میلاد پیامبر اکرم مبارک ....2

نقطه خط اولین پرگار
خاتم آخر آفرینش کار
نوبر باغ هفت چرخ کهن
درةالتاج عقل و تاج سخن‏
کیست جز خواجه مؤید راى
احمد مرسل آن رسول خداى‏
شاه پیغمبران به تیغ و به تاج
تیغ او شرع و تاج او معراج‏
امى و امهات را مایه
فرش را نور و عرش را سایه‏
پنج نوبت زن شریعت پاک
چار بالش نِهِ ولایت خاک‏
همه هستى طفیل و او مقصود
او محمد رسالتش محمود
ز اولین گل که آدمش بفشرد
صافى او بود و دیگران همه درد
و آخرین دور کاسمان راند
خطبه خاتمت هم او خواند
امر و نهیش به راستى موقوف
نهى او منکر امر او معروف‏
آنکه از فقر فخر داشت نه رنج
چه حدیث است فقر و چندان گنج‏
وانک ازو سایه گشت روى سپید
چه سخن سایه وآنگه ى خورشید؟
ملک را قایم الهى بود
قایم انداز پادشاهى بود
هر که برخاست مى ‏فکندش پست
و آنکه افتاد مى‏ گرفتش دست‏
با نکوگوهران نکو مى‏ کرد
قهر بدگوهران هم او مى ‏کرد
تیغ از این سو به قهر خونریزى
رفق از آن سو به مرهم آمیزى‏
مرهمش دل نواز تنگدلان
آهنش پاى بند سنگدلان‏
آنک با او بر اسب زین بستند
بر کمرها دوال کین بستند
اینک امروز بعد چندین سال
همه بر کوس او زنند دوال‏
گر چه ایزد گزید از دهرش
وین جهان آفرید از بهرش‏
چشم او را که مهر ما زاغ است
روضه گاهى برون ازین باغ است‏
حکم هفصد هزار ساله شمار
تابع حکم او به هفت هزار
حلقه ‏داران چرخ کحلى پوش
در ره بندگیش حلقه به گوش‏
چار یارش گزین به اصل و به فرع
چار دیوار گنج خانه شرع‏
ز آفرین بود نور بینش او
کآفرین‏ها بر آفرینش او
با چنان جان که هر دمش مددى است
ز زمین تا به آسمان جسدى است‏
آن جسد را حیات ازین جان است
همه تختند و او سلیمان است‏
نفسش بر هوا چو مشک افشاند
رطب تر ز نخل خشک افشاند
معجزش خار خشک را رطب است
رطبش خار دشمن این عجب است‏
کرده ناخن براى انگشتش
سیب مه را دونیم در مشتش‏
سیب را گر ز قطع بیم کند
ناخنه روشنان دو نیم کند
آفرین کردش آفریننده
کین گزین بود و او گزیننده‏
باد بیش از مدار چرخ کبود
برگزیننده و گزیده درود

منبع: هفت پیکر نظامی گنجوی