میلاد منجی عالم مَهدی موعود ( عج ) خجسته باد ...... 3

​

دل شود امشب شکوفا در زمین
می زند لبخند شادی بر زمین

آسمان ِ دل تبسم می کند
روی ماهت را تجسم می کند

ای مسیح آل پیغمبر سلام
انتهای سوره ی کوثر سلام

ای کتاب راز های مرتضی
یادگار حضرت خیرالنسا

ای صفات تو صفات انبیا
حاصل جمع ِ تمام اولیا

ای قدم هایت صراط المستقیم
حافظ آیات قرآن کریم

ای امام صالحان در روی خاک
اکفیانی اکفیان روحی فداک

السلام ای آفتاب پشت ابر
السلام ای اوج قله ، کوه صبر

السلام ای آخر هر دلخوشی
عاقب از غم تو ما را می کُشی

السلام ای فخر آدم در زمین
یادگار حضرت روح الامین

تو تمام چارده نور مبین
جلوه ی زیبای ربُ العالمین

تو حدیث ناب عترت در زمین
زاده حیدر امیر المومنین

تو همان نوری که از روز ازل
کرد خالق روی ماهت بی بدل

​

میلاد منجی عالم مَهدی موعود ( عج ) خجسته باد ...... 2

​

اللهم عجل الولیک الفرج

کسی می‌ آید

کسی می آید از یک راه دور آهسته آهسته

شبی هم میکند زینجا عبور آهسته آهسته

غبار غربت از رخسار غمگین دور می سازد

و ما را میکند غرق سرور آهسته آهسته

دل دریایی ما رابه دریا می‌برد روزی

به سان ماهی از جام بلور آهسته آهسته

ازین رخوت رهایی می‌دهد جانهای محزون را

درونها می شود پر شوق و شور آهسته آهسته

نسیم وحشت پاییز را قدری تحمل کن

بهار آید اگر باشی صبور آهسته آهسته

کسی می آید و میگیرد احساس خدایی را

ز انسانهای سرشار از غرور آهسته آهسته

فنا میگردد این تاریکی و محنت ز دنیامان

ز هر سو می دمد صدگونه نور آهسته آهسته

به سر می آید این دوران تلخ انتظار آخر

و ناجی میکند این جا ظهور آهسته آهسته

ز الطاف خداوندی حضورش را تمنا کن

که او مردانه می یابد حضور آهسته آهسته

​

میلاد منجی عالم مَهدی موعود ( عج ) خجسته باد ...... 1

​

آید آن صبح درخشانى که من مى ‏خواستم

روشنى بخش دل و جانى که من مى ‏خواستم‏

از نسیم جانفزاى گلشن آل رسول

بشکفد گلهاى بستانى که من مى ‏خواستم‏

از بهارستان باغ و گلشن آل على

آمد آن سرو خرامانى که من مى‏ خواستم‏

سالها در خلوت دل اشک حسرت ریختم

تا بیامد ماه کنعانى که من مى ‏خواستم‏

دیده یعقوب جان من از آن شد پر فروغ

کآمد آن خورشید رخشانى که من مى‏ خواستم‏

در بهاران چون هزاران شکوه‏ها کردم به دل

تا به بار آمد گلستانى که من مى‏ خواستم‏

سر به زانوى ندامت مى ‏زنم در پاى دوست

تا رسد دستم به دامانى که من مى ‏خواستم‏

چون «امینى» همّت از پیر مغان کردم طلب

یافتم آن گوهر جانى که من مى‏ خواستم‏

شعر کوکب رحمت‏

​

منتقم کربلا در راه است

آفتابا بسکه پیدائی نمی دانم کجائی
دور از مائی و با مائی نمی دانم کجائی

هر طرف رو آورم روی دل آرای تو بینم
جلوه گر از بس به هر جائی نمی دانم کجائی

جمع ها سوزند گِرد شمع رخسار تو و، تو
در میان جمع تنهائی نمی دانم کجائی

گاه چون یونس به بحری گه چو عیسی در سپهری
گاه چون موسی به سینائی نمی دانم کجائی

گاه دلها را بکوی خویش از هر سو کشانی
گاه خود پنهان به دلهائی نمی دانم کجائی

در جهان جویم رخت یا از جنان گیرم سراغت
در دو عالم عالم آرائی نمی دانم کجائی

هر کجا می خوانمت بر گوش جان آید جوابم
پیش من با من هم آوائی نمی دانم کجائی

شهر را گردم به شوقت کو به کو منزل به منزل
یا به دشت و کوه و صحرایی نمی دانم کجائی

کعبه ای یا کربلا یا در نجف یا کاظمینی
یا کنار قبر زهرائی نمی دانم کجائی

عبد را هجران مولا تلخ تر از زهر باشد
من تو را عبدم تو مولائی نمی دانم کجائی

زخم قرآن را شفابخشی به تیغ انتقامت
درد عترت را مداوائی نمی دانم کجائی

مانده بر لب های اصغر همچنان نقش تبسم
تا برای انتقام آئی نمی دانم کجائی

«میثم» از خون جگر دائم بیادت دیده شوید
تا بر او هم چهره بگشائی نمی دانم کجائی

منتقم کربلا در راه است

چی میشه عزیز زهرا دیگه از سفر بیایی
برای بوسه به دستت شده یک نظر بیایی

اگه تو منتظری که من خودم عوض بشم
برای خوب شدنم باید تو یک سحر بیایی

غروب جمعه که می شه دل عاشق میگره
چی میشه قبل غروب دیگه تو از سفر بیایی

ما که غیر روضه جد تو جایی نداریم
چی میشه لطف کنی و میون چشم تر بیایی

به خدا ز هر طرف ما رو به غفلت می کشن
چی مشه مدد بدی برای رفع این خطر بیایی

ما که غیر روضه جد تو جایی نداریم
چی میشه منتقم، گل شکسته سر بیایی

چی میشه همه جوره من و گدای خود کنی
برا اینکه زندگیم خوب بشه پر ثمر بیایی

فساد عقل و قفل شدن قلب از نتایج حب دنیا

قال الامام‌علی(ع):

حب الدنیا یفسد العقل و یصم القلب من سماع الحکمهًْ».
امام علی(ع) فرمود:

دنیاپرستی، عقل را تباه و قلب را از شنیدن حکمت و دانش کر می‌کند.(1)
____________
1- غررالحکم و دررالکلم،‌ص 65

راهکارهای تضمین بهشت

پیامبراکرم(ص) فرمود:

شش برنامه را از من بپذیرید تا بهشت را برای شما ضمانت کنم:

1- به هنگام سخن گفتن دروغ مگویید

2- به وقت رسیدن به وفای به عهد خلف وعده ننمایید

3- در زمانی که امین کسی قرار گرفتید، خیانت روا ندارید

4- چشم‌هایتان را از حرام بپوشانید

5- شرمگاه و شهوت خود را حفظ و کنترل نمایید

6- دست و زبانتان را از آزار و اذیت مردم حفظ کنید. (1)
____________
1- الخصال، شیخ صدوق، ج 1، ص 321، ح 5

+ نوش

آثار ایمان به حشر در زندگی

حشر و گردآوری مردمان در محشر آخرت و رستاخیز، یکی از حقایق قیامتی است که ایمان به آن نقش اساسی در کنترل گفتار و رفتار انسان در دنیا دارد. از همین رو در آیات قرآن بسیار به حشر توجه و انذار و هشدارهای لازم در این زمینه داده شده است.

حقیقت حشر از نظر قرآن

حشر در لغت به معنای جمع کردن است. از همین رو، به جمع مردم در یک مکانی و سپس حرکت دادن آنان مثلا برای جنگ یا امری دیگر، حشر گفته شده است. بر همین اساس، روز قیامت را «یوم الحشر» نامیده‌اند؛ زیرا خدا همه انسان‌ها و جنبدگان را در محشر قیامت جمع می‌کند تا به حساب آنان رسیدگی کند.(مفردات الفاظ قرآن کریم، راغب اصفهانی، ص 237؛ مجمع البیان، ذیل آیه 203 سوره بقره) حشر همه آفریده‌ها در یک زمان و مکان مشخص به نام یوم‌الحشر شاید در ظاهر ممکن نباشد؛ زیرا حجم عظیم و کثیر آفریده‌ها از آغاز تا انجام و جمع و حشر آنان در یک مکان و زمان مشخص بیرون از تصور انسان است؛ اما از نظر قرآن، چنین امری نه تنها برای خدای قادر شدنی است(مؤمنون، آیه 79؛ ملک، آیه 24؛ شوری، آیه 29)، بلکه حشری آسان و سریع خواهد بود.(ق، آیه 44) بنابراین، فلسفه و هدف اصلی حشر مردم، بلکه جنبدگان بازخواست و پرسش از آنان به ویژه درباره معبود است(سباء، آیه 40) به طوری که اگر کسی بر خلاف فلسفه خلقت به جای ‌پرستش خدای یکتا و یگانه به غیر آن بپردازد، خود را گرفتار خشم الهی کرده و دوزخ و عذاب‌های آن را به جان خریده است.(همان) از همین‌رو خدا بارها به مردم هشدار داده تا نسبت به حشر قیامت توجه و اهتمام داشته باشند؛ زیرا اگر چنین نباشد، ممکن است ابدیت خویش را از سعادت به شقاوت تبدیل کنند و هرگز طعم سعادت را نچشند.

آثار ایمان به حشر در زندگی

پس انذارها و هشدارهای الهی در مورد حشر در قیامت، هشداری بنیادین است که بی‌توجهی به آن بسیار خطرناک و زیانبار خواهد بود.(شوری، آیه 7) یکی از پیامدهای بازخواست از اعمال دنیوی، جداسازی پاکان از ناپاکان پس از محاکمه و بازخواست آنان برای پاداش‌های نیک و بد است.(انفال، آیات 36 و 37؛ مجادله، آیه 6)

شکی نیست که این امر تابع پذیرش خدا به عنوان معبود و پروردگار جهانیان است و کسی که خدایان دیگر را معبود قرار می‌دهد، تابع حق نخواهد بود و از پاکی به ناپاکی می‌رسد و سرنوشت خویش را تباه می‌کند.

حشر آفریده‌های الهی پس از نابودی ساختار کنونی دنیا و تبدیل آن به جهانی دیگر(کهف، آیه 27) و نفخ صور دوم و صیحه آسمانی در قیامت خواهد بود.(کهف، آیه 99؛ طه، آیه 102؛ یس، آیات 51 و 53) در این زمان همه گروه گروه در محشر حاضر می‌شوند و در صفوف منظم و سازماندهی شده قرار می‌گیرند.(نباء، آیه 18؛ کهف، آیه 48)

حشر مخصوص انسان یا جنیان نیست، بلکه همگان حتی فرشتگان در محشر حاضر خواهند شد. (فجر، آیه 22؛ سباء، آیات 40 و 41) بنابراین، تمام جنبدگان از جمله انسان و جن(انعام، آیه 128) و حیوانات از پرندگان و درندگان و مانند آنها(انعام، آیه 38؛ تکویر، آیه 5) نیز محشور می‌شوند.

خدا همه افراد از پاکان و ناپاکان را محشور می‌کند؛ بنابراین، دشمنان خدا(فصلت، آیه 19)، شیاطین از جن و انس(مریم، آیات 66 و 68)، شهیدان در راه خدا(زمر، آیه 69)، پیامبران(همان)، ظالمان(انعام، آیات 21 و 22)، غاصبان(نساء، آیه 10)، کافران(مجادله، آیات 5 و 6؛ آل عمران، آیه 12)، گمراهان(اسراء، آیات 97 و 98)، مترفان(واقعه، آیات 45 تا 50)، متقین(مریم، آیه 85)، مجرمان(طه، آیه 102)، مشرکان(فرقان، آیه 17)، مستکبران(نساء، آیه 172)، تکذیب‌کنندگان(نمل، آیه 83)، معبودان دروغین(سباء، آیات 20 تا 22)، مؤمنان(انفال، آیه 24؛ آل عمران، آیات 156 و 158) و مانند آنان محشور خواهند شد تا پاسخگوی اعمال خویش در دنیا باشند.

آثار ایمان و توجه به حشر آخرت

ایمان و توجه به حشر در قیامت در تغییر عقاید و رفتار و کردار انسان در زندگی دنیوی بسیار نقش اساسی دارد؛ زیرا وقتی انسان بداند روزی به نام «یوم الحشر» است که در زمان و مکانی مشخص در قیامت گرد آمده و باید پاسخگوی اعمال و عقاید و رفتار خویش باشد، بر خود تکلیف می‌کند تا کاری کند که از این بازخواست در قیامت به سلامت عبور کند و با مشکلی مواجه نشود.

خدا به انسان‌ها هشدار می‌دهد که افزون بر ایمان‌آوری به قیامت و حشر و بازخواست آن، همواره در طول زندگی دنیوی خویش این مسئله را نصب‌العین خود قرار دهند؛ زیرا هر کاری که انسان در دنیا انجام می‌دهد، نتیجه آن را در آخرت می‌بیند.

بنابراین، اگر در دنیا به گونه‌ای زیسته که عضوی از اعضا را ناقص یا معیوب به آخرت برده، نباید اعتراضی داشته باشد که چرا در قیامت و در روز حشر، مثلا کور محشور شده است؛ زیرا خودش با اعمالش بینایی خود را از دست داده و کوری را برای آخرت خویش رقم زده است.(طه، آیات 124 و 125)

داستان انسان در دنیا و آخرت همانند کودک در رحم و دنیا است؛ اگر به کودک در درون رحم مواد لازم نرسد و خوب رشد نکند ممکن است معیوب یا ناقص شود. شاید در رحم نیازی به چشم و گوش و زبان و مانند آنها نباشد؛ چون نیازی ندارد تا ببیند یا بشنود یا بگوید، اما پس از تولد در دنیا بدانها نیاز دارد؛ پس اگر به هر دلیلی ناقص و معیوب شد، تا زمانی که در بیرون رحم در دنیا زندگی می‌کند، با خود آن عیب و نقص را خواهد داشت.

همین امر درباره آخرت نیز صدق می‌کند؛ زیرا کسی که در دنیا اعمالی را انجام نداده که کمالی برای او باشد، یا اعمالی را انجام داده که کمالی را از او سلب کرده و خود را رشد نداده و از لحاظ معنوی ناقص مانده، نباید در قیامت اعتراض کند که چرا معیوب و ناقص است؛ زیرا آخرت چیزی جز حضور اعمال و رفتار انسان در دنیا نیست و انسان هر چیزی که در دنیا انجام داده در آخرت آن را می‌بیند؛ از همین رو دنیا را مزرعه آخرت دانسته‌اند که در دنیا می‌کارد و در آخرت درو می‌کند.(همان)

با توجه به اهمیت و نقش زندگی دنیوی در زندگی اخروی خدا به مردمان هشدار می‌دهد که متوجه حشر و بازخواست‌ها و آثار آن باشند؛ زیرا اگر بی‌توجه به آخرت کاری را در دنیا انجام دهند، روز قیامت و روز حشر باید نتیجه آن را ببینند و جایی برای اعتراض نخواهد بود.

پس همه پیامبران از جمله پیامبر گرامی(ص) به مردمان بارها هشدار داده‌اند تا متوجه امر مهم و حیاتی حشر باشند که چیزی جز بازتاب اعمال انسان در دنیا نیست.(انعام، آیات 22 و 128؛ یونس، آیات 28 و 45)

از نظر قرآن، ایمان به حشر آثاری در پی دارد از جمله: گرایش انسان به خدا و اجابت دعوت‌های الهی برای حرکت در مسیر تعالی و کمال و صراط مستقیم(انفال، آیه 24)، اجابت دعوت پیامبر(ص) و عمل مطابق آن(همان)، تسلیم در برابر پروردگار جهانیان(انعام، آیات 71 و 72)، کسب تقوای الهی(بقره، آیه 203؛ حاقه، آیه 96؛ انعام، آیات 51 و 72؛ مجادله، آیه 9) انجام تکالیف شرعی از واجبات و ترک محرمات از جمله: اقامه نماز(انعام، آیه 72)، جهاد در راه خدا(آل عمران، آیه 158)، انجام مناسک حج(بقره، آیه 203؛ مائده، آیه 96)، نیکوکاری و انجام کارهای خیر و سبقت در آن(بقره، آیه 128)، اجتناب از شرک و‌ پرستش معبودان غیرخدا(فرقان، آیات 17 و 18؛ سباء، آیات 40 و 41)، اجتناب از گناه(مجادله، آیه 9)، اجتناب از نافرمانی خدا و رسول(همان)، اجتناب از استکبار(نساء، آیه 172) و مانند آنها.

به سخن دیگر، انسانی که به آخرت و قیامت و حشر روز آن و حسابرسی آن روز ایمان و توجه و اهتمام داشته باشد، در زندگی دنیوی کاری می‌کند که موجب رضایت خدا باشد و هرگز از صراط مستقیم هدایت دور نمی‌شود.

محمدرضا حق‌طلب

معجزه قرآن

در روایات باب توحید وارد شده که خداوند چون می‌دانست که در آخر زمان مردمی خواهند آمد متعمق و غور کن، لذا سوره قل هو‌الله احد و آیات اول سوره حدید را که شامل عالی‌ترین و دقیق‌ترین مسائل توحیدی است نازل کرد (یعنی مردم آن زمان شایسته فهم این آیات نبودند. در آینده باید اشخاصی بیایند که شایسته شناخت این آیات باشند) این است معجزه نبوت و معجزه قرآن که «لا تفنی غرائبه و لا تنقضی عجائبه» غرائب آن از بین نمی‌رود و عجایب آن تمام نمی‌شود.(1)

____________

1- نهج‌البلاغه- خطبه 150

تفسیر حروف مقطعه قرآن

قال الامام العسکری(ع): در تفسیر آیه الم ذلک الکتاب فرمود:

«یا محمد! هذا الکتاب الذی انزلناه علیک، هوالحروف المقطعه التی منها:

الف، لام، میم، و هو بلغتکم و حروف هجائکم، فاتوا بمثله،

ان کنتم صادقین واستعینو اعلی ذلک بسائر شهدائکم.».

امام حسن عسکری(ع) فرمود: ای محمد! این کتابی که بر تو نازل کردیم،

مجموعه‌ای از حروف مقطعه است که از جمله آنها: الف و لام و میم است.

این قرآن به زبان شما و با الفبای شما است،

پس اگر راست می‌گویید مانند آن را بیاورید و در این راه از دیگر حاضرانتان نیز کمک بگیرید.(1)

____________

1- معانی‌الاخبار، شیخ صدوق، ص 4

یک شهید، یک خاطره

سیلی

سال پنجم درس می‌خواند. یک روز همان طور‌که دست بر صورتش گذاشته بود، با ناراحتی وارد خانه شد. از پلک‌های

پف کرده‌اش فهمیدم ‌گریه کرده است. او را کنار کشیدم و پرسیدم:

«حسن! چرا ناراحتی؟»

جواب داد:

«معلم سر کلاس به‌ من سیلی زد.»

نگران شدم و دوباره پرسیدم:

«چرا؟»

دوباره جواب داد:

«نمی‌دونم!»

پسرم آن روز چیزی نگفت، اما وقتی روز بعد از همکلاسی‌اش علت را جویا شدم فهمیدم حسن سر کلاس اعلامیه توزیع کرده بود. معلم پرسیده بود:

-«آقاسی‌زاده! چه چیزی بین بچه‌ها پخش کردی؟»

حسن جواب داده بود:

-«چیزی نیست.»

آن وقت معلم از شاگردان پرسیده بود و بچه‌ها هم چون حسن را دوست داشتند گفته بودند:

-«ما چیزی ندیدیم.»

معلم حسن را جلوی تخته‌سیاه برده و گفته بود:

«باید بگویی چه چیزی رو رد کردین؟»

و جواب سکوت او سیلی بود که به صورتش زده شد.

همان سیلی باعث شد تا حسن با سیل خروشان مبارزات همراه شود؛ سیلی که کاخ ظلم را فروریخت.

* خاطره‌ای از شهید حسن آقاسی‌زاده شعرباف

راوی: تقی آقاسی‌زاده شعرباف، پدر شهید

مریم عرفانیان

منتقم کربلا در راه است

رها کنید دگر صحبت مداوا را
فراق اگر نکشد، وصل می کشد ما را

تمام عمر تو ما را نظاره کردی و ما
ندیده ایم هنوز آن جمال زیبا را

شراره های دلم اشک شد، ز دیده چکید
ببین چگونه به آتش کشید، دریا را

قسم به دوست که یک موی یار را ندهم
اگر دهند به دستم، تمام دنیا را

به شوق آنکه ز کوی تو ام نشان آرد
به چشم خویش کشیدم غبار صحرا را

جنون کشانده به جایی مرا که نشناسم
طریق کعبه و بتخانه و کلیسا را

تمام عمر به خورشید و ماه ناز کنم
اگر به خانه تاریک من نهی پا را

نسیم صبح ز راهی که امدی برگرد
ببر سلام ز من، آن عزیز زهرا را

به راه عشق سرودست وپا بده میثم
ولی زدست مده دوستی مولا را

غلام رضا سازگار

منتقم کربلا در راه است

کی شود از تو بیاید خبری مهدی جان
برسداین شب ما را سحری مهدی جان

ز فراق رخ تو تا به سحر ناله زنم
ناله دلشدگان را اثری مهدی جان

آه و افسوس که عمرم به فراق تو گذشت
حاصلم نیست بجز چشم تری مهدی جان

مادرت گفت میان در و دیوار بیا
که مرا حاصل خون پسری مهدی جان

بین چه سان سیلی دشمن رخ من کرده کبود
که چنین تیره نگشته قمری مهدی جان

صورت نیلی خود را ز علی پو شاندم
تا نبیند ز کبودی اثری مهدی جان

سید حسین هاشمی نژاد

میلاد حضرت امام سجاد ( ع ) مبارک ......... 2

باز در بحـر ولایـت گهـری پیـدا شد

ابر، یک‌سو شد و قرص قمری پیدا شد

گلشن عشـق و امیـدِ پسـر فاطمه را

الله‌الله! چــه مبـارک ثمـری پیدا شد

یک‌صدا خنده‌زنان اهل سماوات و زمین

همـه گفتنـد حسین دگـری پیـدا شد

یاحسین ای پسر فاطمه چشمت روشن

ذکر و تسبیح و دعا را پدری پیـدا شد

یم توحید به جوش آمد و در دامن آن

صدفی گشت عیان و گهری پیـدا شد

همه خوبان جهان یکسره کردند اقرار

که ز خوبان جهان خوب‌تری پیدا شد

روی حق روی نبی روی امامان یکسر

همـه در صورت زیبـاپسری پیدا شد

مژده ای اهـل تـولا شـب میلاد آمد

جان بگرید به کف حضرت سجاد آمد

سورۀ نـور حسین‌بـن‌علـی سیمـایش

دو جهـان شیفتۀ حسن جهـان‌آرایش

چشم مادر به تماشای جمالش روشن

جـای گل‌بوسۀ بابا بـه همۀ اعضایش

نقش فرقان محمد خط و خال و حسنش

جـای پیشانـی جبریل به خاک پایش

شجـر نـور بــود آیتــی از جلـوۀ رخ

ملک العرش بـود بنـده و او مولایش

این همان سورۀ طور است و کتاب مستور

که بـود قـلب حسین‌بن‌علی سینایش

پای داوود پیمبـر بـه زمین می‌چسبد

گـر بـه هنگـام تضـرع شنود آوایش

نور بر عرش کند سر ز مناجات شبش

روح بخشـد بر وی با دم روح‌افزایش

پای تا سر قـد و بـالای علی را بیند

چشم بابا بـه تمـاشای قد و بالایش

معنی پنج کتاب است نهان در نفسش

چـارده سـورۀ نـور است رخ زیبایش

به جـلال و شـرف و قدر ندارد همتا

در همه عالم چون خالق بی‌همتایش

نه عجب عالم اگر گردد فرمانبر او

ابر بـارد بـه منـاجات غـلام در او

غلامرضا سازگار

میلاد حضرت امام سجاد ( ع ) مبارک .......... 1

ای دعـا گشتـه دعـا بـا نفـس روح‌فزایت

وی اجـابت زده هنگـام دعـا بوسه به پایت

چشم اربـاب کـرم از همه‌سو باز به دستت

دست اربـاب دعـا بستـه بـه دامـان ولایت

عاشق خُلق نکویت همه جا دوست و دشمن

دشمن و دوست کند از دل و جان مدح و ثنایت

کثـرت خلـق الهـی همـه از یمـن وجودت

وسعت مـلک خداونـد بود صحن و سرایت

مصحف تو که زبـور و صحف آل رسول است

وحـی‌ مُنزَل بُـوَد ای روح مناجـات، دعایت

تـو گـل سرسبـد گلشـن کشتـی نجــاتی

رخ گـل انداختــه از بوسـۀ مصباح هدایت

گــره از کـار فـروبستــۀ عالم تـو گشایی

گرچه بسته است به زنجیر، ید عقده‌گشایت

ملک و جن و بشر، ارض و سما گوش، سراپا

تا دل شب شنوند از لب جان‌بخش، صدایت

حلقـۀ سلسله‌ها یکســره در حلقۀ ذکرت

به فلک مـی‌رسد از حلقـۀ زنجیـر، ثنایت

گل لبخند تو بر سنگ لب بام، عجیب است

با وجودی که کند سنگ عدو گریه برایت

تو پیـام‌آور خــون گلـوی خـون خـدایی

بـوده در کرب‌و‌‌بلا مقتل خون غار حرایت

هیجده داغ بـه دل داشتـی و باز شکفتی

ای زده صبر و رضا خنده به لبخنـد رضایت

جای تو همچو خداوند بـود در دل مؤمن

ظاهراً دید عـدو گوشۀ ویران شده جایت

می‌دمـد از نفس روح‌فـزا بــوی حسینت

می‌زند مـوج ز فریـاد درون خون خدایت

نسل‌هـا یکسره چشم‌اند به دیـدار جمالت

نسل‌هـا یکسره گوش‌اند بـه آوای رسایت

سعی تـو بــوده ره قـرب الــی‌الله تعالی

کربلا مـروه شـده، شـام بلا بـود صفایت

به پدر حکم شهادت به تو فرمان اسارت

بـا حسین‌بن‌علـی بـود یکـی جام بلایت

با وجودی که دو بازوی تو در سلسله بسته

بـود از چـار طـرف دیدۀ سائل به عطایت

بستـه درهای جهان بر تو و پشتِ درِ بسته

ملک و جن و بشـر، یکسره هستند گدایت

این عجب نیست که چون پای به محراب‌گذاری

ذات معبـود دهــد سیــد عبــاد، نـدایت

نه عجب گر ملک العرش کند سرمۀ چشمش

آن غبـاری کـه ز صحـرا بنشیند به ردایت

«میثم» و سایۀ لطف تـو و فـردای قیامت

ای پنـاه همـه در روز جــزا ظـل همایت

غلامرضا سازگار