حضـرت بــاقر

سؤالاتــى کـه از وى کــرد دانـشـمـنـد نـصــرانى

جـوابـش را شـنـیـد از گـفـتـه هاى حـضـرت بـاقــر

مسلمان گشت راهب،ناگهان در مـحضـر آن شـه

مـنــــوّر شـد دل او از ولاى حــضـــرت بـــاقــر
بـه رسـتـاخـیز گـر خواهى نجات از گرمى محشربـــرو در ســایــه ظــلّ همــاى حـضـرت بـاقــر

جـلال و شــأن قـــدر آن امــام پــاک بـــازان را

نمى دانــد کــسى غـیــر از خــداى حـضـرت بــاقر

شاعر: آقاى رضائى