میلادحضرت فاطمه زهرا ( س) 2

آن گاه که زمین و آسمان از شوق آمدن این روز زیبا ، که روز بانوی خوبی ها حضرت فاطمه

 زهرا ( س ) است را گلباران می کنند . در روز تولد بانوی خوبی ها ، مردم ، زمین و

 آسمان  دست به دست هم داده اند تا این روز زیبا را جشن بگیرند .

این بانوی مقاوم ، الگوی همه زنان عالم است ، با خدای خود در ناراحتی ها راز و

 نیاز می کرد .

با خدایی که یغفر الذّنوب است راز و نیاز می کردند حتی شب ها در حین عبادت و صحبت 

باخدایش گریه می کردند و اشک های زیبایی ، مرواریدیشان را بروی گونه هایشان 

می ریختند ، بانوی خوبی ها حضرت فاطمه زهرا ( س ) بانوی شیعیان واقعی هستند . 

درجه خوبی در میان ما مردم دارند و ما سعی  می کنیم در این روز زیباکه تولد ایشان است 

مراسمی در شان و منزلت این بانوی عزیز ، اجرا کنیم وبه نمایش بگذاریم . 

نیلوفر اسپید - دهم علوم انسانی - دبیرستان شیخ الاسلام

میلادحضرت فاطمه زهرا ( س) 1

فرا تر از همه ی جذبه های زیبایی

تو آمدی که جهان را به خود بیارایی

تو آمدی که نخشکد صدای نوزادان

به گورهای نفسگیر جهل آبایی

سلام ام ابیها سلام منشاء ماه

تو کوثر همه ی سوره های "طاهایی" 

شنیده ام که دلت شور می زند گاهی

به ناله ای عطشی تاولی تماشایی

شنیده ام که هر از چند گاهی از غربت

به قتلگاه جگرگوشه هات می آیی … 

…. که ضجه می زنی و خاک می کنی بر سر

که دست بر کف گودال قتل می سایی 

تو را به ریشه ی هر بغض نسبتی دادند

تو مادر همه ی ابرهای دنیایی

مهدیه دمی - دهم علوم انسانی - دبیرستان شیخ الاسلام

آزار و قساوات نسبت به حیوانات

  

استاد فاطمی نیا :

ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺻﺎﻟﺤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ:

ﭘﻴﺮﺯﻧﻰ ﺁﻣﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﺎﺝ ﺷﻴﺦ ﺭﺟﺐ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺎﻁ ﺗﻬﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻫﻞ ﻣﻜﺎﺷﻔﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﭘﺴﺮﻡ ﺟﻮﺍﻥ

ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺪﻩ ﻫﺮﭼﻪ ﺣﻜﻴﻢ ﻭ ﺩﻭﺍ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ ﺑﻰ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻃﺒﺄ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؛ ﻳﻚ 

ﻓﻜﺮﻯ بکنید.

ﺷﻴﺦ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻟﺤﻈﺎﺗﻰ ﺗﺎﻣﻞ ﻛﺮﺩ، ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺴﺮﺕ ﺳﻠﺎّﺥ ﺍﺳﺖ؟

ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻪ.

ﺷﻴﺦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﻮﺏ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ!

پیرزن ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺨﺎﻃﺮﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻯ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻛﺸﺘﻪ.

ﻭ ﭘﺴﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ،

ﺩﻝ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﺁﻧﻬﻢ ﺩﻝ ﻳﻚ ﺣﻴﻮﺍﻧﻰ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺁﻩ ﻛﺸﻴﺪﻩ.

پیرزن ﮔﻔﺖ: ﺁﺷﻴﺦ ﻳﻚ ﻛﺎﺭ ﺑﻜﻦ ﭘﺴﺮﻡ ﻧﻤﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ.

ﺁﺷﻴﺦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﺧﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﻛﻨﻢ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ.

ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﻝ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺁﻩ ﺁﻥ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ .

چند روز بعد ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺮﺩ.

ﺍﻳﻦ آدم ﺩﻝ ﻳﻚ ﺣﻴﻮﺍن ﺭﺍ ﺳﻮﺯﺍﻧدﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩ

ﻭﺍﻯ ﺑﺤﺎﻝ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﻝ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ

ﺟﻮﺍﺏ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭼطور می دهید؟

مرگ برای مومن و کافر، خوب است

شخصی از امام صادق (ع) پرسید:

مرگ برای انسان کافر خوب است یا بد؟

حضرت فرمودند: مرگ هم برای مؤمن خوب است و هم برای کافر پرسید: چطورچنین

 چیزی ممکن است؟

برای مؤمن از آن جهت خوب است که چون آنچه خداوند در نزد خود برای نیکان

آماده کرده است بهتر از آن چیزی است که در دنیا از آن بهره‌مند هستند.

اما برای کفار بهتر است؛ زیرا فرصت بیشتر در دنیا به ضرر آنهاست؛ 

چون خداوند در قرآن می‌فرماید: کافران گمان نکنند، اینکه ما به آنها فرصت داده‌ایم

به نفع آنان است، به درستی که ما به آنها فرصت دادیم که بر گناهانشان بیافزایند. و

برای آنان عذاب دردناکی است.(آل عمران آیه 178)

تفسیر العیّاشی، ج 1، ص 206

التماس جهنمیان در جهنم از بهشتیان

با توجه به آیات قرآن، جهنمیان در جهنم، جایگاه بهشتیان را می‌بینند و با آنها از

راه دور صحبت می‌کنند،

خدا در آیات 50 و 51 سوره اعراف می‌فرماید:

اهل جهنم، بهشتیان را صدا می‌زنند که:

مقداری آب، یا از آنچه خدا به شما روزی کرده، به ما ببخشید.

آنها در پاسخ می‌گویند: خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است.

زیرا کافران در دنیا، دین خدا را به شوخی و بازیچه گرفتند و زندگی دنیا آنان را

مغرور ساخت،

امروز ما آنها را فراموش می‌کنیم، همان‌گونه که آنها ملاقات با خدا در روز قیامت

را فراموش کردند و آیات ما را انکار نمودند.

درخت مسئول! (طرح)

طرح: محمود قوشه

محبوب‌های دنیا از نظر حضرت فاطمه(س)

  جایگاه دنیا از نظر قرآن

از نظر قرآن کریم، دنیا با اینکه «اسفل سافلین» در نظام هستی است(تین، آیه 5)؛ اما مهم‌ترین، بلکه تنها جایگاه سازنده انسان است. دنیا به عنوان برترین و مهم‌ترین ظرف سازندگی بشر مطرح است تا هر کسی به آن چیزی برسد که با اراده خویش می‌خواهد و دوست دارد.(غافر، آیه 3؛ انشقاق، آیه 6؛ فاطر، آیه 18؛ زخرف، آیه 14) انسان می‌تواند فراتر از فرشتگان در مقام معلم آنان قرار گیرد (بقره، آیات 30 تا 33) یا آنکه متاثّر از خواهش‌ها و هواهای نفسانی و وسوسه‌های شیطانی بر خلاف صراط مستقیم فطرت و شریعت (روم، آیه 30) حرکت کرده و از انسانیت احسن تقویم، به چارپایان (اعراف، آیه 179) یا پست‌تر در مرتبه گیاهان و هیزم خشک دوزخ (جن، آیه 15)، بلکه مرتبه جمادات چون زغال سنگ سوخت دوزخ سقوط کند. (انبیاء، آیه 98؛ بقره، آیه 24؛ تحریم، آیه 6؛ اعراف، آیه 179؛ فرقان، آیه 44) 
پس از نظر قرآن، نظام دنیا به عنوان بخشی از نظام کل هستی، در بهترین و برترین حالت ممکن آفریده شده است و از همه کمالات و زیبایی‌ها برخوردار است؛ چنانکه دنیا بهترین و بلکه تنها جایی است که انسان در آن می‌تواند به کمالات بایسته و شایسته خویش دست یابد به شرط آنکه دنیا را مقدمه برای آخرت خویش بداند و عالم شهادت را جزیی کوچک از نظام کل غیبی بداند که در برابر آخرت و ابدیت و ظرفیت پذیری کمالات، هیچ یا اندک است. از این رو خدا در قرآن به انسان هشدار می‌دهد و می‌گوید: وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ؛ زندگى دنیا در برابر آخرت جز بهره‏ اى ناچیز نیست. (رعد، آیه 26) یا می‌فرماید: أَرَضِیتُمْ بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ؛ آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش کرده‏‌اید‌؟ متاع زندگى دنیا در برابر آخرت جز اندکى نیست. (توبه، آیه 38)
از منظر قرآنی، دنیا نسبت به ابدیت آخرت و کمالات و برتری‌های آن یا هیچ یا اندک است؛ زیرا دنیا هر اندازه بزرگ و تمام کهکشان‌ها را در بر گیرد، نسبت به ابدیت و جهان بی‌نهایت و بی‌کران اخروی هیچ است. از این زندگی دنیوی را نسبت به زندگی بی‌پایان و بی‌مرگ آخرت که تنها حیات محض است، جز بازیچه و بیهودگی و لعب و لهو نمی‌بیند و می‌فرماید: این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و زندگى حقیقى و حیات محض بی‌مرگ همانا در سراى آخرت است، اى کاش مى‏ دانستند! (عنکبوت، آیه ۶۴) بر همین اساس از مردمان می‌خواهد که چنین نگاهی به زندگی دنیوی نسبت به زندگی اخروی داشته باشند و به تبیین و تحلیل قرآن از این زندگی توجه و اهتمام داشته باشند تا فریب نخورند: «بدانید که زندگى دنیا در حقیقت بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشى شما به یکدیگر و فزون‌طلبی در اموال و فرزندان است مثل آنها چون مثل بارانى است که کشاورزان را رستنى آن باران به شگفتى اندازد ، سپس آن کشت خشک شود و آن را زرد بینى؛ آنگاه خاشاک شود؛ و در آخرت دنیا پرستان را عذابى سخت است؛ و مؤمنان را از جانب خدا آمرزش و خشنودى است؛ و زندگانى دنیا جز کالاى فریبنده و غرورآفرین نیست». (حدید، آیه ۲۰)  با توجه به آنچه گفته شد معلوم می‌شود که آنچه مورد نکوهش از سوی خدا و قرآن است، نفس دنیا و نظام دنیوی نیست؛ زیرا این نظام در قالب نظام احسن سامان یافته و برتر از آن نمی‌شود از عناصر چهارگانه آب و خاک و آتش و باد آفرید. بلکه آنچه مورد نکوهش است دلبسته شدن به آن و دنیازدگی است.

محبوب‌های سه‌گانه فاطمی

با توجه به اینکه از منظر قرآنی، دنیا تنها مکان دستیابی آسان و سریع انسان به کمالات بایسته و شایسته است و او در این دنیا است که با چهار عمل اصلی ایمان و عمل صالح و سفارش دیگران به حق و صبر در چارچوب امر به معروف و نهی از منکر می‌تواند خلافت الهی خویش را اظهار کند، بی‌گمان از منظر معصومان (ع) اهتمام به زندگی دنیوی باید در راستای صیرورت و تحولی باشد که انسان را خدایی سازد و در مقام مظهریت ربوبیت و پروردگاری قرار دهد. از این رو معصومان(ع) چیزهایی از دنیا را محبوب خود قرار داده و بیشترین همت عالی خویش را بدان مبذول می‌داشتند.
به عنوان نمونه پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: حُبِّبَ‏ إلیَ‏ من دنیاکم ثلاث: النساء و الطیب، و جُعلت قرهًْ عینی فی الصلاهًْ؛ از دنیای شما سه چیز محبوبم قرار داده شده است: زنان، عطر و نور چشم من در نماز است.(احیاء العلوم ، غزالی، ج 4، ص 255؛ بحارالانوار، ج 76، ص 141، روایت‌های 8 و 9، باب 19)
حضرت علی(ع) نیز می‌فرماید: انی احبّ عن دنیاکم ثلاث؛ اکرام الضّیف، والصّوم فی الصّیف، و الضّرب فی سبیل‌الله السّیف؛ سه چیز از دنیای شما دوست می‌دارم و محبوبم است: گرامی داشتن مهمان، روزه داری در تابستان، و شمشیر زدن در راه خدا. (مستدرک‌الوسائل، ج16، ص 259).
حضرت فاطمه (س) نیز می‌فرماید: حُبِّبَ إلَىَّ من دُنیاکُم ثَلاثٌ : تِلاوَةُ کِتابِ الله  و النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ الله و الإنفاقُ فی سَبیلِ الله؛  از دنیاى شما محبّت سه چیز در دل من نهاده شد : تلاوت قرآن ، نگاه به چهره پیامبر خدا و انفاق در راه خدا.(نهج الحیاهًْ یا فرهنگ سخنان فاطمه‌(س)، حدیث 164؛ وقایع الایام، خیابانی حدیث صیام: 295)
باید توجه داشت که حصری که در این روایات بیان شده به معنای حصر مطلق نیست، بلکه حصر نسبی است؛ بنابراین، بر اساس اینکه اثبات چیزی نفی‌کننده چیزهای دیگر نیست، آن حضرات علیهم‌السلام با توجه به شرایط حال و مقتضای شنونده و مخاطب به این امور توجه می‌دهند و بر آن تاکید می‌کنند؛ زیرا اگر حصر مطلق باشد، بسیاری از امور دیگر که محبوب است و قرآن بر آن تاکید دارد، در این احادیث نفی می‌شود که از جمله مهم‌ترین آنها، محبت اسلام و ایمان است. چنانکه خدا می‌فرماید: «و بدانید که پیامبر خدا در میان شماست، اگر در بسیارى از کارها از راى و میل شما پیروى کند، قطعا دچار زحمت مى‌‏شوید؛ لیکن خدا ایمان را براى شما محبوب و دوست‏ داشتنى گردانید و آن را در دلهاى شما بیاراست؛ و کفر و پلیدکارى و سرکشى را در نظرتان ناخوشایند ساخت. آنان که چنینند، ره‏یافتگانند».(حجرات، آیه ۷)
همچنین خدا در آیات دیگر، یکی از مهم‌ترین محبوب‌های انسان را خدا قرار داده و بر آن است تا محبوبیت خدا نسبت به هر کسی  و هر چیزی بیشتر از دیگر امور در زندگی بشر باشد. خدا می‌فرماید «برخى از مردم در برابر خدا همانندهایى براى او برمى‏‌گزینند و آنها را چون محبت و دوستى خدا دوست مى دارند؛ ولى کسانى که ایمان آورده‏ اند، به خدا محبت بیشتر و شدیدتری دارند».(بقره، آیه 165)
در جایی دیگر نیز می‌فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده‏ اید هر کس از شما از دین خود برگردد، بزودى خدا گروهى دیگر را مى ‏آورد که آنان را دوست مى دارد و آنان نیز او را دوست دارند. اینان با مؤمنان فروتن و بر کافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى‏ ترسند. این فضل خداست که آن را به هر که بخواهد مى‏ دهد و خدا گشایشگر داناست.»(مائده، آیه ۵۴)
بنابراین، حصری که در این روایات آمده به معنای حصر مطلق نیست، بلکه حصری نسبی است. بر همین اساس، اگر تفاوت‌هایی میان محبوب‌ها در کلام سه معصوم(ع) وجود دارد، به معنای آن نیست که میان آنان تضاد و تنافی است یا آنکه محبوب‌های ایشان تنها همین امور است. بلکه هدف از این حصر تنها تاکید و اهتمام بخشی به این امور در زندگی است که توجه مخاطبان را بر‌انگیزاند.
در عبارت روایت حضرت فاطمه(س) و پیامبر(ص)، واژه «حبب» به شکل مجهول به کار رفته است تا دانسته شود این امور از سوی خدا در ایشان قرار داده شده است و محبت نسبت به این امور ، الهی و خداداد است.
از آنجا که دنیا از نظر آنان، ظرف ظهور و بروز کمالات و تجلیات اسمای الهی است، با آوردن«دنیاکم» بر این نکته تاکید می‌شود که گرایش الهی آنان به دنیایی که شما در آن زیست می‌کنید و به آن اهتمام می‌ورزید، با تفاوت همراه است؛ اگر برای دیگران اموری محبوب است تا جایی که نسبت به امور دیگر کور و کر می‌شوند، بر اهل بیت عصمت و طهارت، اموری که محبوب قرار داده شده در چارچوب همان اصول اصلی ایمان و عمل صالح است. در حقیقت مصادیقی از ایمان و عمل صالح را در قالب محبوب الهی خویش مطرح می‌کنند.
به سخن دیگر، برای اکثریت مردم حتی مسلمانان، دنیایی که آراسته و زینت داده شده و به آن گرایش داشته و محبوب آنان است، همان دنیای مادی بی‌ملاحظه آیات و مزرعه بودن است؛ چنانکه خدا می‌فرماید: «محبت و دوستى شهوات و خواستنی‌هاى گوناگون از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سیم و اسب‏هاى نشاندار و دامها و کشتزارها براى مردم آراسته شده؛ لیکن اینها مایه تمتع زندگى دنیاست؛ و حال آنکه فرجام نیکو نزد خداست.» (آل عمران، آیه ۱۴)
اما برای معصومان(ع) آنچه از سوی خدا از دنیای مردمان محبوب قرار داده شده است، اموری است که موجب تقرب به خدا و رسیدن به مقامات اخروی در قالب عمل ایمانی صالحانه است. از همین رو حتی نسبت به زنان اگر محبتی هست در قالب «حب الشهوات» نیست، بلکه محبت به جنس زنان به عنوان بخش تکمیل‌کننده کمالات انسانی است؛ زیرا از نظر قرآن و روایات، انسان، بی‌جفت و زوج آفریده نشده است(نساء، آیه 1؛ روم، آیه 21؛ ذاریات، آیه 49) به طوری که اگر جفت و زوجی نباشد، انسان به کمالاتی دست نمی‌یابد که بایسته و شایسته اوست؛ از همین رو در روایات نقل شده است که وقتی مجردها به عالم برزخ می‌روند متوجه می‌شوند که ناقص هستند. آنان نادم هستند که چرا ازدواج نکرده‌اند و دوست می‌دارند به دنیا بازگردند تا ازدواج کرده و دین خویش را کامل کنند. امام باقر(ع) نیز از پیامبر(ص) نقل می‌کند: بیشتر اهل دوزخ، افراد مجرد هستند.(وسائل‌الشیعه: ج ۱۴، ص ۵.)

از نظر فاطمه(س) آنچه از سوی خدا محبوب قرار داده شده ، سه گانه‌ای است

 بسیار با اهمیت که عبارتند از:

1- تلاوت قرآن:

قرآن مهم‌ترین کتابی است که فلسفه و سبک زندگی انسان را در دنیا ترسیم می‌کند و به عنوان کتاب هدایت الهی(بقره، آیه 2) و تبیین‌گر هر چیزی (نحل، آیه 89) است تا انسان با بهره‌گیری از نورانیت آن، دل خویش را روشن کرده و به چنان سعه وجودی و سعه صدری دست یابد که بتواند مظهر همه اسمای الهی باشد.(زمر، آیه 22) از همین رو در آیات قرآن، خدا از بندگان خویش می‌خواهد تا آنجا که می‌توانند قرآن بخوانند و در آن تدبر و تفکر کنند: فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ؛ تا جایی که در توان شما است، قرآن را قرائت کنید.(مزمل، آیه 20) در همین آیه بیان می‌شود که حتی در شرایطی که کار دارید و حتی بیمار  و ناتوان هستید از قرائت قرآن در حد توان بهره برید. از همین رو خدا به پیامبرش می‌فرماید: وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا؛ قرآن را شمرده شمرده بخوان.(مزمل، آیه 4) و در این کار در حد توان و آنچه میسر است کوتاهی نکن!؛ زیرا قرائت قرآن بویژه ترتیل و شمرده شمرده آن موجب می‌شود تا با درنگ و ‌تانی امکان تدبر و تفکر در آن فراهم آید(نساء، آیه 82) و موجبات افزایش ایمان(توبه، آیه 124؛ آل عمران، آیه 173) و تثبیت دل‌ها فراهم آید و هر گونه اضطراب و تشویش در موقعیت‌های گوناگون زندگی برطرف شود.(فرقان، آیه 32)

2- نگاه به چهره پیامبر خدا‌:

سیمای پیامبر(ص) به عنوان وجه الله مجسم ، می‌تواند انسان را نه تنها در مسیر درست یاری و امداد رساند، بلکه موجبات آرامش دلها را فراهم آورد. بی‌گمان معصومان(ع) وجه الله و مظهر تمام اسما و صفات الهی هستند. در این میان پیامبر اکرم(ص) وجه الله التام و مظهر اتم و اکمل صفات و اسمای الهی می‌تواند مسیر درست و راست را به انسان نشان دهد و خلق عظیم ایشان(قلم، آیه 4؛ توبه، آیه 128) جلوه تمام نمای تجلیات اسمای الهی است. از آنجا که امام صادق(ع) می‌فرماید: النَّظَرُ إِلَى‏ وَجْهِ‏ الْعَالِمِ‏ حُبّاً لَهُ عِبَادَةٌ؛ نگاه با محبت به چهره عالم، عبادت است.(الجعفریات ، الأشعثیات، ص194) باید گفت که هیچ عالم و دانشمندی برتر از پیامبر(ص) نیست؛ زیرا ایشان معلم نه تنها بشر بلکه معلم فرشتگان است.(بقره، آیات 30 تا 33 و 129 و 151؛ آل عمران، آیه 164؛ جمعه، آیه 2) در روایات نظر کردن به اموری را عنوان عبادت مطرح کرده‌اند که از جمله آنها می‌توان به این روایت‌اشاره کرد: رُوِیَ‏ أَنَّ النَّظَرَ إِلَى‏ الْکَعْبهًْ عِبَادَهًْ وَ النَّظَرَ إِلَى الْوَالِدَیْنِ عِبَادَهًْ وَ النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ مِنْ غَیْرِ قِرَاءَهًْ عِبَادَهًْ وَ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ عِبَادَهًْ وَ النَّظَرَ إِلَى آلِ مُحَمَّدٍ عِبَادَهًْ؛ روایت شده است که نظر به سوى کعبه عبادت است، و نظر به چهره والدین عبادت است و نظر در قرآن حتّى بدون خواندن آن عبادت است، و نظر به چهره عالم عبادت ست، و نظر به سوى آل محمّد معصومین علیهم السّلام عبادت است. (من لا یحضره الفقیه- ترجمه غفارى، ج3، ص30، باب فضائل حج) 

3- انفاق در راه خدا:

در آیات قرآن، پس از نماز، به عنوان مهم‌ترین وجه تمایز اسلام و کفر(بقره، آیه 3)، زکات و انفاق مالی به عنوان وجه تمایز مطرح شده است.(همان) این بدان معنا است که محبوب‌ترین چیزها در اعمال اجتماعی، توجه به امور اقتصادی مردم است. اگر انسان عمل صالح را غیر از نماز می‌خواهد به جا آورد، باید به انفاق و کمک مالی به دیگران رو آورد که مهم‌ترین آنهاست. در آیات قرآن بر انفاق مالی بسیار تاکید و توجه داده شده است و حتی یکی از درخواست‌های محتضران برای تاخیر مرگ آن است که اجازه یابند بتوانند لحظه‌ای از مرگ دور بمانند تا انفاق کنند. از همین رو خداوند در قرآن می‌فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! زنهار اموال شما و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نگرداند و هر کس چنین کند آنان خود زیانکارانند، و از آنچه روزى شما گردانیده‏ ایم انفاق کنید پیش از آنکه یکى از شما را مرگ فرا رسد و بگوید پروردگارا چرا تا مدتى بیشتر اجل مرا به تاخیر نینداختى تا صدقه دهم و از نیکوکاران باشم».(منافقون، آیات 9 و 10) 
حضرت فاطمه(س) به عنوان سرور زنان دو جهان، با تاکید بر این سه گانه از مردم می‌خواهد همچون او در زندگی و رفتار نیک خویش این امور را مد نظر قرار دهند. امروز نیز می‌توان با تلاوت قرآن و زیارت پیامبر(ص) و معصومان(ع) و انفاق مالی همین مسیر را بپیمایند و به آثار وبرکات این اعمال مهم دست یابند. باید توجه داشت که مرگ پیامبر(ص) به معنای عدم دسترسی ما به ایشان نیست؛ همچنین مقصود از نظر به چهره‌ پیامبر، نگاه به معنای اهتمام به سیره علمی و عملی پیامبر و معصومان است.

  علی جواهردهی

" کیهان "

فلسفه سختیها و مشکلات

  
«عبدالله بن‌ابی یعفور» روزی نزد امام صادق(ع) به شکوه و گله پرداخت که من همیشه در سختی و بیماری به سر می‌برم. امام(ع) در جواب فرمودند: «لو یعلم المومن ماله من اجر فی المصائب لتمنی انه قرض بالمقاریض» اگر شخص مومن بداند که پایداری در برابر مصائب و سختی‌ها چه اندازه اجر و ثواب دارد آرزو می‌کند که بدن او با قیچی قطعه قطعه شود.(1)
تعبیر دیگری از آن حضرت روایت شده است، هنگامی که بنده‌ای گناهانش افزون شود و اعمالی که آن را جبران کند نداشته باشد، خداوند او را گرفتار اندوه می‌کند تا گناهانش را پاک کند. (2)
همچنین در روایتی دیگر آن حضرت می‌فرماید: در بهشت مقامی است که هیچ بنده‌ای به آن نرسد جز با بلایی که در دنیا به او رسیده است. (3)
_________________________________

1- بحارالانوار، ج 64، ص 212 

2- اصول کافی، ج 2، ص 444

3 - همان، ص 255

3 عامل برای مهار آدمی

 

  
قال‌الصادق(ع):

 

لولا ثلاثه فی ابن ادم ماطأطأ رأسه شیئ: المرض، والموت والفقر، وکلهن

 

فیه، و انه لمعهن لوثاب!

امام صادق(ع) فرمود:

 

اگر سه (بلا و ضعف) در آدمی نبود، چیزی سر او را فرود نمی‌آورد: بیماری، مرگ

 

و فقر. این هر سه را دارد و با این حال چموشی (و سرکشی) می‌کند!(1)

_________________

1- میزان‌الحکمه، ج 2، واژه آزمایش

کاریکاتور/تفاوت هواپیماهای ما و اونا!

 

 

 

 

میانگین عمر ناوگان هوایی در ایران 23.2سال کمترین و 27بیشترین

 

خارج از ایران: 6.2کمترین و 17سال بیشترین

 

" پایگاه تحلیلی اعتدال "

 

 

تواضع مثال زدنی میرزا جواد آقا تهرانی

میرزا جواد آقا تهرانی، انسانی وارسته بود که با کوهی از معرفت، چنان فروتن زندگی کرد که نمی‌توان لقبی جز بنده صالح و شایسته به وی داد.
چه بلند است مقام میرزا که با وجود علم و کمالات بی‌شمار، هرگز اجازه نمی‌داد کسی دست او را ببوسد یا او را آیت الله خطاب کند. یکی از روحانیون می‌گوید: روزی با اصرار فراوان، موفق به بوسیدن دست ایشان شدم و از اتاق بیرون رفتم و پس از مدتی بازگشتم. هنگامی که وارد اتاق شدم، میرزا فرمود: چون تو دست مرا بوسیدی، من هم برای جبران محبت تو، کفش‏هایت را بوسیدم.
مرحوم میرزا جوادآقا هیچ‌گاه سخنان خود را در منزل به صورت امر و نهی بیان نمی‌کرد و با وجود کهولت سن، گاه در کنار حوض آب لباس‏های خود را می‏شست یا حیاط را جارو می‌کرد.(1)

ــــــــــــــــــــــــــــ

1. با اقتباس و ویراش از کتاب گلشن ابرار به نقل از حوزه‌نیوز

 

علامه جعفری و صدای پُتک آهنگر

 

خاطره آقای رسول مسعودی از علامه محمدتقی جعفری (ره) 

ما افتخار داشتیم چند سال در همسایگی استاد جعفری واقع در فلکه دوم صادقیه، بلوار آیت‌الله کاشانی سکونت داشته باشیم. در همسایگی ما و ایشان، پیرمردی آهنگر بود که در منزل خود کار می‌کرد.
من در یک روز گرم تابستان حدود ساعت ۵ بعدازظهر با هماهنگی قبلی برای طرح موضوعی به خدمت او (استاد) رسیدم. ایشان طبق معمول در کتابخانه خود، مشغول مطالعه و نوشتن بودند.
در حین طرح سؤالم، صدای پتک همسایه که به آهنگری مشغول بود، به گوش می‌رسید. به ایشان عرض کردم: اگر صدای پتک و چکش این شخص مزاحم کار شماست، من می‌توانم بروم و به ایشان تذکر بدهم تا حال شما را مراعات کند.
در جواب این سخن من گفت: نه، مبادا به او چیزی بگویید. چون من وقتی در کتابخانه‌ام از مطالعه و نوشتن احساس خستگی می‌کنم، صدای پُتک و چکش این پیرمرد، نهیب می‌زند و به من قدرت می‌دهد و با خود می‌گویم: آن پیرمرد در مقابل کوره گرم آهنگری چکش می‌زند و خسته نمی‌شود، اما تو که نشسته‌ای و مطالعه می‌کنی و می‌نویسی، خسته شده‌ای؟ بنابراین، صدای کار این پیرمرد نه تنها مایه اذیت نیست، بلکه با شنیدن صدای چکش او، قدرت مجدّد می‌گیرم و دوباره مشغول مطالعه یا نوشتن می‌شوم!

از: @TebyanOnline

شیطان

شیطان  در مرحله سکرات مرگ، هنوز قدرت وسوسه دارد و لذا بی‌کار نمی‌نشیند تا بلکه بتواند دشمنی‌اش را به انتها برساند و انسان را دست خالی به معاد بفرستد، البته اگر انسان در قلب خود ایمان را نهادینه کرده باشد شیطان کاری از پیش نمی‌برد ولی اگر ایمانش اساسی نبود و در دنیا با اندک فشاری ایمانش را رها می‌کرد، شیطان می‌تواند در این مرحله موفق گردد.

از امام صادق(علیه السلام) هست که:
«هیچ کس نیست مگر این‌که چون در آستانه مرگ قرارگرفت، ابلیس یکی از شیاطین‌اش را بر او می‌گمارد تا او را به کفر بکشاند و در ایمانش شک ایجاد نماید، ‌آن‌کس که به‌واقع مؤمن است تحت تأثیر او قرار نمی‌گیرد».

(حیات پس از مرگ، علامه‌طباطبایی(ره)، فصل اول به نقل از فروع کافی)

شیطان از راه تعلّقاتِ انسان وارد می‌شود و در خیالات انسان تصرف می‌نماید و آن‌کس را که در دنیا صراط عبودیت را وِجهه همت خود قرار نداده است متأثر می‌کند و در واقع شخصیت اصلی دنیایی آن فرد را به او می‌دهد...
شرط جواب‌گویی به ملائکه عالم قبر، نقش بستن عقاید حقّه در لوح دل است، به نحوی که آن عقاید، صورت باطن نفس شود این در صورتی است که به شدت با آن ‌عقاید حقّه مأنوس شده باشد.

معاد؛ بازگشت به جدّی‌ترین زندگی

نویسنده : اصغر طاهرزاده

لزوم پرهیز از شک در حق

قال‌الامام علی(ع):

 

«ما شککت فی الحق مذاریته»

امام علی(ع) فرمود:

 

از زمانی که حق به من نشان داده شده، در آن شک نکرده‌ام. (1)

ـــــــــــــــــــــــــــ

1- غررالحکم، ح 9482

لزوم پرهیز از شبهات برای رسیدن به حلاوت ایمان و یقین

 

پیامبر گرامی اسلام (ص)فرمود: حلال روشن و حرام روشن و درمیان آن دو اموری است مشتبه. هرکس شبهات را رها کند، از حرام‌ها رهایی یابد، و هرکس بر شبهات ورود کند، در حرام‌ها افتد و از جایی که نداند هلاک شود. (1)
ذعلب از امام علی (ع) پرسید: یا امیرالمومنین! آیا پروردگارت را هرگز دیده‌ای؟ حضرت فرمود: من پروردگاری را که نبینم هرگز نمی‌پرستم. عرض کرد: یا امیرالمومنین! او را چگونه دیدی؟ حضرت فرمود: ای ذعلب! وای بر تو! دیده‌های ظاهر او را نتواند دید، ولی دیده‌های دل به وسیله حقایق ایمان او را مشاهده می‌کنند.(۲)

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

1- اصول کافی، ج1، ص 68

2- همان، ص 245