شیرینی پنجره ای ( 72 )

 مواد لازم :

نشاسته نصف لیوان .

مخلوط گلاب و آب نصف لیوان .

 مخلوط آرد برنج و آرد سفید نصف لیوان

تخم مرغ 2 عدد  .

  زعفران آب کرده 1 قاشق غذاخوری

.  پودر قند ، روغن به مقدار لازم

طرز تهیه :

در کاسه ای گود نشاسته ، آب و گلاب بریزید و با همزن یا چنگال به هم بزنید تا خوب مخلوط و یکدست شوند سپس تخم مرغ ها را تک تک اضافه کنید و خوب به هم بزنید و پس از اینکه خوب مواد مخلوط شدند زعفران را نیز اضافه کنید.

پس از مخلوط کردن مواد اردهای برنج و گندم را به مواد اضافه نمائید و بار دیگر خوب مخلوط کنید سپس به مدت 15 دقیقه در یخچال قرار دهید ، در این فاصله در تابه ای نچسب روغن فراوانی بریزید و اجازه دهید تا روغن خوب داغ شود ، قالب مخصوص شیرینی پنجره ای را داخل روغن قرار دهید و حرارت زیر تابه را ملایم کنید و بگذارید قالب نیز کمی داغ شود.

کاسه محتوی مواد شیرینی را نزدیک تابه تان بگذارید و قالب داغ شده را داخل مایع بزنید و چند ثانیه مکث کنید سپس قالب را به سرعت داخل روغن ببرید و با تکان سریع دست تان مایع را از قالب جدا کنید ، هرکدام از شیرینی ها را به مدت 2 دقیقه در روغن سرخ کنید ، مجدد قالب را داغ کنید و داخل مواد بزنید و به همین صورت تک تک شیرینی ها را سرخ کنید.

پس از سرخ شدن شیرینی ها ، آنها را روی حوله آشپزخانه یا دستمال کاغذی ضخیمی قرار دهید تا روغن اضافه آنها گرفته شود سپس در ظرف مورد نظر چیده و روی آنها پودر قند یا پودر شکر الک شده بپاشید.

نکته ها : اگر روی این شیرینی را با سلفون بپوشانید و در خارج از یخچال نگهداری کنید تا دو هفته قابل استفاده میباشد ، مخلوط آرد را قبل از استفاده الک کنید ( به طور کلی آرد مخصوص شیرینی پزی باید حداقل 2 بار و آرد معمولی باشد باید حداقل 10 بار الک شود ) ، اگر پس از مخلوط کردن تمام مواد ، مخلوط دارای ناخالصی یا گلوله های آردی شکل بودند میتوانید مواد را پس از خارج نمودن از یخچال از الک درشت رد کنید.

غلظت مواد باید در حد نرمال ( نه خیلی سفت و نه خیلی شل ) باشد ، اگر مخلوط خیلی شل بود میتوانید از حداکثر 1 قاشق غذاخوری آرد سفید و اگر خیلی سفت بود از نصف استکان شیر سرد معمولی استفاده کنید.

هنگام سرخ کردن شیرینی ها قالب باید به اندازه کافی ( نه خیلی زیاد ) داغ شده باشد ، وقتی قالب را داخل مایع قرار میدهید دقت کنید که مایع از بالای قالب تان بیرون نزند ( تمام قالب را داخل مایع فرو نبرید ) چون در این صورت مواد در روغن از قالب جدا نخواهند شد.

میتوانید از قالب های متنوع مخصوص شیرینی های پنجره ای برای سرخ کردن شیرینی ها استفاده کنید ، باید در زمان تهیه شیرینی های پنجره ای سرعت عمل بالایی داشته باشید ، میتوانید بجای زعفران از مقدار کمی پودر هل یا پودر کاکائو یا پودر قهوه و … استفاده نمائید.

نان خرمایی ( 71 )

مواد لازم برای تهیه نان خرمایی

  3 لیوان آرد گندم

آماست : 2 قاشق غذاخوری

کره : 220 گرم

بکینگ پودر : 1 قاشق چایخوری

گلاب : 5 قاشق غذاخوری

خرما : 300 گرم

مغز گردو : 150 گرم

زرده تخم مرغ برای تزیین شیرینی

طرز تهیه نان خرمایی:

کره را روی حرارت به روش بن ماری ( روش بن ماری یعنی بدون حرارت مستقیم، روی حرارت کتری کره را آب کنید ) بخار قرار دهید تا آب شود.
بکینگ پودر و ماست را مخلوط کنید سپس به کره آب شده اضافه نمایید.
پس از مخلوط شدن مواد کم کم آرد را اضافه کنید و 3 دقیقه ورز دهید ( فقط تا حدی ورز دهید که خمیر یکدست شود ).خمیر را داخل نایلون فریزر بگذارید و به مدت 2 ساعت کناری قرار دهید.
در این مدت خرماها را بشویید و پوست و هسته خرما را جدا کنید. سپس به همراه مغز گردو و گلاب مخلوط و چرخ کنید ( در صورت تمایل میتوانید 1 قاشق چایخوری پودر دارچین یا رازیانه اضافه کنید ).
پس از 2 ساعت که خمیر آماده شد تکه هایی از خمیر بردارید و کف دست تان پهن کنید.
سپس داخل آن مقداری از خرمای چرخ شده بگذارید و از اطراف جمع کنید ( تمام شیرینی ها را به همین صورت اماده کنید ).نان خرمایی ها را داخل سینی فر بچینید و روی آنها را با برس زرده تخم مرغ بمالید.
سپس سینی را داخل فری که از قبل با دمای 180 درجه سانتیگراد روشن کرده اید و گرم شده است به مدت 15 – 20 دقیقه قرار دهید تا روی نان خرمایی ها طلایی شود.
پس از آماده شدن نان خرمایی باید صبر کنید تا خوب سرد شوند سپس داخل ظرف قرار دهید ، این نان ها بسیار ترد و شکننده می باشند و باید در زمان انتقال به ظرف خوب سرد شده باشند.
می توانید بسته به سلیقه تان انواع مدل های این شیرینی خوشمزه را آماده کنید ، در صورت تمایل می توانید پیش از قرار دادن نان خرمایی ها در فر یک گردو برای زیبایی بیشتر روی نان خرمایی ها قرار دهید و یا زرده تخم مرغ را با مقداری زعفران دم کرده مخلوط کنید و روی نان خرمایی ها بزنید تا رنگ طلایی تری داشته باشید

 منبع:irancook

کلام خدا

 

 

و ما کان لنفس ان تموت الاّ باذن اللّه کتابا موجّلا و من یرد ثواب الدّنیا نوته

منها و من یرد ثواب الاخرة نوته منها و من یرد ثواب الاخرة نوته منها و سنجری

 الشّاکرین

 

 

هیچ کس جز به فرمان خدا نخواهد مرد که اجل هر کس در لوح قضای الهی

 به وقت معین ثبت است و هر که برای یافتن متاع دنیا کوشش کند از دنیا

بهره مندش کنیم و هر که برای ثواب ابدی آخرت سعی نماید از نعمت آخرت

 برخوردارش گردانیم و البته خداوند سپاس گذاران را جزای نیک خواهد داد

 

 

" سوره آل عمران - آیه 145 "

لزوم خوش زبانی با مردم چه مؤمن و چه کافر

امام حسن عسکری(ع) در تفسیر آیه 83 سوره بقره «و قولواللناس حسناً: با مردم به زبان

خوش سخن بگویید» فرمودند: یعنی با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش

سخن بگویید.

مؤمن به هم مذهبان خود روی خوش نشان می‌دهد، و با مخالفان، با مدارا سخن می‌گوید،

تا به ایمان، جذب شوند و حتی اگر نشدند، با این رفتار، از بدی‌های آنان در حق خود و

برادران مؤمنش، پیشگیری کرده است.(1)

_________________________

1- مستدرک الوسائل، ج 12 ، ص 261

آثار همنشینی با قرآن

قال‌الامام علی(ع):

«ما جالس هذا القرآن احد الا قام عنه بزیادهًْ اونقصان، زیادهًْ فی هدی، او نقصان من عمی»

امام علی(ع) می‌فرماید:

کسی با قرآن همنشین نشد مگر آنکه بر او افزود یا از او کاست، در هدایت او افزود و از

کوردلی و گمراهی‌اش کاست.(1)

_________________________

1- نهج‌البلاغه - خطبه 176

امام عصر ( عج ) چگونه ظهور می کند ؟

 

مفضل از اصحاب امام صادق علیه السلام از محل و کیفیت ظهور حضرت ولی عصر عج و نشانه های آن سوال کرد. می گوید:

ای مولای عزیزم! محل ظهور مهدی شما کجاست و چگونه ظاهر می شود؟

فرمودند:«به تنهایی ظاهر می شود, به تنهایی وارد مسجدالحرام می شود ,به تنهایی دست به دامن کعبه می زند ,شب را به تنهایی در کنار بیت بسر می برد. چون مردم به خواب روند و شب فرا رسد جبرییل و میکاییل و صفوف فرشتگان بر او وارد می شوند. جبرییل به آن حضرت عرض می کند: که ای آقای من! گفتارت مقبول و فرمانت مورد اطاعت است.

پس آن حضرت دست بر چهره اش کشیده و می فرماید: ستایش خداوندی را که وعده ی لطف و رحمتش را بر ما محقق فرمود و ما را وارث همه ی سرزمین بهشت گردانید تا هرجای آن که بخواهیم منزل کنیم زیرا آن روز پاداش نیکوکاران بسیار نیکو خواهد بود.

آنگاه امام بین رکن و مقام می ایستد و فریاد می زند: ای یاران مخصوص من و ای کسانی که خداوند شما را برای نصرت و یاری من بر روی زمین ذخیره کرده است! با حالت اطاعت نزد من حاضر شوید.

صیحه و فریاد امام در شرق و غرب به گوش آنها می رسد و آن صدای ملکوتی را می شنوند و به طرف امام حرکت می کنند و در چشم به هم زدنی بین رکن و مقام نزد امام حاضر می گردند. در این حال خداوند متعال به نور امر می کند که به صورت عمودی از زمین تا آسمان برآید و تمام ساکنان روی زمین را از پرتو خود روشن سازد. مومنان را این نور به شادی و سرور وا می دارد, زیرا از قیام مهدی ما اهل بیت خبر ندارند , اما چون صبح شود آنها در محضر مقدس و در فرمان امام علیه السلام قرار می گیرند و تعداد آنها 313 نفر-به عدد اصحاب پیامبر گرامی اسلام(ص) در جنگ بدر-است.»

منبع: نشانه های ظهور او ص 151

مولف: مرحوم حاج شیخ محمد خادمی شیرازی

چگونگی و محل ظهور امام زمان از زبان اهل بیت رسول

 

از روایات و متون تاریخی استفاده می شود امام زمان در حالی ظهور می کند که گوینده ای از آسمان صدا می زند:‌ “ای مردم!زمان حکومت جباران به پایان رسید، بهترین امت محمد(ص)‌ قیام کرده است. به وی ملحق شوید”.

آن گاه نجبایی از مصر، شام و دسته هایی از عراق… در رکن و مقام با حضرت بیعت می کنند.

پیامبر‌اسلام(ص) فرمود:”یا علی،‌هنگامی قائم ظهور می کند که 313 نفر به تعداد مردان جنگ بدر به گِرْد وی اجتماع کنند”.

از امام صادق(ع) سؤال شد که:امام زمان(ع) چگونه ظهور می کند؟فرمود:با میراث رسول خدا. سپس سؤال شد:میراث رسول چیست؟فرمود:شمشیر، زره، عمامه، عبا، عصا، پرچم، زین و برگ اسب پیامبر؛

یعنی حضرت با بهره‌گیری از وسایل و ابزار مذکور ظهور می کند.

2:از بعضی روایات استفاده می شود که امام زمان(ع) از مکه ظهور می کند 

امام باقر(ع) فرمود:”قائم با سیصد و سیزده مرد از یاران خود در ذی طوی (کوهی مجاور شهر مکه) منتظر قیام است تا آن موقع که به حجرالاسود تکیه زند و پرچم آویخته را به اهتزاز در آورد”.

در برخی روایات دیگر آمده است که امام زمان(ع) در هنگام ظهور به کعبه تکیه زده و سیصدو سیزده نفر گرد او اجتماع می کنند و حضرت این آیه را می خواند:”بقیه الله خیر لکم إن کنتم مؤمنین”. آن گاه ده هزار نفر حضرت را همراهی نموده، به سوی مدینه حرکت می کنند. 

3:در خصوص این که بعد از ظهور امام زمان(ع) قیامت به وجود می آید یا نه نمی توان قضاوت نمود؛ زیرا مدت حکومت امام زمان(ع) مشخص نیست. البته لازمه حکومت جهانی امام زمان(ع) طولانی بودن آن است که در سایه آن عدالت بر قرار شده و دین اسلام حاکمیت پیدا کند. برخی از روایات دلالت دارند که حکومت امام زمان(ع) تا قیامت ادامه پیدا می کند که این دسته روایات ناظر بر طولانی بودن حکومت حضرت است. پیامبر(ص) فرمود:”در شب معراج خدای علیم به من فرمود:من سلطنت مهدی را ادامه می دهم و روزگار او را بین دوستانم تا روز قیامت طولانی خواهم کرد”. 

در برخی از روایات دیگر مدت حکومت امام زمان(ع) 7 یا 9 سال ذکر شده است.

شاید مقصود از7 و 9 سال، 7 یا 9 قرن باشد. 

4:در خصوص آگاهی پیامبران از ظهور امام زمان(ع) باید گفت:از برخی روایات و متون دینی استفاده می شود که برخی از پیامبران با امام زمان(ع) بیعت می‌کنند، چنانکه حضرت عیسی(ع) با امام زمان(ع) بیعت نموده و پشت سر امام نماز می خواند.

نماز خواندن پشت سر امام و بیعت نمودن با امام، فرع بر اگاهی آنان از ظهور امام زمان(ع) است. از سوی دیگر در تفکر شیعی رجعت پذیرفته شده است.

رجعت بدان معنا است که برخی انسان ها بعد از ظهور امام زمان(ع) زنده می شوند. امام باقر(ع) فرمود:”پیغمبر(ص)‌ و علی(ع) به دنیا رجعت می کنند”.

امام صادق(ع) فرمود:”نخستین کسی که قبرش شکافته شده و به دنیا بر می گردد، حسین بن علی(ع) است”. در برخی از ادیان الهی به مصلح جهان اشاره شده که زمینه آگاهی از ظهور امام زمان(ع) را برای دیگران فراهم نموده است. البته در این که مصلح جهان کیست، اختلاف نظر وجود دارد؛ ولی در عین حال سخن از ظهور مصلح به میان آمده است. در اسلام بزرگان دین به ظهور و مشخصات امام زمان(ع) و ویژگی های حکومت او اشاره نموده‌اند. عبدالله بن مسعود از پیامبر(ص) گزارش می کند که حضرت فرمود:”دنیا تمام نخواهد شد تا این که مردی از اهل بیت من که مهدی نامیده می شود بر مردم حکومت کند”.

مکه محل ظهور و قیام حضرت مهدی(ع)

مکه محل ظهور و قیام حضرت مهدی(ع)

از روایات استفاده می شود که در آستانه ظهور، شرارت و فتنه دشمنان حضرت مهدی(ع)، نظیر دجال و سفیانی به همه جا می رسد و هیچ سرزمینی از فتنه و شرارت آنها در امان نیست، مگر سرزمین مکه و مدینه که مردم می توانند به آنجا پناه ببرند؛

همچنانکه پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرماید:

ای مردم! خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد، مگر اینکه قوم خود را از خطر وجود« دجال »  ترسانید و خداوند او را تا امروز به تأخیر انداخت. پس هرگاه کارهای او برای شما مشتبه شد، [مطلب بر شما مشتبه نشود]؛ زیرا خدای شما یک چشمی و کور نیست.

او درحالیکه سوار بر الاغی است که فاصله میان دو گوشش یک میل راه باشد، خروج میکند، بهشت و جهنم با اوست و کوهی از نان و نهری پر از آب دارد. بیشتر پیروانش یهودی و زنان و عرب های بادیه نشین و بیابانیاند. او به جز مکه و مدینه و حومه آنها به همه جای روی زمین قدم می گذارد و وارد می شود.

همچنین امام باقر(ع) میفرماید:

ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ وَ یَشْتَدَّ الْبَلَاءُ وَ یَشْمَلَ النَّاسَ مَوْتٌ وَ قَتْلٌ وَ یَلْجَئُونَ مِنْهُ إِلَی حَرَمِ الِله تَعَالَی وَ حَرَمِ رَسُولِهِ.

زمانی که سفیانی ظاهر میشود، بلا شدت می یابد و مرگ و قتل مردم را فرا می گیرد و از ترس کشته شدن به خانه خدا و حرم پیغمبر پناه میبرند.

پس نقش مکه و مدینه در طول تاریخ، نقش بی بدیل و سرنوشت ساز بوده است و خواهد بود؛ یعنی این دو مکان مقدس، هم درگذشته تاریخِ انسان، نقش داشته است و به نوعی همه انبیا، اولیا و مردم را با ادیان گوناگون به دور خود جمع کرده و خاستگاه فرهنگ و ایدئولوژی صحیح سراسر جهان بوده است و هم آینده روشن و زندگی خوب انسان از آنجا رقم می خورد.

مسئله مهدویت و ظهور نیز از مسائل بسیار مهمی است که تاریخ بشر با آن رقم خورده است و خوب زیستن همراه با عدالت و معنویت فراگیر در جامعه بشری در پرتو آن تجربه می شود. از این رو می طلبد برای رعایت شأن جایگاه مهدویت و ظهور و نیز تأثیربخشی بیشتر در میان مردم، خاستگاه و محل آغازین آن دارای شأن و منزلت آسمانی و جهانی باشد. بر این اساس میبینیم مکه، پایگاه توحیدی و خاستگاه اسلام، مکانی است که نهضت جهانی مهدوی از آنجا شروع می شود و به جهان گسترش می یابد و از همین مکان مقدس و جهانی، منجی بشر، یاران خود را فرا میخواند و برنامه های جهانی خود را برای مردم اعلام می کند. روایات بسیاری در منابع شیعه و سنی به این موضوع تصریح کرده اند. ازاینرو شیعیان و سنیان در این مسئله اتفاق نظر دارند که امام مهدی (عج) در مکه ظهور و قیام می کند. امام باقر (ع) در این زمینه می فرماید:

چون قائم ما ظاهر شود، تکیه به کعبه دهد و 313 مرد گرد او جمع شوند و اول سخنش این آیه باشد: بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ« آنچه خداوند برای شما باقی گذارده، برایتان بهتر است، اگر ایمان داشته باشید » (هود: 86 ) سپس گوید: من بقیۀ اللَّه و حجت خدا و خلیفه او بر شمایم و هیچ مؤمنی نباشد، مگر آنکه به این لفظ او را سلام دهد« السلام علیک یا بقیۀ اللَّه فی ارضه » و چون ده هزار مرد برای او فراهم شود، خروج کند و در زمین معبودی جز خدای عزوجل نماند.

در یک روایت طولانی می گوید « مفضل » به امام صادق(ع) گفتم:

ای آقای من! [امام مهدی] از کجا و چگونه ظاهر میشود؟ فرمود: ای مفضل! او به تنهایی آشکار می شود و تنها به طرف خانه خدا می آید و تنها داخل کعبه می شود. . . . آنگاه بین رکن و مقام می ایستد و با صدای رسا می گوید ای نقبا و مردمی که به من نزدیکید، و ای کسانی که خداوند شما را پیش از ظهور من روی زمین برای یاری من ذخیره کرده است، برای اطاعت از من به سوی من بیایید. صدای او به این افراد می رسد و آنها در شرق و غرب عالم، درحالیکه بعضی در محراب عبادت و گروهی خوابیده اند، به یک چشم به هم زدن، بین رکن و مقام نزد او خواهند بود.

شبهه

برخی افراد مخالف درباره محل ظهور امام زمان دو شبهه مطرح کرده اند: نخست اینکه می گویند شیعیان اعتقاد دارند که امام زمانشان در سرداب زندگی می کند و تا زمان ظهور از آنجا بیرون نمی آید. دوم اینکه شیعیان اعتقاد دارند که سرداب، محل  ظهور امام زمان است.

پاسخ

اولًا: این نسبت ها بی اساس است و شیعه چنین اعتقادی ندارد، بلکه هیچ یک از مدعیان این شبهه، سند و مدرکی برای ادعایشان ندارند که شیعیان در کدام کتاب خویش این اعتقاد را مطرح کرده اند.

ثانیاً: روایات صحیح بسیاری که مکه را محل ظهور امام مهدی دانسته است، دلیل محکمی بر عقیده شیعه و رد شبهه های مخالفان است.

مرحوم « علامه امینی » در پاسخ به این بهتان در کتاب « الغدیر » می فرماید:

تهمت سرداب، زشت است؛ زیرا شیعه عقیده ندارد که امام در سرداب مخفی شده است و از آنجا ظهور میکند. ای کاش آنان که این تهمت را زده اند، دستکم حرفشان را یکی می کردند. « ابن بطوطه » در سفرنامه اش می گوید: یک در حله است. « قرمانی » در« اخبارالدول » می گوید در بغداد است و دیگران میگویند در سامرا و « قصیمی » نیز نمی داند کجاست، از این رو جایی را نام نمی برد تا عیبش آشکار نشود.

همچنین « آیت الله صافی گلپایگانی » درباره « محب الدین » (خطیب مدینه منوره) می فرماید:

از اشتباهات فاحش ایشان به پیروی از گذشتگانش این است که عقیده در « سرداب بودن امام » را به شیعه نسبت می دهد و گمان می کند که وکلای امام باب سرداب بوده اند. درحالیکه کتاب های شیعه در دست است، حتی از این بهتان در کتاب هایی نیز که قبل از ولادت امام نوشته شده اند، اثری نیست.

امام باقر(ع) در زمینه مکان ظهور امام مهدی(ع) می فرماید:

إِذَا ظَهَرَ المَهْدِیُّ(عج) بِمَکَّۀَ مَا بَیْنَ الحَجَرِ الْأَسْوَدِ وَ بَابِ الْکَعْبَۀِ فَنَادَی جَبْرَائِیلُ وَ اجْتَمَعَ إِلَیْهِ أَصْحَابُهُ مِنَ الْآفَاق.

زمانیکه حضرت مهدی(عج) در مکه بین حجرالأسود و در کعبه ظهور می کند، جبرئیل ندا می دهد و یاران و اصحاب حضرت از نقاط دور، نزد او جمع می شوند.

باز حضرت می فرماید :

تَنزِلُ الرّایاتُ السُّودُ الَّتِی تَخرُج مِن خُراسانَ اِلی الکوفۀِ فاذا ظَهرَ المَهدیُّ بمکۀ بُعثَتْ الیه بِالْبَیعۀ.

پرچم های سیاهی که در خراسان برافراشته می شوند، در کوفه فرود می آیند. پس هنگامی که مهدی (عج) در مکه ظهور کند، برای بیعت نزد او فرستاده می شوند.

و نیز فرمود: یَظهَر المهَدیُّ (عج) بِمکَّۀَ عِندَ العشاءِ وَ مَعه رایۀُ رَسولِ الله (ص) وَ قَمیصُه وَ سَیفُه وَ عَلامۀٌ وَ نورٌ وَ بیانٌ فَاذا صَ لَّی الْعِشاءَ نادی بأعلَی صَوتِه یَقولُ اُذکِّرکم الله أَیُّها الناسُ وَ مَقامَکم بَینَ یدَی رَبِّکم وَ قَدْ اَکَّد الحُجَّۀ وَ بَعثَ الأْنبیاءَ و أَنزلَ الْکِتابَ یَأمُرکُم أنْ لا تُشرکُوا بِه شَیئاً وَ أنْ تُحافِظُوا  علی طاعَۀِ الله وَ طاعۀِ رَسولهِ (ص).

مهدی (عج) در مکه موقع عشاء ظهور می کند و پرچم و پیراهن و شمشیر رسول خدا (ص) با او خواهد بود و علامت و نور و بیانی با آن حضرت است. پس از آنکه نماز عشاء را خواند با صدای بلند می گوید: « ایهاالناس » من خدا را به یاد شما می آورم و آن موقعی را که مقابل او قرار می گیرید، خاطرنشان شما می کنم؛ زیرا که خدا حجت را تمام کرده و انبیا و کتاب فرستاده است تا شما را امر کنند که برای او چیزی را شریک قرار ندهید و فرمان او و پیغمبرش را اطاعت کنید.

امیرمؤمنان علی (ع) در اینباره می فرماید:

اِذا هَزمتْ الرَّایاتُ السُّود خَیلُ السُّفیانی التَّی فِیها شُعیبُ بنصالحٍ تَمنَّی النَّاسُ المَهدیَّ فَیَطلُبونه فَیَخرُج مِن مَکَّۀَ و مَعهُ رَایۀُ رسولِ الله (ص) فَیُصلِّی رَکعتینِ بَعدَ أنْ یَیأسَ النَّاسُ مِن خُروجِه لِما طالَ عَلیهم مِنَ الْبَلاءِ فَاذِا فَرغَ مِن صَلاتِه انْصرفَ فَقالَ أیُّها النَّاسُ أَلَحَّ البلاءُ بِأُمَّۀِ مُحمَّدٍ (ص) وَ بأهلِ بَیتهِ خاصّۀً قُهِرنا و بُغی عَلَینا.

موقعی که پرچم های سیاه سپاه سفیانی که « شعیب بن صالح » در میان آن است به اهتزاز درآید، مردم، مهدی (عج) را آرزو و طلب می کنند. پس آن حضرت با پرچم رسول خدا (ص) از مکه خروج می کند بعد از آنکه مردم به علت بلاهای طولانی از خروج او مأیوس می شوند. آنگاه دو رکعت نماز می خواند. وقتی از نماز فارغ شد، برمی گردد و می گوید: ایهاالناس! بلا به امت محمّد (ص) ، به ویژه به اهل بیت آن حضرت رسید و ما مقهور و مظلوم واقع شدیم.

فرق ظهور با قیام

گفتنی است که ظهور و قیام هر کدام معنای مستقلی دارند، ولی کتاب هایی که در این عرصه نوشته شده اند، کمتر به این موضوع توجه کرده اند و کمتر میان آنها تمایز قائل شده اند. از این رو لازم است، میان این دو لفظ با استناد به روایاتی که در اینباره وارد شده است، بازشناسی معنایی صورت پذیرد تا جایگاه معنایی ظهور و قیام روشن شود.

« ظهور»در لغت به معنای آشکارشدن است، اما در اصطلاح، به معنای ظهور حضرت مهدی (عج) و اعلان روز موعود جهانی است. به تعبیر دیگر، وقتی خداوند فرا رسیدن روز موعود را اراده کند و به حضرت مهدی (عج) اجازه ظهور دهد، حضرت نیز با اعلام جهانی، آمدن خویش را به گوش جهانیان می رساند. در این هنگام، ظهور صورت گرفته است.

« قیام » اما به مرحله بعد از ظهور اطلاق می شود که رهبر جهانی در مدت زمان معین، با فراهم کردن مقدمات با لشکریان بسیار از مکه خارج می شود و با شروع نهضت جهانی زمینه تثبیت و استقرار نظام جهانی را پیریزی میکند. از این رو ظهور با قیام چند فرق اساسی دارد که با تدبیر امام مهدی (عج) رخ می دهد.

در اینباره از پیامبر گرامی اسلام (ص) سؤال شد:

مَتَی یَخْرُجُ الْقَائِمُ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ فَقَالَ (ع) مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَۀِ الَّتِی لا یُجَلِّیها لِوَقْتِها إِلَّا هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَۀ.

از پیغمبر (ص) پرسش شد؟ چه زمانی « قائم » از ذریه ات ظهور می کند؟ فرمود: ظهور او همانند وقوع قیامت است که جز او نمی تواند وقت آن را آشکار سازد [و آن، حتی] در آسمان ها و زمین، سنگین [و بسیار پراهمیت] است و جز به طور ناگهانی به سراغ شما نمی آید.

تعبیرات به کار رفته، در این روایت نظیر واژه « بغتۀ » و تشبیه وقت ظهور به وقت قیامت، حکایت از ناگهانی و دفعی بودن ظهور می کند؛ چنانکه در قرآن نیز روی دفعی بودن وقت قیامت تأکید شده است. پس وقت ظهور نیز مثل وقت قیامت ناگهانی خواهد بود.

اما چنان که بیان شد، قیام و نهضت جهانی حضرت مهدی (عج) به صورت تدریجی شروع می شود که روایت ذیل به این مطلب اشاره دارد.

امام صادق (ع) می فرماید:

بعد أن تعقد له البیعۀ بمکۀ یسیر منها إلی الکوفۀ، ثم یفرق الجنود إلی الأمصار.

پس از آنکه در مکه مراسم بیعت انجام گرفت، به سوی کوفه حرکت می کند و در نزدیکی کوفه منزل می گیرد. آنگاه سپاهیانش را به اطراف می فرستد.

2. از جمله شرایط ظهور، آماده شدن یاران خاص امام مهدی (عج) است. یکی از عواملی که ظهور حضرت را به تأخیر میاندازد و حضرت را همچنان در پس پرده غیبت نگه میدارد، آماده نبودن 313 یار خاص حضرت است. البته برای قیام جهانی امام مهدی (عج) ، افزون بر وجود یاران خاص، به یاران عام نیز نیاز است که در برخی روایات بدان اشاره شده است. امام صادق (ع) در اینباره می فرماید:

أَمّا لَوْ کَمُلَتِ الْعِدَّةُ المَوْصُوفَۀُ ثَلَاثَمِائَۀٍ وَ بِضْعَۀَ عَشَرَ کَانَ الَّذِی تُرِیدُون.

اگر آن شمارهای که به سیصد و ده و اندی، توصیف شده است، تکمیل شود، خواسته شما انجام خواهد گرفت.

بی تردید می توان از این روایات چنین نتیجه گرفت که با مهیا شدن 313 تن از یاران خاص، ظهور امام مهدی (عج) تحقق می یابد و با مهیا شدن یاران خاص و عام، قیام حضرت آغاز می شود. پس در واقع، آمادگی یاران خاص، شرط ظهور و آمادگی یاران خاص و عام، شرط قیام حضرت مهدی (عج) است.

درباره آمادگی یاران عام از امام صادق (ع) نقل شده است:

سپس از مکه خارج می شود مثل اینکه در حلقه است. ابوبصیر می گوید: پرسیدم حلقه چیست؟ فرمود:  ده هزار مرد است که جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت چپ او قرار دارند و در آن هنگام پرچم را به اهتزاز در می آورد و همه جا  می گرداند و این همان پرچم و زره سابق پیغمبر است و شمشیر پیغمبر به نام « ذوالفقار » را نیز حمایل می کند.

3. علم به زمان وقوع ظهور تنها نزد خداوند است و کسی غیر از او نمی تواند زمان دقیق ظهور را تعیین کند. ازاینرو وقوع ظهور به وقوع قیامت تشبیه شده است و چنانچه زمان وقوع قیامت را تنها خدا می داند، زمان وقوع ظهور را نیز فقط خدا می داند. البته رهبر جهانی، زمان شروع قیام و نهضت جهانی را تعیین می کند و با تدبیر آگاهانه ایشان چگونگی قیام مشخص می شود.

امام مهدی (عج) در توقیعی که برای« اسحاق بن یعقوب »  نوشت، فرمود:

« أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَی الِله وَ کَ ذَبَ الْوَقَّاتُون » اما ظهور فرج، بسته به خواست خداوند است و تعیینکنندگان وقت ظهور دروغگویند.

4. ظهور امام مهدی (عج) از لحاظ زمانی، مقدم بر قیام است.

افزون بر موارد مذکور که بیانگر تفاوت و تمایز میان ظهور و قیام است، در روایتی از امام صادق (ع) ، تفاوت آن دو به وضوح بیان شده است: همانا امام پیروز و پنهان از ما خاندان است و چون خداوند اراده کند که امر او را ظاهر سازد، در دلش نکته ای گذارد. سپس ظاهر شود و به امر خدای تبارک و تعالی قیام کند.

از دو واژه « ظهر » و « قام »  در حدیث که با حرف  « فاء » آمده است، دوگانه بودن موضوع ظهور و موضوع قیام، تقدم ظهور بر قیام و وجود فاصله زمانی میان ظهور و قیام استفاده می شود

.

مکه محل اجرای نخستین سخنرانی امام مهدی(ع)

از آنجایی که مکه موقعیت جهانی دارد و مورد توجه ویژه جهانیان است و مردم جهان با نگاه خاص به آن مینگرند، امام مهدی (عج) نخستین پیام خویش را در این مکان، یعنی کنار خانه خدا به اطلاع مردم جهان میرساند. همچنین از این طریق، افزون بر معرفی جایگاه رهبری جهانی خود، مردم را نسبت به قیام، اهداف آن و برنامه های حکومت جهانی، آشنا می کند.

چنانکه « عمر بن مفضل » از امام صادق (ع) درباره ظهور و سخنرانی امام مهدی (عج) چنین نقل می کند:

در آن وقت آقای ما قائم تکیه به خانه خدا می دهد و می گوید: ای اهل عالم! هرکس می خواهد آدم و شیث را ببیند، بداند که من همان آدم و شیث هستم. هرکس می خواهد نوح و پسرش سام را ببیند، بداند که من همان نوح و سام هستم. هرکس می خواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند، بداند که من همان ابراهیم و اسماعیل هستم. هرکس می خواهد موسی و یوشع را ببیند، بداند که من همان موسی و یوشع هستم. هرکس می خواهد عیسی و شمعون را ببیند، بداند که من همان عیسی و شمعون هستم. هرکس می خواهد محمد (ص) و امیرالمؤمنین (ع) را ببیند، بداند که من همان محمد و علی هستم. هرکس می خواهد حسن و حسین را ببیند، بداند که من همان حسن و حسین هستم. هرکس می خواهد امامان از فرزندان حسین را ببیند، بداند که من همان ائمه اطهار هستم. دعوت مرا بپذیرید و نزد من جمع شوید که هر چه خواهید به شما  اطلاع میدهم.

با توجه به این سخنرانی امام زمان (عج) ، چند نکته درخور توجه و استفاده است:

1. نهضت و حکومت جهانی امام مهدی (عج) تحققبخش اهداف همه انبیا و اولیا در طول تاریخ است؛

2. این سخنان، توجه همه پیروان ادیان آسمانی را به حضرت جلب میکند و به نوعی بسترهای هدایتی آنان فراهم می شود؛

3. حرکت و نهضت حضرت، جهانی است و همه ادیان آسمانی و پیروان آنها را در برمیگیرد. امام باقر (ع) در این زمینه می فرماید:

هنگام قیام، پشت خود را به کعبه می گذارد و 313 نفر یاران مخصوصش اطراف او اجتماع می کنند. اول آیه ای که می خواند این است: بَقِیَّتُ الِله خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ (هود: 86 ) پس از این خواهد گفت: من بقیه پروردگار و خلیفه و حجت او در میان شمایم.

حجرالأسود، حجت و شاهد صدق امام (ع)

براساس روایات ائمه معصوم علیهم السلام حجرالأسود، سنگی بهشتی است که به امر الهی به زمین آمده و دارای مأموریت های ویژه ای است که یکی از آنها ثبت بیعت مردم با خدا و رسولش است. از« ابنعباس » نقل شده است که پیامبر اکرم (ص) فرمود:

رکن (حجرالأسود) دست راست خدای تعالی در زمین است و پروردگار آن را در روز قیامت مبعوث میکند، درحالیکه زبان و دو لب و دو چشم دارد و در آن روز به سخن می آید و با زبانی گویا برای کسانی که استلامش کرده اند، شهادت می دهد. استلام (دست مالیدن و بوسه زدن) حجر در امروز بیعت است برای کسانی که بیعت با رسول خدا (ص) را درک نکردند.

« حلبی » می گوید: از امام (ع) پرسیدم: برای چه حجرالأسود را مسّ می کنند؟ حضرت فرمود: زیرا تجدید عهد بندگان با خدا در همین مسّ کردن است. در حدیث دیگری آمده است که امام (ع) در جواب سؤال مذکور فرمود: برای اینکه وقتی حق تعالی از بندگان میثاق گرفت، به حجر امر فرمود تا عهد بندگان را با خود داشته باشد. پس هرکس که پیمان دوستی را حفظ کند، حجر برایش شهادت می دهد که او به عهدش وفادار بوده است.

از دیگر مأموریت های حجرالأسود، گواهی بر حقانیت امام معصوم به ویژه امام زمان (عج) است. در اینجا فقط به دو ماجرا در این باره اشاره می شود

:

گواهی حجرالأسود بر امامت امام سجاد(ع)

امام باقر(ع) فرمود:

وقتی حسین بن علی علیهما السلام به شهادت رسید، محمد بن حنفیه کسی را به دنبال امام سجاد فرستاد و با او خلوت کرد و گفت: ای پسر برادر! تو میدانی که رسول خدا (ص) وصیت و امامت پس از خود را به علی بن ابیطالب (ع) سپرد. سپس به حسن و بعد  هم به حسین علیهما السلام رسید. پدرت (ع) در حالی به شهادت رسید که به کسی وصیّت نکرد. من عموی تو و هم ریشه توام، و من در این سن از تو به آن مقام شایسته ترم. پس در مسئله وصیت و امامت با من منازعه و مخالفت مکن.

حضرت علی بن الحسین علیهما السلام بدو گفت: ای عمو! رعایت تقوای الهی کن و ادعای چیزی را مکن که حق تو نیست. من تو را موعظه می کنم که از بیخبران نباشی. ای عمو! به درستی که پدرم (ع) پیش از آنکه به سوی عراق حرکت کند، به من وصیّت کرد و ساعتی پیش از شهادت با من در اینباره عهد بست و سلاح رسول خدا (ص) نزد من است. پس متعرّض آن مشو. وگرنه میترسم عمرت کوتاه و حالت دگرگون شود. بی شک خداوند تبارک و تعالی عهد فرموده است که امامت و وصیت را فقط در نسل حسین (ع)قرار دهد. اگر قبول نداری بیا برویم نزد حجرالأسود تا از آن طلب حکم کنیم.

امام باقر(ع) فرمود:

کلام میان آن دو در مکه بود تا اینکه نزد حجرالأسود رفتند.  حضرت سجاد (ع) به محمدبن حنفیه گفت ابتدا شما به درگاه خداوند ناله و ابتهال کن و بخواه که حجر را برایت به نطق آورد. سپس من درخواست می کنم. محمد ناله و ابتهال و درخواست کرد، ولی هیچ جوابی از حجر نشنید.

حضرت فرمود:  ای عمو! بیشک اگر تو وصی و امام بودی، حتماً جوابت می داد. محمد گفت: ای پسر برادرم! حال تو بخواه. پس آن حضرت دست به درگاه خداوند شد. سپس خطاب به حجر گفت: تو را قسم به آن خدایی که در تو میثاق انبیا و اوصیا و همه مردم را قرار داد که با زبان عربی مبین بگویی وصی پس از حسین بن علی کیست؟

پس حجر آن چنان به جنبش آمد که نزدیک بود از جا کنده شود. سپس خداوند آن را به زبان عربی گویا کرد. پس گفت: خداوندا! به درستی وصیت و امامت پس از حسین بن علی بن ابی طالب به علی فرزند حسین پسر علی بن ابیطالب و فرزند فاطمه زهرا دختر رسول خدا (ص) می رسد.  پس محمدبن حنفیه بازگشت و پس از آن معتقد به ولایت آن حضرت شد.

حجرالأسود، حجت و شاهد امام زمان(ع)

« کلینی» در کافی از « بکیر بن اعین » نقل می کند که از حضرت صادق (ع) پرسیدم:

چرا خداوند حجرالأسود را در این رکن قرار دارد و در رکن دیگری قرار نداد؟ و. . . فرمود: خداوند، حجرالأسود را که گوهری بهشتی بود برای آدم آورد و در آن رکن قرار داد به علت آن پیمانی که از مردم گرفته بود؛ زیرا خداوند در آن مکان از فرزندان آدم که در پشت های پدرانشان بودند، پیمان بندگی گرفت و در آنجا بود که تمام بنیآدم، یکدیگر را دیدند. همچنین از آنجا پرنده ای بر قائم فرود می آید که نخستین کسی است که با وی بیعت میکند و او، به خدا قسم، جبرئیل است و در همینجا، قائم پشت خود را به آن تکیه می دهد. آن رکن حجت و دلیل بر وجود قائم است.

منبع: کتاب "حج و مهدویت" نوشته حجت الاسلام حسین الهی نژاد؛ ناشر: مشعر

زولبیا ( 70 )

مواد لازم :

نشاسته 100 گرم  .  آرد 2 قاشق چایخوری  .  ماست 1/2 لیوان  .  کره 1 قاشق چایخوری

 گلاب 2 قاشق غذاخوری  .  جوش شیرین 1/4 قاشق چایخوری  .  عرق هل مقداری

شربت زولبیا

شکر 2 لیوان . آب 1 لیوان . گلاب 1/4 لیوان . زعفران دمکرده 4 قاشق چایخوری . آبلیمو کمی

طرز تهیه شربت زولبیا :

آب و شکر را مخلوط کرده و روی حرارت ملایم قرار دهید تا به جوش بیاید و تمام شکر حل شود سپس زعفران ، گلاب و آبلیمو را اضافه کنید و پس از 10 – 15 دقیقه که جوشید شربت را از روی حرارت بردارید.

طرز تهیه :

نشاسته و ماست را داخل کاسه ای بریزید و مخلوط کنید ؛ مخلوط نشاسته و ماست را 5 دقیقه کناری قرار دهید و مجدد مخلوط کنید تا یکدست شود ( ماستی که استفاده می کنید نه خیلی شل و نه خیلی سفت باشد ).

آرد و کره نرم شده را اضافه و خوب مخلوط کنید تا یکدست شود سپس جوش شیرین ، گلاب و هل را اضافه کنید ( غلظت مایه زولبیا در این مرجله باید مانند ماست باشد ، اگر بیش از حد سفت بود 1 قاشق گلاب اضافه کنید ).

داخل قابلمه روغن بریزید و روی حرارت متوسط قرار دهید تا داغ شود ، مایه زولبیا را داخل قیف بریزید و ته قیف را سوراخ کنید سپس داخل روغن بریزید و شکل های درهم و دایره ای ایجاد کنید ، پس از اینکه زولبیا سرخ شد سریع داخل شربت قرار دهید و بگذارید 5 – 10 دقیقه بماند ( دقت کنید شربت باید گرم باشد ).

نکته ها :

میتوانید به جای قیف مایه زولبیا را داخل ظرف سس بریزید و با آن کار کنید ، جوش شیرین بافت بهتر و تردتری به زولبیا میدهد.

شیرینی گوش فیل ( 69 )

طرز تهیه :

تخم مرغ 3 عدد   .   شیر یا ماست 1/2 لیوان   .   روغن یا کره 5 قاشق غذاخوری

بیکینگ پودر 1 قاشق چایخوری   .   آرد 500 گرم   .   نمک مقداری

شربت گوش فیل
شکر ۳ لیوان . آب ۱ لیوان . گلاب ۱/۴ لیوان . زعفران دم شده ۲ قاشق چایخوری . آبلیمو ۱/۲ قاشق چایخوری

 

طرز تهیه شربت :

آب و شکر را مخلوط کرده و روی حرارت ملایم قرار دهید تا به جوش آمده و تمام شکر حل شود ؛ زعفران ، گلاب و ابلیمو را اضافه کنید و پس از چند جوش و کمی غلیظ شدن شربت را از روی حرارت بردارید تا خنک شود ( در زمان افزودن گوش فیل شربت باید ولرم باشد ).

طرز تهیه گوش فیل :

در کاسه ای ماست یا شیر ، تخم مرغ ، بیکینگ پودر و نمک را بریزید و خوب هم بزنید سپس روغن و آرد را کم کم اضافه کنید تا خمیر نرم و لطیفی تهیه شود ، روی خمیر را با نایلون بپوشانید و به مدت 2 ساعت خمیر را استراحت دهید.

 

خمیر گوش فیل ها را پهن کنید و به شکل دلخواه قالب بزنید ، روغن را داغ کنید و گوش فیل ها را در روغن بیندازید تا کامل پف کند و یک طرف که برشته شد آنرا برگردانید تا طرف دیگر هم برشته شود ( حرارت را متوسط کنید تا گوش فیل ها نسوزند ).

گوش فیل ها را پس از سرخ شدن و به همان صورت داغ داخل شیره بیندازید و پس از 5 تا 10 دقیقه از شیره خارج کنید و داخل صافی قرار دهید تا شیره اضافی اش خارج شود سپس روی ان پودر پسته بپاشید و پس از خنک شدن سرو کنید.

نکته :

اگر روغن گوش فیل سرد باشد خمیر پف نخواهد کرد ، شربت گوش فیل باید غلیظ باشد چون اگر شربت رقیق باشد گوش فیل زود نرم و بیات میشود.

سبزی ها ؛ میوه ها و غذاهایی که برای حافظه انسان مفید است :

میوه های فسفردار :

پرتقال – زردالو – خرما – شاتوت – موز – انجیر – نگور سیاه

جینکو- چغندر

**********************

سبزی های فسفردار :

پیاز – کرفس – فلفل سبز – جعفری – گل کلم – کلم بروکلی

تره - نخود فرنگی سبز– سیب زمینی - سیر - کنگر - اسفناج

 سیب زمینی شیرین ( پندال )– لوبیا سبز- قارچ- بامیه

***************

خشکبار فسفردار :

کنجد – بادام – گردو – کندر – مویز سبز – پسته – فندوق

*************************

حبوبات فسفردار :

لوبیا چیتی و انواع آن– غلات – عدس –

*****************

لبنیات :

شیرکم چرب  – ماست شیرین – کشک – پنیر – عسل طبیعی

**************************

غذاهای فسفردار :

تخم مرغ – میگو – ماهی – خورش کرفس – خوراک لوبیا –

گوشت – بوقلمون - تخم بلدرچین – خوراک لوبیا – گوشت گاو و گوسفند

عشق پرواز بلندی‌ست مرا پر بدهید

 عشق پرواز بلندی‌ست مرا پر بدهید

  به من اندیشة از مرز فراتر بدهید

 
من به دنبال دل گمشده‌ای می‌گردم

  یک پریدن به من از بال کبوتر بدهید

 
تا درختان جوان، راه مرا سد نکنند

 برگ سبزی به من از فصل صنوبر بدهید

 
یادتان باشد اگر کار به تقسیم کشید

 باغ جولان مرا بی‌در و پیکر بدهید

 
آتش از سینة آن سرو جوان بردارید

 شعله‌اش را به درختان تناور بدهید

  تا که یک نسل به یک اصل خیانت نکند

  به گلو فرصت فریاد ابوذر بدهید

 
عشق اگر خواست، نصیحت به شما، گوش کنید

  تن برازندة او نیست، به او سر بدهید

 
دفتر شعر جنون‌بار مرا پاره کنید

 یا به یک شاعر دیوانة دیگر بدهید


محمد سلمانی

تلاوت قرآن و عمل به آن

امام صادق(ع) می‌فرماید: «بر شما باد به (تلاوت و مراجعه) قرآن. پس هر

 آیه‌ای یافتید که کسانی قبل از شما با عمل نمودن به آن نجات یافته‌اند، شما

نیز به آن عمل کنید تا نجات یابید و هر آیه‌ای را که مشاهده کردید که بیانگر

 هلاکت پیشینیان است، شما هم از آن پرهیز کنید.» 1)

_______________

1- بحارالانوار، ج 92، ص 94

ویژگی‌های قرآن

 

قال‌الامام علی(ع):

واعلموا ان هذاالقرآن هو الناصح الذی لایغش، والهادی الذی لایضل، والمحدث

الذی لایکذب.»

امام علی(ع) می‌فرماید:

آگاه باشید! همانا این قرآن پنددهنده‌ای است که نمی‌فریبد، و هدایت‌کننده‌ای

 است که گمراه نمی‌سازد، و سخنگویی است که هرگز دروغ نمی‌گوید. (1)

___________________

1- نهج‌البلاغه - خطبه 176

وطن کوچک ما گم شد!

وطن کوچک ما گم شد!

تو در خاطرم عشقی در پروازی

دری هستی که آینه‌ها

و سرک‌کشیدن‌ها

و اخم‌ها را قاچاق می‌کنی

سیبی هستی

یا برگی سبز

که شب

برای شب به ارث می‌گذارد

سیبی با برگی سبز

که میان دوات من

و کمرگاه روز شناور است

خلسه‌ای

پدید آمده میان چشم‌انداز شنیدن

و پچ‌پچ صدا؛

جشنی… و آتشی در شب روستا

هلهله‌ای… و آواز ساربانی

بارانی هستی

باز آمده از شامگاهان کودکی؛

بارانی که بوی گریه می‌دهد.

*****

اینک از روزگار فریب

به سمت مجد تو باز آمده‌ام

مجد تو جاودانه زنده است

تابستان گیسوی بلندت جدولی‌ست

و پرچین از بوته‌های خار.

وطن کوچک ما گم شد

وطنی که چهره‌ات مرزهای اوست

و آغازش، صدای من

وطن کوچک ما گم شد

میان آینه‌ها و نقش‌ها

و جعبه‌ی رنگ.

دلم در او و تبعیدی اوست،

و در دامنه‌ای بلند خیره به او.

(«محمود درویش»، از کتاب «اگر باران نیستی نازنین، درخت باش»،

ترجمه‌ی «موسی اسوار»، انتشارات «سخن»، ۱۳۸۹ – ترجمه‌ی

قسمت آخر شعر از «تراب حق‌شناس»)