چون طهارت نبود کعبه و بتخانه یکی است!(حکایت اهل راز)

 

روزی آخوند ملا عبدالله شوشتری، که از عالمان وارسته و صاحب نفس و استاد مجلسی اول بود ، به دیدار شیخ بهایی رفت. ساعتی نزد شیخ بود تا آنکه بانگ اذان بلند شد. شیخ بهایی به مولانا (ملا عبدالله) گفت: « همین جا نماز بخوانید تا ما هم به شما اقتدا کنیم و به فیض جماعت برسیم.» مولانا تأملی کرد و نپذیرفت که نماز را در خانه شیخ بخواند، بلکه برخاست و به خانه خویش رفت.

از او پرسیدند: «چگونه خواهش شیخ را اجابت نکردید و نماز را در خانه شیخ نخواندید، با اینکه درباره خواندن نماز در اول وقت اهتمام دارید؟! » در پاسخ فرمود: «قدری در حال خود تأمل کردم، دیدم چنان نیستم که اگر شیخ پشت سر من نماز بخواند، فرقی نکند بلکه در حالم تغییر پیدا می‌شود، لاجرم اجابت نکردم».

چون طهارت نبود، کعبه و بتخانه یکی است  
نـبـود خیـر در آن خـانه که عصمت نبود

* رضا مختاری، سیمای فرزانگان ،بوستان کتاب قم ،1393، ص147 / هزار و یک حکایت اخلاقی ص204 و 205.