کمترین وظیفه ما

روایت صدثانیه‌ای

یکی از افسرها جلو آمد و در حالی‌که حیرت و تعجب در کلام و رفتارش موج می‌زد‌، معترضانه گفت:

- من اصلا متوجه نمی‌شم. شما می‌گید به قلب دشمن بزنیم. از دشمن تلفات و اسیر بگیریم و سالم برگردیم.نمی‌شه!

سرهنگ آبشناسان خنده ملایمی کرد و دستی به صورتش که حالا ته‌ریشی اونو پوشونده بود کشید و گفت:

- این کار من است. کار یک نیروی مخصوص اینه که عملیات نفوذی انجام بده و به دشمن، داخل خاک خودش ضربه بزنه و برگرده. این کمترین وظیفه منه.

اون روز 10 کیلومتر پیشروی کرده بودیم و جناب سرهنگ حسن آبشناسان بی‌هیچ ترس و واهمه‌ای پیشاپیش ما حرکت می‌کرد. سه خودروی مهم دشمن رو منهدم کردیم و با تعدادی اسیر سالم به مقرمان برگشتیم..

موضوع: سرتیپ شهید حسن آبشناسان

ابوالقاسم محمدزاده

شرط توحید حقیقی ایمان به ولایت و امامت

هنگامی که امام رضا(ع) به نیشابور رسید، و خواست از آنجا به سمت خراسان و به سوی مأمون خارج شود، عده‌ای از اصحاب حدیث و دانشوران پیرامون آن حضرت جمع گشته و عرض کردند: ای پسر رسول خدا! از شهرهای ما می‌گذری و از میان ما می‌روی. آیا برای ما حدیثی بیان نمی‌فرمایی که از آن بهره‌مند شویم. این در حالی بود که امام رضا(ع) در میان کجاوه نشسته بود.

پس سر مبارک خود را بیرون آورد و فرمود: از پدرانم و از رسول خدا(ص) شنیدم، فرمود: شنیدم جبرئیل گفت: شنیدم خدای عزّوجلّ فرمود: کلمه توحید «لااله‌الاالله» قلعه مستحکم من است، هرکس در این دژ مستحکم داخل شود، از عذاب من در امان است. بعد از این سخن مرکب حضرت به راه افتاد، پس از لحظاتی بار دیگر سر مبارک خود را از کجاوه بیرون آورد و فرمود: کلمه توحید و یکتاپرستی و ایمنی از عذاب الهی شرط و شروطی دارد و شرط و شروط آن من هستم.(1)

____________

1- بحارالانوار، ج49، ص123

تفکر در امور الهی، جوهره عبادت است

قال الامام الرضا(ع): «لیس العبادهًْ کثرهًْ الصیام و الصلاهًْ، و انما العبادهًْ، کثرهًْ التفکر فی امر الله».

امام رضا(ع) فرمود:

عبادت به (کمیت) نماز و روزه زیاد نیست، بلکه عبادت به تفکر و اندیشه در امر خداوند است.(1)

____________

1- بحارالانوار، ج75، ص335

شعر انتظار .....

به شوق صبح و سحر، شام تار هم خوب است

برای گریه شدن آبشار هم خوب است

تمام هفته خطا و غروب جمعه دعا

کمی خجالت از این انتظار هم خوب است

اگر چه لایق وصل تو نیستیم آقا

ولی کشیدن ناز نگار هم خوب است

گمان کنم که نمی بینمت، بگو غلط است

امید دادن این بی قرار هم خوب است

کسی به فکر شما نیست، همه خوبند

ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است

مرا ببند که من جای دیگری نروم

برای عبد فراری حصار هم خوب است

هوای شهر بد و گریه سخت و حال بد است

کمی هوا وسط این غبار هم خوب است

اگر نشد برسم من به پای بوسی تو

برای این دل من وصف یار هم خوب است

برای اینکه به دست آورم دلت را من

قسم به فاطمه داغدار هم خوب است

مرا ببخش به دردت نخورد نوکریم

که بخشش دل این شرمسار هم خوب است

اگر که پای رکابت نشد شهید شوم

برای کشتن ما زلف یار هم خوب است

اگر اجل به وصالت مرا مجال نداد

امید آمدنت بر مزار هم خوب است

تفاوت شیعه و محب

مردی خطاب به امام حسن(ع) گفت: ای پسر رسول خدا! من شیعه شما هستم. امام(ع) فرمود: ای بنده خدا! اگر در انجام واجبات و خودداری از محرمات(گناهان) پیرو ما هستی و تبعیت می‌کنی که راست می‌گویی و چنانچه این‌گونه نیستی، با این ادعای دروغ بر گناهان خود افزودی، زیرا شیعه و پیرو ما از مقام والا و بلندی برخوردار است و تو اهل آن نیستی.

مگو که من شیعه تو هستم. بلکه بگو من از دوستان و هواداران و نیز از بدخواهان دشمنان شمایم. در این صورت تو در خیر و نیکی به سر می‌بری و در مسیر خیرخواهی قرار داری. (1)

____________

1- مجموعه ورام، ص 113

​

کجایند مردان بی ادعا؟ ..... 7

سری که هیچ سر آمدن نداشت آمد
بلند بود ولیکن بدن نداشت آمد
بلند شد سر خود را به آسمان بخشید
سری که بر تن خود خویشتن نداشت آمد
.
.
هم قد گلوله توپ بود
گفتن : چه جوری اومدی اینجا ؟
گفت : با التماس !
گفتن : چه جوری گلوله رو بلند میکنی میاری ؟
گفت : با التماس !
به شوخی گفتن میدونی آدم چه جوری شهید میشه ؟
لبخندی زد و گفت : با التماس !
وقتی تکه های بدنشو جمع میکردن ، فهمیدم چقدر التماس کرده !!!

شهادت امام رضا ( ع ) تسلیت ...... 3

به هنگام گرفتاری توکل بر خدا عشق است
گره ها را سپردن دست یار آشنا عشق است

بیا تسلیم حق باشیم و راضی بر رضای او
که در سیر اِلیَ اللّهی توسل بر رضا عشق است

تفال زد برایم پیر راهی از کتاب عشق
در آمد ایهاالعالم علی موسی الرضا عشق است

زیارت می کنم قبر شریفش را که این آقا
برای دیدن زائر بیاید در “سه جا” عشق است

بیاید وقت میزان و صراط و نامه ی اعمال
بگیرد پیش چشم منکران دست مرا عشق است

گدایی از کسی جز حق خجالت آور است اما
اگر سلطان رضا شد تا ابد باشم گدا عشق است

برای من که بی درد و ضعیف و بی کس و کارم
رضا هم درد باشد هم به درد من دوا عشق است

گرفتارم، گرفتارم، گره روی گره دارم
سراسر حاجتم از او شوم حاجت روا عشق است

گره هایی به دست پنجره فولاد او وا شد
بگیرم امشب از دستش جواز کربلا عشق است

امیر عظیمی

شهادت امام رضا ( ع ) تسلیت ...... 2

نام حسین سینه زنان را یکی یکی
با گریه گرد کرببلا جمع میکند
نزدیک شصت روز خودش سفره پهن کرد
این سفره را امام رضا جمع میکند

باور کنید امام رضا هم در این دو ماه
لحظه به لحظه روضه گرفته ست در حرم
گاهی میان سینه زنان دم گرفته و
گاهی میان گریه کنان میزند قدم

از بعد اربعین که برای یکی دو روز
کرببلا و مشهدمان جا بجا شده ست
جامانده های قافله ی روز اربعین
مشهد برای چند شبی کربلا شده ست

آنقدر این امام رئوف ست در سفر
یک ذکر یا حسین فقط توشه میشود
این چند روزه از سر مهمان نوازی اش
حتی ضریح هم خود ِ شش گوشه میشود

در گوشه گوشه ی حرمش کربلا بپاست
باب الجواد سینه زنان یاد اکبرند
شش ماهه ای فلج که دخیل ضریح اوست
یک خانواده دست به دامان اصغرند

حالا خود ِ امام رضا روضه خوان شده
میخواند از تنی که پر از رد پا شده
یابن شبیب هم دو سه خط گریه میکند
صحن عتیق صحنه ی کرببلا شده

یک لحظه دید امام رضا دسته دسته اسب
با نعل تازه وارد گودال میشود
می دید پیش چشم پر از اشک بچه ها
بابای پاره پاره تنی چال میشود

حالا رسیده بود به خنجر به حنجری
با ضربه های آخر او استخوان شکست
وقتی رسید صحنه به سرهای روی نی
دیدند زائران سر سلطانشان شکست

امیرحسین آکار

کجایند مردان بی ادعا؟ ..... 6

روزِ وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد !

کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

گرچه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

گرچه صد رود است از چشمم روان
زنده رود باغِ کاران یاد باد

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد !

شهادت امام رضا ( ع ) تسلیت ...1

در آستانت از تو پنهان نیست حیرانم
مانند یک نوزاد پاکم زیر بارانم

پای مرا بشکن که پابند خودت باشم
دستم بدامانت ببین الوده دامانم

پشت تو راه افتادن من سربراهم کرد
از یمن کلبُ باسط تو بودن انسانم

به آیه ی قرآن دور گنبدت سوگند
یاد تو می افتد دلم قرآن که میخوانم

بین تمام مردهای کل این عالم
مبهوت مردی زنان اهل نوقانم

گرچه عراقیها نجف یا کربلا دارند
با بودن تو سربلندم اهل ایرانم

راهی بغیر از راه مشهد را نمیدانم
هرجا که باشم کفتر جلد خراسانم

گفتند کارت را بگو کفتم هزاران شکر
از نوکران نوکرام قصر سلطانم

چشمم بغیر کربلا چیزی نمیبیند
از آن زمان که خیره ی آیینه بندانم

پیش رضا آواره ذکر حسین جان و..
پیش حسین آواره ذکر رضا جانم

سید پوریا هاشمی

شهادت امام حسن مجتبی ( ع )

​

سخت است چگونه بنویسم محنت را
آتش زده این زهر تمام بدنت را

آن روز دوشنبه که در خانیتان سوخت
سوزاند تمام دل و باغ و چمنت را

از بغض گلوی تو کسی نیست خبر دار
نشنیده از ان روز کسی هم سخنت را

از کودکیت سوختی و شکوه نکردی
حالا همه دیدند، ولی سوختنت را

هر پاره جگر تکه‌ای از غصه‌ی کوچست
مادر تو کجایی که ببینی حسنت را

تشیع تو هر تیر که از چله برون شد
میدوخت به تابوت نخی از کفنت را

این صحنه خودش گوشه‌ای از کربلا شد
صد حرمله با تیر نشان کرده تنت را

هرچند کفن پاره و گلگون شده،

اما غارت که نکردست کسی پیرهنت را

سنگین که نشد سینه ات از چکمه‌ی شمری
پر خون که نکردست سنانی دهنت را
«امیر علوی»

​

شعر به مناسبت رحلت حضرت محمد (ص)

​

ز هجران تو اشک من روان شد

زبان درد من آه و فغان شد

تو رفتی و پس از تو ای پدرجان

علی تنهاترین مرد جهان شد

الا ای قبله گاه آرزویم

نشسته بغض داغت در گلویم

اگرچه چشم خود را بسته ای باز

تبسّم می کنی بابا به رویم

پری بشکسته چون پروانه دارم

چو شمعم گریۀ مستانه دارم

برای گریه از هجران رویت

میان بیت الاحزان خانه دارم

سید هاشم وفایی

​

کجایند مردان بی ادعا؟ ..... 5

​

عشق بود و جبهه بود و جنگ بود
عرصه بر گُردان عاشق تنگ بود

هر که تنها بر سلاحش تکیه کرد
مادری فرزند خود را هدیه کرد

در شبی که اشکمان چون رود شد
یک نفر از بین ما مفقود شد

آنکه که سر دارد به سامان می رسد
آنکه که جان دارد به جانان می رسد

دیده ام ، دستی به سوی ماه رفت
بی سر و جان تا لقاءالله رفت

زندگیمان در مسیر تیر بود
خاک جبهه ، خاک دامنگیر بود

آنکه خود را مرد میدان فرض کرد
آمد از این نقطه طی الارض کرد

هر که گِرد شعله چون پروانه است
پیکر صدپاره اش بر شانه است

تن به خاک و بوی یاسش می رسد
بوی باروت از لباسش می رسد

دشمن افکنهای بی نام و نشان
پوکه ی خونین شده تسبیحشان

کار هرکس نیست این دیوانگی
پیله وا می ماند از پروانگیب

​

کجایند مردان بی ادعا؟ .....4

​​​

باز دیشب دل هوای یار کرد
آرزوی حـجـلـه سـومـارکـرد

خواب دیدم سجده را بر مهردشت
فتح فاو و ساقی والفجر هشت

باز محورهای بوکان زنده شد
برف و سرمای مریوان زنده شد

از دوکوهه تا بلندای سهیل

بر نمی خیزد مناجات کمیل

یاد کرخه رفته و این رنج ماند

قلب من در کربلای پنج ماند

کاش تا اوج سحر پر میزدم
بار دیگر سر به سنگر میزدیم

کجایند مردان بی ادعا؟ .... 3

​

جاری است در زلالی این دشت آسمان
با این حساب سهم زمین هشت آسمان

این جا پرنده های زیادی رها شدند
باید خطاب کرد به این دشت آسمان

دشتی که در قدم قدم خاک روشنش
دنبال رد پای خدا گشت آسمان

در پیشواز آن همه پرواز، بارها
تا این دیار آمد و برگشت آسمان

ای دشت بر غروب تو سوگند لحظه ای
از خون کشتگان تو نگذشت آسمانی

​