حکایت_پندآموز

گفته می شود پادشاهی دستور داد 10 تا سگ وحشی تربیت کنند تا هر وزیری را که از او اشتباهی سرزد او را جلوی آنها انداخته تا با درندگی تمام اورا بخورند. , در یکی از روزها یکی از وزراء رأی داد که موجب پسند پادشاه نبود دستور داد که اورا جلوی سگ ها بیندازند. وزیر گفت ده سال خدمت شما را کرده ام حالا اینطور با من معامله می کنی

 گفت خوب حالا که چنین است 10 روز تا اجرای حکم بهم مهلت بده . گفت این هم ده روز. وزیر رفت پیش نگهبان سگ ها و وگفت میخواهم به مدت 10 روز خدمت این ها را من بکنم او پرسید از این کار چه فایده ای میکنی گفت به زودی بهت میگم. نگهبان گفت اشکالی ندارد و وزیر شروع کرد به فراهم کردن اسباب راحت برای سگ‌ها از دادن غذا و شستشوی آنها وغیره. ده روز گذشت و وقت اجرای حکم فرا رسید دستور دادند که وزیر را جلوی سگ‌ها بیندازند.

مطابق دستور عمل شد و خود پادشاه هم نظاره گر صحنه هست ولی با چیز عجیبی روبرو شد دید همه سگ ها به پای وزیر افتادند وتکان نمی خورند پادشاه پرسید با این سگ ها چکار کردی جواب داد 10 روز خدمت این ها را کردم فراموش نکردند ولی 10 سال خدمت شما را کردم همه اینها را فراموش کردی پادشاه سرش را پایین انداخت ودستور به آزادی او داد.

شیعیان دیگر هوای کربلا دارد حسین .....

شیعیان دیگر هوای کربلا دارد حسین 
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین

از حریم کعبه جدش به اشکی شست چشم 
مروه ژشت سر نهاد٬ اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم 
بیش از اینها٬ حرمت کوی منا دارد حسین...

بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب 
کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین

رخت دیبای حرم چون گل به تاراجش برند 
تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین

بردن اهل حرم دستور بود و سر غیب 
ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین؟

سروران٬ ژروانگان شمع رخسارش٬ ولی 
چون سحر٬ روشن٬ که سر از تن جدا دارد حسین

سر به قاچ زین نهاده راه پیمای عراق 
می نماید خود٬ که عهدی با خدا دارد حسین

او وفای عهد را با سر کند سودا٬ ولی 
خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین

دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا 
با کدامین سر کند؟ مشکل دوتا دارد حسین

سیرت آل علی(ع) با سرنوشت کربلاست 
هر زمان از ما یکی صورت نما دارد حسین

آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند 
عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین

دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت 
داوری بین با چه قوم بی حیا دارد حسین

ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان٬ زخمه ای 
گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین

دست آخر کز همه بیگانه شد٬ دیدم هنوز 
با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین

شمر گوید: گوش کردم تا چه خواهد از خدای 
جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین

اشک خونین گو بیا بنشین به چشم «شهریار» 
کاندر این گوشه عزایی بی ریا دارد حسین

" شهریار " 

آتش شکفت خیمه ی خورشید را شکست ....

 

شمشیر خورد حنجره از بغض تا شکست

آتش شکفت خیمه ی خورشید را شکست

طوفان گرفت و صاعقه برنیزه ها شکست

باران شب به شیشه ی غم بی هوا شکست

لرزید دست وپای زمین از هجوم درد

حتی زمین به حرمت او بی صدا شکست

دستی رسید و لشکر پاییز شعله خورد

هر فصل در حوالی زخمی جدا شکست

مردی که جای هر قدمش اشک خانه کرد

تا کوچ پنجره در کوچه ها شکست

آمد که منتشر کند از داغ لاله را

پیوست با شقایق و مرداب شکست

" مهزاد متقی "

ما زائران خون خداییم کربلا ......

ای کربلا به قافله کربلا ببین 
حال مسافران به درد آشنا ببین 

ما زائران خون خداییم کربلا 
بر کاروان زائر خون خدا ببین 

سوغات درد و خون جگر ارمغان ماست 
احوال ما ز وضع پریشان ما ببین 

من زینبم که درد چکد از نگاه من 
در هر نگاه شعله چندین بلا ببین 

رویم کبود و دست کبود و بدن کبود 
یاس کبود گر که ندیدی مرا ببین 

اطفال را به گردن و بازو و دست و پا 
آثار تازیانه و بند جفا ببین 

هر یک کنار قبر شهیدی کند فغان 
هر بلبلی کنار گلی در نوا ببین 

از سجده های نیمه شب و خطبه های روز 
بشکسته ایم پشت ستم را بیا ببین 

هر جا کنند فتح، گذارند یک سفیر 
وین رسم تازه نیست، بود هر کجا ببین 

ما نیز بر رقیه سپردیم کار شام 
تا او کند سفارت عظما به پا ببین

ارباب صدای قدمت می آید ....

 
 

ای ساربان! ای ساربان! محمل نگهدار

آمد به منزل کاروان، منزل نگهدار

محمل مران، محمل مران، شهر دل اینجاست
این کاروان خسته دل را منزل اینجاست

اینجا بهار بی خزانِ من خزان شد
از برگﹾ برگ لاله هایم خون روان شد

اینجا همه دار و ندارم را گرفتند
باغ و گل و عشق و بهارم را گرفتند

اینجا به خاک افتاده بود و هست عباس
هم مشک خالی، هم علم، هم دست عباس

اینجا ز هم پیشانی اکبر جدا شد
بابا تماشا کرد و فرزندش فدا شد

اینجا ز آل الله منع آب کردند
با تیر طفل شیر را سیراب کردند

اینجا صدای العطش بیداد می کرد
بر تشنه کامان آب هم فریاد می کرد

اینجا همه از آل پیغمبر بریدند
ریحانه ی خیر البشر را سر بریدند

اینجا ستم بر عترت و بر آل گردید
قرآن به زیر دست و پا پامال گردید

اینجا به خون غلطید یک گردون ستاره
اینجا کشید از گوش، دشمنﹾ گوشواره

اینجا زدند آل علی را ظالمانه
شد یاس ها نیلوفری از تازیانه

اینجا چو از خانه به دوشان خانه می سوخت
دامان طفلان چون پر پروانه می سوخت

اینجا به گردون رفت دود آه زینب
حَلقِ بریده شد زیارتگاه زینب

اینجا عدو بر زخم پیغمبر نمک زد
هر برگ گل را مُهری از غصب فدک زد

اینجا زگریه ناقه ها در گِل نشستند
دُردانه های وحی در محمل نشستند

ای کربلا! گل های سرخ یاس من کو؟
ای وادی خون! اکبر و عباس من کو؟

با غنچه ی نشکفته ی پرپر چه کردی؟
با حنجر خشک علی اصغر چه کردی؟

خون جگر از دیده ام بر چهره جاریست
پیراهن آوردم به همره، یوسفم نیست

تصویر درد و داغ در آیینه دارم
چون آفتابﹾ آتش درون سینه دارم

خاموش و در دل گفتگو با یار دارم
در سینه داغ هیجده دلدار دارم

بعد از حسین از عمر خود آزرده بودم
ای کاش من با آن سه ساله مرده بودم

اشکم به رخ آهم به دل سوزم به سینه
بی تو چگونه من روم سوی مدینه

ای کاش چون تو پیکرم صدچاک می شد
ای کاش جسمم در کنارت خاک می شد

گیرم که زنده راه یثرب را بپویم
زهرا اگر پرسد حسینم کو چه گویم؟

بگذار تا سوز دلم مخفی بماند
این صفحه با سوز خود میثم بخواند

حسینم واحسین گفت و شنودم .....

 سفر کردم به دنبال سر تو

سپر بودم برای دختر تو

چهل منزل کتک خوردم برادر
به جرم این که بودم خواهر تو

حسینم واحسین گفت و شنودم
زیارت نامه ام جسم کبودم

چه در زندان، چه در ویرانة شام
دعا می خواندم و یاد تو بودم

برای هر بلا آماده بودم
چو کوهی روی پا استاده بودم

اگر قرآن نمی خواندی برایم
کنار نیزه ات جان داده بودم

اعمال خالص با صبغه اجتماعی

 

خداوند به حضرت موسی(ع) فرمود:‌ تاکنون چه عمل خالصی انجام داده‌ای؟ حضرت موسی(ع) پاسخ داد: نماز خواندم، روزه گرفتم و ذکر گفتم.
خداوند فرمود: نماز، جواز عبور از پل صراط است. روزه سپر آتش و ذکر موجب بالا

 رفتن درجات بهشت است. همه اینها برای خودت بود! حضرت موسی(ع) عرض کرد:

 خداوندا! عملی به من بیاموز که فقط برای تو باشد.

 خطاب آمد: ستمدیده‌ای را یاری  کرده‌ای؟ برهنه‌ای را پوشانده‌ای؟ تشنه‌ای را سیراب 

کرده‌ای؟ احترام عالمی را حفظ کرده‌ای؟ این ها اعمال خالص است!(1)

 ـــــــــــــــــــــــــــــــ

1- تحریرالمواعظ، آیت‌الله مشکینی، ص 228

راه رشد و کمال عقل

قال‌ الامام‌الحسین(ع):

  

لایکمل العقل الاباتباع الحق

امام حسین(ع) فرمود: عقل و خرد انسان کامل نمی‌گردد مگر از حق و حقیقت

 

پیروی کند.(1)

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

1- بحارالانوار، ج75، ص 127

چهار نیاز شیعیان

قال‌الامام الکاظم(ع):

 

لاتستغنی شیعتنا عن اربع: خمرهًْ یصلی علیها، و خاتم یتختم به، و سواک یستاک به، و سبحهًْ

 

من طین قبر ابی‌عبدالله(ع). 

امام کاظم(ع) فرمود: شیعیان ما از چهار چیز بی‌نیاز نیستند:

 

1- سجاده‌ای که برروی آن نماز خوانده شود

 

2- انگشتری که در انگشت باشد

 

3- مسواکی که با آن دندان‌ها را مسواک کنند

 

4- و تسبیحی از خاک مرقد امام حسین(ع) (1)

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

1- تهذیب‌الاحکام، ج6، ص75

عاقبت شوم دنیاپرستان!

امام علی(ع) می‌فرماید: دنیا خانه‌ای است پوشیده از بلاها، به حیله و نیرنگ شناخته

 

شده، نه حالات آن پایدار، و نه مردم آن از سلامت برخوردارند، دارای تحولات گوناگون،

 

و دوران‌های رنگارنگ، زندگی در آن نکوهیده، و امنیت در آن نابود است.

 

اهل دنیا همواره هدف تیرهای بلا هستند، که با تیرهایش آنها را می‌کوبد، و با مرگ

 

آنها را نابود می‌کند.

ای بندگان خدا! شما و آنان که در این دنیا زندگی می‌کنید، بر همان راهی می‌روید که

 

گذشتگان پیمودند! آنان زندگانیشان از شما طولانی‌تر، خانه‌هایشان آبادتر، و آثارشان

 

از شما بیشتر بود، که ناگهان صداهایشان خاموش، و وزش بادها در سرزمینشان ساکت

 

، و اجسادشان پوسیده، و سرزمینشان خالی و آثارشان ناپدید شد!

 

قصرهای بلند و محکم و بساط عیش و بالش‌های نرم را به سنگ‌ها و آجرها و قبرهای به

 

هم چسبیده تبدیل کردند.(1)

 

مردم! از دنیای حرام بپرهیزید، که حیله‌گر و فریبنده و نیرنگباز است، بخشنده‌ای بازپس

 

گیرنده و پوشنده‌ای برهنه کننده است، آسایش دنیا بی‌دوام، و سختی‌هایش بی‌پایان، و

 

بلاهایش دائمی است.(2)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1- نهج‌البلاغه- خطبه 226

2- همان- خطبه 230

حذف دلار

" جام جم "

هشدار به خودشیفتگان!

امام علی(ع) در نامه‌ای به مالک‌اشتر: مبادا هرگز دچار خودپسندی گردی! و به خوبی‌های خود اطمینان کنی، و ستایش را دوست داشته باشی، که اینها همه از بهترین فرصت‌های شیطان برای هجوم آوردن به توست، و کردار نیک نیکوکاران را نابود ‌سازد.
مبادا هرگز با خدمت‌هایی که انجام دادی بر مردم منت گذاری، یا آنچه را انجام داده‌ای بزرگ بشماری، یا مردم را وعده‌ای داده‌ای، سپس خلف وعده نمایی!...
مبادا هرگز در آنچه که با مردم مساوی هستی امتیازی خواهی! از اموری که بر همه روشن است، غفلت کنی، زیرا به هرحال نسبت به آن در برابر مردم مسئولی، و به زودی پرده از کارها کنار رود و انتقام ستمدیده را از تو بازمی‌گیرند. (1)
_________________

1- نهج‌البلاغه - نامه 53

بخشودگی گناهان زائر بامعرفت

قال الامام الکاظم(ع):

 

«ادنی مایثاب به زائر ابی‌عبدالله(ع) بشط فرات اذا عرف حقه، و حرمته، و 

ولایته، ان یغفرله ما تقدم من ذنبه و ما تاخر»

امام کاظم(ع) فرمود:

 

کمترین ثوابی که به زائر امام حسین(ع) در کرانه فرات داده می‌شود، این است 

که تمام گناهان گذشته و حال او بخشوده می‌شود. به شرط اینکه جایگاه حق و 

حرمت و ولایت آن حضرت را شناخته باشد.(1)

___________________

1- مستدرک‌الوسائل، ج 10، ص 236

گــنــاهــانـے کـہ دعـــارا رد مے کنند

گــنــاهــانـے کـہ دعـــارا رد مے کنند 

امام سجاد (ع):

گناهانى که دعا را رد مى کنند، عبارت اند از:

1-بدى نیّت

شامل نیت های غیرالهی و شوم.

2-بد ذاتى،

  * یعنی فرد دعاکننده، خیرخواه مردم نباشد، حالت حسودی و یا خوشحالی 

از گرفتاری مردم داشته باشد.

3-نفاق،

یعنی با مردم دوروئی داشته باشد.

4-یقین نداشتن به اجابت دعا،

باید آنچنان یقین به اجابت داشته باشد، گویا حاجات او همین الآن آماده است و به

سرعت برآورده می شود.

5-به تأخیر انداختن نمازهاى واجب،

تقرّب نجستن به خدا با نیکى و صدقه،

6- بدزبانى و ناسزا گفتن.

7-فحش و ناسزا نکته ای که مردم خیلی کم به آن توجّه دارند.

معانى الأخبار، ص 271

شوخی کردن با نامحرم .....

ابوبصیر می گوید:

در کوفه برای زنی قرآن می خواندم،یک بار در موردی با او شوخی کردم.

بعد از مدّتی خدمت امام باقر (ع) رسیدم،امام مرا مورد مؤاخذه و سرزنش

قرار داد و فرمود:

«کسی که در خلوت مرتکب گناه شود خداوند به او نظر لطف نمی کند،

چه سخنی به آن زن گفتی؟؟!!

وی می گوید:از شرم و خجلت سر در گریبان افکندم و توبه کردم.

امام باقر (ع) فرمود:

«شوخی با زن نامحرم را تکرار نکن.»

 بحارالانوار_ج46_ص247