در محضر امام خمینی(ره)

 

 

نماز شب را حتی زمان بیماری ترک نکردند

 

امام (حتی یک شب، علی‌رغم آنکه بیمار بودند و داروهای خواب‌آور و مسکن تخدیری هم گاهی برای معالجه ایشان تجویز می‌شد) نماز شب خود را ترک نکردند و اگر هم احساس می‌کردند که ممکن است امشب با این داروها خوابشان ببرد به افراد حاضر در بخش (پرستار، پزشک، افراد دفتر) می‌فرمودند که راس ساعت فلان مرا بیدار  کنید، که البته اکثراً خودشان زودتر بیدار می‌شدند و سریعاً از ساعت و زمان جویا می‌شدند.
در اینجا جای ذکر این نکته نیست که امام با چه حالت عرفانی و معنوی در وضعیت بیماری، نماز شب را می‌خواندند.
* دکتر احمد نوربالا؛ کتاب طبیب عشق ص76
من به آنها (پزشکان خارجی) اطمینانی ندارم
وقتی جمع پزشکان و مسئولین کشوری در مورد اجازه عمل از ایشان سوال کردند، ایشان فرمودند: هرگونه که خودتان صلاح می‌دانید عمل فرمایید و من نظر خاصی ندارم اما در عین حال جهت دادن اعتماد کافی به پزشکان ایرانی، وقتی که در جریان بیماری قلبی از ایشان کسب تکلیف شد که پزشکان خارجی جهت ویزیت ایشان دعوت شدند، ایشان با آن مخالفت کردند و فرمودند که من به آنها اطمینانی ندارم و اعتقاد دارم همان کاری که پزشکان داخلی انجام داده‌اند دیگران بیش از آن نمی‌توانند انجام دهند و ضرر آن بیش از نفع خواهد بود.

* دکتر احمد نوربالا، کتاب طبیب عشق ص 84 و 85 .