معرفت توحیدی

از امام‌حسین(ع) پرسیدند، چگونه صبح کردی؟ حضرت فرمود: صبح نمودم در حالی که پروردگار را بالای سر خود ناظر می‌بینم، و آتش دوزخ را در پیش روی خود دارم، و مرگ مرا می‌طلبد،

و حساب و کتاب الهی مرا احاطه کرده و فرا گرفته است، و من در گرو اعمال خود هستم، آنچه را دوست دارم نمی‌توانم به دست آورم، و آنچه را دوست ندارم نمی‌توانم از خود دور کنم،

زیرا زمام امور و کارها در دست دیگری است. اگر او بخواهد عذاب و عقابم می‌کند، و اگر نخواهد عفو می‌نماید و می‌بخشاید. 
بنابراین آیا فقیر و نیازمندی همچون من به خدای خویش نیازمند و محتاج نیست؟ (1)

__________________

1- بحارالانوار، ج 75، ص 113